Alle inzendingen over Huil

Huil niet om mij Bij dit wrange afscheid Maar wees liever blij Het was een fijne tijd Beween mij niet Voel je niet alleen Maar leef en geniet Van allen om je heen Laat geen traan om mij Het leven is zo mooi Dus leef en wees vrij Verwelk niet in een kooi Heb om mij geen verdriet Jouw leven is niet af Dus grijp het en geniet Al sta…

Kom bij me schuilen, nu niet meer huilen. Je weet dat ik het goed bedoel. Wil zo graag, dat je weet, wat ik voor je voel. Al zie je mijn liefde niet, dat is dan mijn verdriet. Zal er altijd zijn voor jou. Omdat ik zo heel veel van je hou.…

Ze maskeert haar huilbuien, door het kleinsnijden van uien, wil geen mens laten zien, dat tranen van verdriet haar zwak maken misschien?…

Huilen wil ik Toch komen de Tranen niet M'n bovenkamer Overlopend van Gestold verdriet Zie je nu Mijn tranen niet Wie weet blijven Ze naamloos liggen In 't verschiet…

Huil niet om mij Maar vier mijn leven Huil niet om wat ontnomen is Maar lach om wat ik heb gegeven Mijn leven was rijk Had van alles precies genoeg gezonde gelukkige kinderen Met een heerlijk leven voor de boeg alles komt goed ook deze tranen zullen drogen En kijken jullie lachend naar dat sterretje in den hoge…

voel een traan ah, hij daagt mij uit deze keer echter is de traan de overwinnaar wat gek… het voelt warm aan langs mijn wang normaliter huil ik niet…

Het huilen staat me nader, dan het lachen toch is mijn gedrag vergelijkbaar met dat van een clown. Ik moet sterk zijn!…

Ik huil totdat je brandt totdat je leert totdat je vecht totdat je gelooft dat je leven zin heeft Totdat je geeft totdat je verliest totdat je drie keer je leven leeft Totdat de waarheid een leugen wordt Historie de toekomst wordt…

zonder te huilen scheid ik mijn hoofd van mijn romp beter laat dan nooit…

Ik moet lachen, ik moet huilen. Ik wil sterven van verdriet Ik wil niet lachen, ik wil huilen. maar huilen kan ik niet dan maar lachen en niet huilen, maar pijn is wat je ziet niet meer lachen, niet meer huilen. ik ben gestorven van verdriet…

vraag me niet waarom ik huil ik huil daarom daarom is geen reden geen reden dat ik huil dat ik huil vraag me niet waarom…

Ik huil zoete, zure, bittere, bevroren tranen, ben boos, woest, onmenselijk kwaad en er is niemand die nog beweegt en werkelijk weet waar het over gaat Ik huil eenzaam verdriet, onmacht, de vele onwerkelijke lach stralen, ik huil ongesproken woorden en de gruwelijkste verhalen Ik huil de hemel uit de lucht, ik huil de morgen dood, van…

Grote mannen huilen niet Ook van dood en Gebroken hart Nee, grote mannen Huilen niet Ze blijven staan Bij windkracht tien Op de blokken Van graniet Nee, grote mannen Huilen niet, er is Een fles en een café Een havenhoofd Voor in de wind Maar hee, grote Mannen kennen geen verdriet, heus nee, Grote mannen huilen niet.…

Als de doden harder huilen dan de weduwen, was het hier dan zo goed? of is het daar dan zo naar? Als de doden harder huilen dan de weduwen, fluister het me maar.…

Huil jij wel eens huil jij wel eens omdat ze je pesten? Omdat je niet hoort niet hoort bij de besten? Omdat je niet hoort niet hoort bij de rest word je dan wel eens gepest? Huil jij wel eens huil jij wel eens omdat ze je plagen? Omdat je niet bent niet bent zoals de anderen?…

Leg nu die krant maar even neer, echt lezen doe je toch niet meer, huil nou maar even. Ja, tegen iemands lichaam aan zou dat natuurlijk beter gaan, maar huil nou even. Dat jij de enige niet bent, dat is een troost die je al kent, dus huil maar even.…

bij en steek een kaarsje aan Ik had ze niet verwacht de vrienden tot ik ze zag hebben eraan gedacht jouw vijftigste verjaardag Bijna allemaal vijftig jaar fijne vrienden lange tijd oudere mannen grijs haar vriendschap zonder spijt Vijftig jaar haalde jij niet toch wel een speciale dag Ik voel een groot verdriet en weet dat ik huilen…

Als je denkt dat mannen nooit eens huilen van de pijn. Dan denk je blijkbaar dat een mannenhart van steen moet zijn. Maar mannen hebben óók gevoel, net als vrouwen , heus. Echter door de buitenwacht hadden ze vroeger vaak geen keus. Echte mannen janken niet werd toen nog vaak gezegd.…

Tussen de regels door huil ik, met bitterheid, tussen de regels door huil ik, met veel spijt!…

Soms dan moet ik huilen Heel kort ben ik weer Josje Geen tocht naar hulp Laat haar huilen, laat haar gaan Tot ze weer op haar eigen benen kan staan…

aan een traan hangt wat van je verdriet je huilt het weg, maar vergeet het niet de pijn is niet voor de vinder je kan het delen, maar het wordt nooit minder voel het aan en voel met een ieder mee als we dan huilen moeten, dan huilen we zeker met z'n twee…

want - het is om te huilen: je ziel kan je niet ruilen!…

Schroom niet te huilen Wend niet af dat bedroefd gelaat Vermag het niet in stoer te schuilen Zwijg niet, liever dat je er over praat Veins niet ongemeend het is vergeten Eenzaam is de mens die niet wil weten…

Ik kan huilen om een ander z'n verdriet en janken om mijn eigen pijn maar ik weet dat we zonder tranen eigenlijk helemaal geen mensen zijn.…

Mag ik dan even huilen en bij je zijn om te schuilen, ik ben nu zó kwetsbaar, zó klein geworden door jouw leugens, je ontrouw je fantasie én mijn dromen, dat we ooit samen zouden komen en blijven ,één hart in twee lijven.…

Jouw denkbeelden verscholen achter de gordijnen van onuitgesproken woorden maken mijn lijf krachteloos Op het groene bed van mos daal ik neer Kom naast me liggen laten we samen naar de maan huilen…

Eventjes huilen......... dat mag wel, ik ben soms zo moe ik ga eerst even rusten nu en sluit m'n ogen toe. Daarna......... moet ik er weer tegenaan en verder denken het leven gaat door, maar eerst eventjes bijtanken.…

Die me doet huilen van grensloos mededogen: kan ik er wat aan doen? Opruimen helpt niet, ordenen is tijdelijk, leven is sterfelijk. De oude man weet het, droomt zich dicht bij de hemel, maar is dat lachen? De wasmachine staat aan, vloeren worden geveegd.…

Een moeder bleek zij huilt een beek die striemend stroomt naar het zuinige licht kronkelend en droomt haar gevoel eindigt in oneindigheid van oceanen van in lange tijd verzamelde tranen zon en zee en zand begrenzen de wereld iedereen een kant grenzen van de wereld huilend leegt haar hart Ideologie vervormt denken en verstart…

Ik huil en schreeuw, net als een leeuw. Ik lach, op een zomerachtige dag. Ik vecht voor strijd, in een moeilijke tijd. Ik was kwaad en boos, wat was er met me loos? Ik werd bang en wanhopig, zelfs als ik in bed lig. Al die emoties spelen een eigen rol, daarvan word ik soms helemaal dol.…