Alle inzendingen over Huidige symbolen

Ik zwem met mes en vork maar kan niet staan de huidige symbolen dompelen de middelen ook onder elke traan die over gewassen handen mompelen Zo zoek ik oude relikwieën en beschouw van wijze ketters’ middelpunt geheime geesteskind’ren en herken de golven nu nog niet aan mij gegund Ik zie de beker ruim gevuld met gif de prediking van vrijheid…

naar het meer Ja de tijd die rest van nu tot later loods jij mij door dit huidig weer…

Raak liever in de ban van een symbool: een beeld dat ontstaat uit een plantenvorm...…

Staan ze niet symbool voor Holland.... symbool voor Amsterdam?…

symbool van feest symbool van licht symbool van dood feest van kinderen stralende ogen blije gezichten cadeautjes taart met kaarsjes licht voor mensen romantisch sfeerbepalend overal kleine kaarsjes dood van mensen flakkerende vlam herinnering kaars met naam nooit vergeten kaars symbool van feest symbool van licht symbool…

de gele herfst glanst goud dit jaar we spreken af, de kleine man en ik dat alles liggen blijft zodat de zon nog wat kan spelen en zo terloops vertelt hij mij wat het verschil maakt in het leven dat kan de liefde zijn (dat doe je met een hartje) of niet, maar ook.... het licht en donker heel even is hij groot in denken tot plotseling…

Twee roze rozen symbool voor onze liefde. Drie theelichtjes die stenen harten met warmte vullen.…

Of we gelukkig moeten zijn met de huidige tijd? We getuige " mogen" zijn van de meest gruwelijke beelden? We het nieuws al zien, terwijl het gebeurd? En worden geconfronteerd met " grote mensen" die bij een kinderfeest zich niet kunnen inhouden?…

Ik zie je gaan, afgezakte schouders met een bleek gelaat je gemoed dragen. Ze zijn niet te krijgen de antwoorden en al begrijp je ook de wolkenzaal niet, 't tolkende, laat staan het ijzige koude. Zie, de kinderen genieten hun maaltijd zijn onbevangen niet in staking gegaan. Ze boycotten de nieuwe hulp niet, vechten niet voor 'n ander moederschap…

Het grote komt voort uit de kleine dingen die je eert en verzorgt Het huidige moment is altijd klein in die zin dat het altijd eenvoudig is maar daarin is de grootste kracht verborgen…

Het symbool heeft zijn wortels in de geheimste dieptes van de ziel, de taal scheert over het oppervlak van begrip als een zacht briesje...woorden maken het oneindige eindig: Symbolen dragen de geest voorbij de eindige wereld van 'worden' naar het rijk van oneindig zijn.…

Innerlijk aanvaarden wat je in het huidige moment ervaart Geeft ruimte…

Alles is symbool van goddelijk genieten, het goed en het kwaad.…

Stralend Het vocht uit de lucht weg schijnend Ze staat symbool voor een bijzondere persoonlijkheid Stralend “Ik” De spiegel zei ‘t.…

haiku/senryu de isolator als een eenzaam symbool voor geïsoleerden…

Voor mij ben jij Symbool Van schoonheid & Liefde Een teken van Leven Zoals 't is Bedoeld Een symbool van Passie Gevoel van bestaan Jij bent Leven Liefde & Kunst tezamen Een vrouw zoals Jij....... Prachtig en puur 'k Ervaar & Voel het…

donkerrode roos pijnlijke scherpe doornen symbool van liefde…

veld vol klaprozen  symbool voor gesneuvelden  de kleur is bloedrood…

Het symbool van de oneindigheid kan met één pennenstreek worden genoteerd. Lente, zomer, herfst, winter. Dag en nacht. Zo eenvoudig is alles. Geboorte volgt dood op; nieuw leven begint bij het eind. Het leven is eindeloos.…

Papieren dromen geven mij de schaduw van woorden die ooit bestaan. Ik reis over kolkende wateren waar woestenij en tropische liederen rinkaaneen weerklinken. Kades bestaan niet. Enkel de doorschijnende modder van de jungle en de uitgestrekte wind van de savanne betekenen voor mij de terminus. Passagiers begeleiden het eenzame galjoen op weg…

Die naam afkomstig van rivier heerlijk meanderend huidig Congo, voorheen Zaïer levens veranderend…

De mystieke roos Symbool voor 't mysterie Gods een troost voor velen.…

, mijn huidige krediet-crisis-periode!…

Verlangen is een missie met de heimwee naar vroeger maar door die gehechtheid problemen schept en het huidige moment als een vlucht wordt ontkend.…

Fortuna, oude godin, je bent terug want over jou schreef ik ooit mijn eerste gedicht Over een schip dat langsvaart als symbool voor de symbolen die sindsdien zijn langsgevaren. Daar ben je weer, een beetje kouwelijk zoals dat betaamt, maar aan een tafeltje Je oeroude zelf.…

morgen gaat het gewoon verder omdat het uitsloven je hart eens opbreekt vier maar de pijl richt op die ritmische bossen…

Hoe zijn wij zo druk over tekeningen, symbolen, cartoons en berekeningen, daar alles van waarde toch weerloos moet zijn, de DADEN slechts tellen, hoe groot of hoe klein. Laat ons dan maar pogen mekaar te verstaan, want anders dan is het misschien gauw gedaan!…

Stil loop ik tussen wit marmeren kruizen van jongens die hier zijn geland achter mij de zee het uitgestrekte Normandische strand onder elk van deze symbolen van geven ligt een mens die vocht voor ons leven met een ziel en een gezicht denkend terwijl ik daar loop aan mijn leven zijn dood weet ik nog beter waarom een kruis…

herinnering tekent al vroeg je huid de buitenkant in letters en symbolen zie de rijkdom die er onderhuids verscholen ligt in ongesproken woorden wist jouw blik mij te bekoren in zielscontact je hand en warme lach met alle toebehoren wij zien de wereld niet als prooi gaan nooit voor buit maar delen slechts in liefde uit…

Middellandse Zee Waar voorouders een vaste woonplaats vonden Werden verlaten, men verkreeg entree Tot plaatsen waarin mensenhuizen stonden Het nageslacht werd gedomesticeerd Veredeld schopte het tot post afgeven Was slim en snel en trouw en werd verëerd Afstammelingen gaven vaak hun leven Ooit werd een postduif uit het boek der boeken Symbool…