Alle inzendingen over IS-monsters bevechte

De zuurverdiende bergtrui van Voeckler Die hij bevechten zal op dood en leven Is hem zo graag gegund en graag gegeven Maar tot Parijs toe is een brug te ver Vertederend vergeefs kan heroïek zijn En zo moet ware wielerromantiek zijn…

Ooit stortte hij zich dapper in de strijd, Want om zijn idealen te bevechten Ging hij tekeer tegen fascistenknechten. Maar hiervan heeft minister Fischer spijt. Want is hij ná de oorlog fout geweest Dan schaamt een echte Duitser zich het meest.…

Vragen en twijfels, en achterdocht, dat monster -- met teveel hoofden.…

Degene die in strijd met alle rechten die gelden in dit land - voor alle mensen - abjecte populistische tendensen door middel van een moord wilde bevechten die maakte van een politiek gevaar een nog veel groter kwaad: een martelaar.…

gulzig beet je in het leven je appetijt zo groot en toen alles op was dronk je jezelf een oceaan om in te verdrinken en de uitgestoken handen werden vingers van verwijt wezen naar schuld en boete maar wisten geen woorden je had al zoveel duivels te bevechten…

Hij eet goed, kijk maar, mijn vingerkootje past heel -- ruim in zijn navel.…

Het is een hoax, die tekst omtrent je rechten Die al 'n week hardnekkig circuleert De tekst wordt steeds opnieuw gekopieerd En valt met geen verklaring te bevechten Want mensen hebben aan nuances maling En vallen liever telkens in herhaling…

het verslindende veelkoppig monster spert zijn bek wijdopen begerig naar nieuwe ingewikkelde regels bureaucratie is zijn naam het schrijvende monster smult van letters komma’s punten in ellenlange verslagen menselijke ellende beschreven in tijdrovende zinnen in viervoud ze wilde alleen maar hulp voor haar kind…

Woningbouwdrama: Twee deuren van mevrouw Sip Huist de heer Monster.…

Zijn wereld staat bol van getallen en formules en met dwaze argumenten bevecht hij zijn tegenstanders. Maar wat weet hij van de werkelijke dingen van deze planeet? Hij ligt niet wakker van volken en stammen die elkaar op leven en dood bevechten. Er gaat niets door hem heen bij het zien van trotse moeders.…

Elk jaar bezwaart dit menig volwassen hart Zijn ze nu medewerkers of knechten Moeten we hun band loven of bevechten Kleuren de Pieten zwart of roetzwart? Kinderen savoureren een feestdag Wat meer kleur brengt ze niet van slag…

En net toen ik dacht dat niets mijn rust nog zou verstoren was er dat grijze monster en de stilte ging verloren De vogels vluchtten uit de bomen en niets was meer dan het leek alleen de zon bleef brandend staan op mijn huid zo teer en bleek En ik keek naar boven in het niets waar de rust was weergekeerd geen monsters meer, wel de vogels…

wat is dat vraagt het meisje mijn ellebogen monsterend o dat slechte verf bladdert af…

Als kameraden demonstreren tegen monsters in democratie gaan feiten en fictie hand in hand…

Beste vrienden zullen elkaar bevechten, ja, alleen vuisten kunnen deze zaak beslechten!…

Het vuurtje steek de sluier aan ontloken door één enkel woord geslopen uit een krachtige zin Het monster! is nu ontwaakt sluimerend had het in mij gezeten naar buiten zal het komen mijn ziel is opengereten…

Machteloze monologen van minister-president manen mensen mensen in de meer en meer gemutileerde maatschappij Malverseren ze massaal, mateloos en multimediaal, de merendeels met mondkapjes gemuilkorfde monitoren Moeiteloos muteren microcellen van 't monster Mensbedreigend en mysterieus…

een lange weg weet niet waar naar toe ben gewoon ingestapt in een geel monster een lange weg wie zegt me waar het mij brengt want ik durf niet te kijken door de verharde onzichtbaarheid een lange weg ver weg van jou stapte in het monster met m'n ogen dicht het bracht me naar een plek ver weg van jou…

Het veelkoppig monster Heeft de besturing Overgenomen, Het voelen is in Zichzelf bevroren Het doen wordt Tot nader order Uitgesteld…

de wereld Komt eraan Onder je bed Achter het raam Monster aan Harde slagen, ruggen krom De populist bedient de trom Verbeten roeiend zonder vragen Laat ik mij boeien door de slagen Spookschip de wereld Komt eraan Koers naar het Westen Of bestemming Islam Monster aan Vreemde woeste golven slaan Op de boeg van ons bestaan Verbeten…

in luttele seconden jouw leventje weggevaagd vier veel te korte jaren was je een zaadje van de zon wat wist je van barbaren die alles monsterlijk maken?…

Je moet het bevechten, bewaren, bewaken. Het is o zo kostbaar, dus koester het goed. Je weet het, je zegt het, je voelt het: het moet! Zorg dat het niet steeds door je vingers heen glijdt, Maar neem voor jezelf af en toe even t i j d !…

ik zie het dons zweven in de ochtendzon wanneer het licht zich over je huid verspreidt ik wil je minnelijk raken, voel al warmte opkomen in mijn lijf samen met jou zal ik de eerste lentezuchten slaken de winternacht met mijn ogen bevechten als ik de schaduw nog sluimerend aanwezig uit jou verdrijf…

Als de hemel wil luisteren een hand vol aandacht schenkt aan ieder kind de misthoorn zwijgt dartelend zonlicht liefde brengt de zee zijn slaap bevecht klop ik wroeging uit m'n gemoed blijheid valt ten deel ik jij.…

de zon schijnt klein in hoge lucht weer trekken ganzen sporen op hun verre vlucht nog kalen bomen een donker silhouet tegen de horizon maar voor mijn voeten dartelen kleuren in een nieuw ontmoeten vervlochten met het wit van sneeuw bevechten zij hun plaats in blauw en paars…

Het verleden haalt mijn leven geruisloos in doordat mijn gevoel door de regen wordt vermeden zielen zullen nog altijd gekwetst worden mijn leven werd beheerd door die angsten te bevechten toen vond ik jou die al mijn zwakke plekken kent liefde is persoonlijk het doorbreekt alle barrières en staat als een fundament tot…

eenzaamheid wil me grijpen of is het de overgang ik bevecht het met al ik ben wanneer grijze demonen de kop op steken, uit 'n erfenis van 'n ver verlee keer op keer zette ik ze bij 't grofvuil daar ze niets toevoegden aan als doorns in het oog verschijnen ze, achteloos droog ik mijn tranen (die ik vooralsnog niet uitgenodigd had…

kan ik ooit nog rusten nu wij door de tijd worden ingehaald mijn tranen veiligstellen lijkt een onmogelijke opgave die bewaar ik liever voor later nu vang ik je zolang ik kan bevecht ik draken met lange zwaarden verdelg demonen die je dreigen te ontvreemden te vervreemden van mij die je lief heeft gelijk het mooiste ochtendgloren…

(Misschien omdat we teveel waarde hechten Aan het idee dat je die ziekte moet bevechten?)…

De ledigheid voert de boventoon Jij vleit je erop neer Als zijnde mijn beschermer Mijn redder en mijn heer Ik wil jou echter dumpen Want God wat haat ik jou Maar dat juist is de grondslag Dat is de hele clou Zolang ik je bevecht Hap jij steeds weer toe…