Alle inzendingen over Hommage aan de tijd

Niet ver van de obelisk, door een graaf eens opgericht als hommage aan Napoleon, ligt een bos, met hier en daar wat mos. Beuken uit zaadjes van vóór de Franse tijden zijn uitgegroeid tot gigantische wezens. Die woudreuzen dreunen daar in F-majeur, met een berk, her en der, als versierings-triller.…

Hoewel ik op deze plek bij voorkeur een hommage hoopte te zien bij het verscheiden van een van onze grootste, veelzijdigste, alom geliefde naoorlogse acteurs, i.c.…

één dezer dagen keer ik aardewaarts dan zoek ik mij als laatste rustplaats een linkeroever zonder stenen kade waar ook geen houten vlonder hoeft 'k laat er wel het schoeisel achterwege zodat het slib twee naakte voeten kust in gebed laat ik dan mijn sporen achter waar je straks bij laagtij de boot aanlegt daar bouw ik op het droge een stenen…

(voor James Joyce) De witte eindeloosheid achter het zwarte ooglapje van een Ierse druide, een dag vol groeiende doolhoven twaalf kilometer onder de zeespiegel, zeeslangen liggen roerloos achter purperen pilaren,dat ene oog,zoals de vervaarlijke cyclopen,speurt sneller dan het hoogste licht, dwars door de stalen muren van een ziekelijk…

Aan Chrétien de Troyes In onweer, storm en regen kom je geen fietser tegen. Alleen jezelf. Frontaal. Fiets door! Daar zweeft de graal!…

ivoren toren de klep van de vleugel glimt Thelonious Monk…

lach zonder tanden strand van gelukzaligheid Chet Baker is thuis…

de kracht van samenwerking vraagt om saamhorigheid gebaseerd op gezamenlijkheid in missie het denken en doen de kracht van samenwerking is verantwoordelijkheid nemen zonder over of af te nemen gewoon doen wat nodig is de kracht van samenwerking is met kaders als toetssteen de bedoeling mogelijk maken door buiten de lijntjes kleuren…

de verten in diepe rust verzonken zal iemand dan de eerste vogels horen nu het licht begint te wandelen de bomen kalm ruisen zal iemand dan het stromen van de blauwe rivieren zien iemand opent de handpalmen naar het licht zal iemand dan een pad tot aan de deur van het hart graven in het aanvangslicht iemand dan zonder tijd…

Als medicus opgeleid Wist je hoe een lever Werkt, hoe een nier Het goede van het kwade Scheidt, lichaam dat zich Hoe wonderlijk ook laat Meten, helder en duidelijk In kaart gebracht - meetbare Eenheden die duidelijk Afleesbaar zijn - Maar je werd pas echt Geïnteresseerd door de Persoonlijke dingen de De zieken jou vertelden…

Dromen deed ik Vannacht dat ik Oeverloos - en Vooral vergeefs - Mijn weg probeede Te vinden in De doolhof van Mijn verloren tijd - Nimmer zeker of Ik deze ooit Nog zinvol goed Kan maken…

dank je wel voor de zorg voor mensen zelfs tot over je grenzen dank je wel voor het brengen van eten in de supermarktketen dank je wel voor durf achter de kassa met risico in mensenmassa dank je wel voor het rijden en bezorgen onzeker voor de dag van morgen dank je voor het zoeken naar vaccin en medicijn voor adem, tegen pijn…

Nee, niemand is verloren, wanneer we leren leven, in de vertraagde tijd. Wanneer we met nieuwe ogen, leren zien. Wanneer we met nieuwe oren, leren horen. Vandaag, en elke nieuwe dag.…

Er was ooit een tijd, dat ook ik naar school ging graag of niet, je ging er was ooit een tijd, dat ik werken ging graag of niet, je ging Er was een tijd, dat ik verkering kreeg graag of niet, je deed er was een tijd dat ik trouwde, graag of niet, iedereen deed!…

De wereld bloeit op het tapijt; bloemen bij thuiskomst vòòr Uw tijd. Uw voet naast mij is nauw gelicht, of de pool heeft zich weer opgericht. Het bloesemspoor is nochtans feit: heeft geur van Uw aanwezigheid. Dood heeft U een kamer ingericht binnen de breedte van dit gedicht.…

De stemming in het dierenrijk wordt grauw nadat de trieste tijding is vernomen. Geen vogel zingt een lied bij dag en dauw: de door hen alle zo geliefde vrouw ging heen. De schrijfster was ze van hun dromen. Voor troost zijn apen bij elkaar gekomen. De octopusinkt kleurt diepzwart van rouw en leguanentranen blijven stromen. Halfstok bevlaggen…

Er hangt iets van vreugde in de lucht omdat na winter en droef gezucht de lente weer zijn bloesems toont en er ook kinderzang al woont. Te midden van het droevig klagen, van ’t zoeken en het antwoord vragen komt plots weer licht en blijdschap aan en iedereen wil graag verstaan dat leven toch ook mooi kan zijn, al blijven leed en droefheid…

Jullie medeleven doet me zo ontzettend veel goed opknappen doe 'k nog bij lange na niet Echter geven mails en reacties me nieuwe moed, blijf gewoon schrijven, zoals je ziet. Omgaan met kanker is moeilijk zeker als blijkt dat men er telkens weer met oplossingen naast grijpt! Vergissen is menselijk dat weet 'k ook wel, maar misschien zegt…

Snot en zand De berg De heg Je snot Dit land Je speelt en lacht De wereld zacht Geen meteoriet Geen bom Alleen maar je snot En het zand In een speelplaats onder de zon Geen meteoriet Geen bom Je snot In het zand Er is gelukkig niet veel Aan de hand…

op een open plek in het bos waar het dorp was het cafe, de smederij en de vele boerderijen daar ligt de dood net onder de oppervlakte verbergt de aarde de vele lichamen van de doden onder de grond in het dorp staat geen boom overeind de verwoeste bodem is een maanlandschap met diepe kraters waarin nu zeldzame padden leven elke…

als de nacht valt kijk ik omhoog zie hoe de hemel lacht naar ons hier beneden ieder lichtpuntje fluistert zacht wat eens was zal altijd blijven aan de overkant van tijd gekleurd door herinnering zweeft elke dag boven ons de echo van jouw liefde…

Op het Johnny Van Doornplein Stapelen de zuipers hun sculpturen van blik En lunchen dorstig op betonnen nasischijven Strikt gescheiden van de patatjepeeërs De dam van kots, zweet en verschaald bier Hun openluchtbar is een effectieve barriëre Tegen het V&D-volk dat jij ooit van alles toedichtte Totdat je hier bekaf en ademloos nederzeeg Electric…

Op een hoek zat lange tijd een bakkerij, waar ik graag lekkere broodjes en gebakjes kocht, daar zit nu een snackbar en waar ooit een treinlijn naar Schoonhoven ging, vind je asfalt en pijn om de romantiek, ooit zo zonneklaar.…

Alsof hij er nooit stond hij is weg, alsof hij nooit fier en vol lampjes stond te pronken, daar, in de hoek. Ingepakt en wel ligt hij weer zonder verlichting pronkbaar in de kelder te wachten op het volgend jaar! Alsof hij er nooit stond.…

Iedereen 2cb koel de trip je leven een vuurwerk of niet? Beter is geïsoleerd goed is niet haalbaar verlicht nooit verleerd intergalactisch gebaar. Melancholisch gewaar in twaalf stappen de weg en het gevaar wie zal `et ooit snappen. Iedereen een eiland niemand de rots in de branding en uit de brand het schouwspel de leugen…

Ze duiden en duidden op de verkeerde woorden. Zíj hoorden niet hetgeen dat ik dacht; ik werd verwacht. Alles wat zich aandiende in en tijdens het leven, in mijn leven: het doet me doorgeven! Met de correct, juiste boodschap in hoofd, in hart, nieren één van zuivere hoop te laten zegevieren!…

De tijd vliegt.…

’t Is vrijdagmorgen...nog geen snelsonnet Wim Overweg staat daar nog fraai te pronken Te laat...verzaakt...wat ben ik diep gezonken Uit schaamte kruip ik maar weer in m’n bed Ik droom...een onbewaakte overweg doemt op Te lang...daar komt Hans Mooi met in zijn hand een strop…

verdwaald in donker licht zoek ik mijn vertrouwd gezicht wat bij klaarte niet meer lukt jong en fris zijn weg voor goed op reis met tijd, zo snel bewijzen zijn er wel als ik zie, mijn gerimpeld vel !…

Pour vous madame, eau de flanel un chic mélange, un mix odeur van orchidee en rozengeur c'est un parfum unique, jawel Speciaal voor u mademoiselle dracôme, een mannentovenaar je leeft maar één keer hier op aard n'est-ce pas, voici, la vie est belle…