Alle inzendingen over Ik zag

... zag jij misschien dat ik naar jou, dat ik je zag en dat ik zag hoe jij naar mij te kijken zoals ik naar jou en dat ik hoe dat heet zo steels, zo en passant en ook zo zijdelings - dat ik je net zo lang bekeek tot ik naar je staarde en dat ik staren bleef.…

De mooiste ogen Ik zag ze op de dag dat zij in mij Haar schoonheid zag…

Ik zag een hemel vol met sterren en een maan die naar me lachte even dacht ik nog dat jij het was maar ach, het was maar een gedachte De sterren verdwenen, net als de maan maar mijn gedachten aan jou zijn niet meer weggegaan.…

Die boer had reeds het vlas gewiekt - zag ik - en naakter dan die droge stoppels kon niemand zijn toen ik daarlangs mijn dagelijkse wandel maakte. Jij zag me niet, ik zag je wel: ik zag jou in je zomervel.…

'k Zag een tuin vol fantasie 'k zag er kinderen stoeien met pijl en boog 'k zag er perelaars bloeien de armen naar omhoog…

Ik zag je komen, lopend uit mijn dromen ik zag en wist dat ik je dichtbij me wenste want jij bracht me leven en liefde jij zag en wist dat ik daar al geruime tijd aan dacht.…

Vanmorgen zag ik een kleine vogel op een groot dag. Hij huppelde even rond en keek. Wat zou er door die kleine hersens gaan? Die kleine vogel op het grote dak, terwijl nog vele mensen sliepen en het nog stil was. Wat zag hij? Voelde hij? Wat ging er in hem om? Plots vloog die kleine vogel weg van op dat grote dak.…

Ik zag de goden zich met tomeloos plezier verbazen om hun eigen onvermogen ik zag ze spelen, uit verveling zomaar iets proberen, eerst geschrokken, daarna vol verrukking kijken naar de eerste zonnestralen ik zag de tijd beginnen en ik zag het universum eeuwig lachen om een zelfbedachte grap.…

Je zag de bergketen, gestaald in de morgen. En je zag de zee Donker en grijs, die op stranden beukte. Je zag de sterren, in de zwarte lucht. En je beefde, overweldigd als je was. Toen het leek of je hallucineerde Zag je dat boek, zonder kaft, verregend, Dat in het bos lag.…

Dat ik de ban doorbrak door het houten beeld dat niet in de container paste, door te zagen met de Sandvik- zaag van mijn lieve opa held, christen, bakker. Dat ik dat deed om jou, heks Om jou, wie wás je eigenlijk? anders dan het middelpunt in zeker zes namen van mannen die iets mét jou, die iets ván jou? Ik wil het niet weten.…

Ik zag een ekster op een zondagochtend halfweg maart op zijn nest van vorig jaar hoog in een kale kruin van een populier wat dacht je wel heus zwart en wit het zou geen ekster zijn was hij op zijn nest niet fier…

hij keek naar het schilderij en zag haar het leek alsof ze iets wilde zeggen hij bleef roerloos staan een herinnering keerde terug hij kende haar en ook weer niet hij had haar gezien in zijn droom de droom waarin ze hem verliet…

Ik zag het aan je handen die mijn wangen streelden Ik zag het aan je ogen die glansden in het kille licht van een nachtlampje Maar vooral zag ik het aan je lippen die voorzichtig playbackten maar zo, dat ik het kon verstaan... Ga weg. Ik ben maar weggegaan...…

ik zag de bloedrode kleur van granaatappels het wendbare gedwarrel van de granaatrode vlinder ik zag de bloeiende pioenroos in de tuin het karmijn op jouw lippen in het zonlicht ik zag de vermorzelde schelpen in het zand…

Als jij mij eens zag zoals ik, wat zou ik dan -- kunnen zien aan jou?…

eens zag ik een man met een kindje voor op de fiets en ik zag zijn gesloten oogjes hoe het kleine hoofd dommelend naar voren viel hoe de wind zacht door zijn lichte krullen streek ik zag de zwijgende vader boven het kind hoe hij oplettend met vastberaden handen de weg naar huis reed ik zag hoe een stroompje kinderspeeksel traag…

Ik zag jou ik stierf gewoon de angst voor je woorden, je hoon ik zag jou voelde de kou door mijn aderen heen ik zag jou zo voor mij staan ik was als aan de grond genageld zou het ooit anders gaan.…

richting het strakke blauwe en toen ja, toen zag ik het, ja zag ik het met een diepe zucht er was geen wolkje aan de lucht!…

Ik wou, ik wou wat iedereen wel wilde, ik zag en voelde terwijl ik rilde, ik dacht ik zag ik droom maar toch, met open ogen is alles weer gewoon. Ik wou ik wou, dat ziekte niet bestond, ik zag ik zag, gewoon in het rond, dat er mensen doodgaan, zomaar.…

we zagen hoe het licht op de gevels viel hoe de schaduw in een zachte dans de zon verdrong hoe vogels in stilte afdaalden we zagen hoe de zinkende stad in het water wegkwijnde laat me jullie meenemen mompelde het water met de hand voor de mond…

Nog net zag ik het kopje van tafel glijden: in de valpauze.…

Ik zag een oude man, aan zijn eind. Diplomatique lijden. Ik zag hem leunen, hoofd hangend, tegen een stoel. Zag zijn gedrongen gapen naar adem. Ik beleefde zijn mompelend spreken. Onhaast verstaanbaar, onteer in geloof.…

Omdat ik in een ieder de goedheid zelve zag. Omdat ik dacht dat vechten iets voor helden was. Omdat ik in liefde iets oneindigs zag. Omdat ik dacht dat fouten iets voor zwakken was. Omdat ik mezelf de wereld verbeteren zag. Maar noem mij vooral een dwaas, omdat ik niets om dwazen gaf.…

Hij kwam, hij zag en hij overwon. Zij kwam, zij zag en ook zij overwon! Met twee paar schouders moet welhaast de wereld gewonnen worden. Met twee zulke positieve mensen moet zelfs een oorlog over-wonnen worden! Want zij zagen, zij kwamen en ZIJ overwonnen!…

Maar die zag ik niet. De blaadjes zag ik wél. Toen heb ik naar de blaadjes gekeken.”…

En ik ontwaakte en ik zag hoe mooi de wereld was de vogels die hun lied weer zongen en rook het pas gemaaide gras Ik zag hoe mooi de bloemen bloeiden en rook de geur van de jasmijn en ik besefte eens temeer dat ik een kind van Zijn schepping mag zijn 'k Zag mooi gesponnen zilveren draden de kunstwerken van een spin 'k hoorde het zachte…

ik zag in een plotse flits jouw silhouet schrok wist me geen raad zo lang geleden niet kunnen vergeten zo veel verdriet geen ontkomen je stapte zonder aarzelen op me toe en kuste me me in verwarring achterlatend tranen in mijn ogen mijn hart weer open als voorheen…

hij lachte toen ie kwam hij zag toen ie overwon en ik viel, als een blok! Hij kwam, zag en overwon…

Deze regels zijn voor U die ons zag en ziet, En telkens laat weten Dat U ons nog zag Toen we onszelf allang Waren vergeten…

Ik zag je staan Langs de weg het weiland de dijk het strand het water Ik zag je liggen Op je bed grasveld op de grond Ik zag je zitten Op een stoel een bank een barkruk de trein ... Vijf minuten had ik nodig om eeuwig bij jou te kunnen zijn…