Alle inzendingen over Ilse en Waylon

Ik vind de weg niet meer En toch Elke keer weer Ga ik door Door met leven De weg naar jou loopt dood De afstand is te groot Toch ga ik door Ik geef niet op En ga op zoek Naar de top Doorgaan met leven En mijn liefde geven Aan anderen Zullen mijn gevoelens voor jou Niet veranderen Steeds zal ik eraan denken Hoe het was met jou…

verboden liefde verborgen liefde diep in mn binnenste ben jij de enige voor mij een gevoel zo apart een gevoel recht uit het hart ver uit elkaar en toch zo dichtbij zijn wij gebonden aan mekaar lieve woorden vullen de lijn waarom kan ik niet bij je zijn?…

jij bent mijn straaltje zon in mn donkere bestaan jij bent mijn ster bij een heldere maan jij bent mijn schouder om op te huilen jij bent mijn thuis om in te schuilen jij bent mijn steun mijn toeverlaat jij bent mijn vriend mijn kameraad…

Ik heb een oogje op jou en misschien voel jij ook wel iets voor mij maar je bent helaas niet vrij Ik lig te dromen hopend dat je vanavond zal komen in mijn dromen zie ik je voor me staan waarom was het toch zo vlug gedaan Ik weet niet wat ik beteken voor jou maar wel dat ik een beetje van je hou misschien komt er ooit wel eens een nacht…

eindeloos is de weg die loopt naar jou eindeloos ver toch kom ik naar je toe eindeloze dagen leeg en donker toch heb ik hoop ooit op een dag zal ik bij je zijn dit geeft me de moed om verder te gaan verder en dichter naar jou…

Een klein riviertje ontstaat... Rustig, kabbelend, prachtig om te zien, bevaart zijn eigen wegen. Maar soms iets te veel misschien..? Zo onschuldig om te zien, de stroming begint te vorderen, maar zo langzaam, dat je het bijna niet merkt... De rivier grijpt zijn kans, hij wordt breder, nog sneller... Maar net iets te snel misschien…

Ik wil zo dichtbij jou zijn, in jouw armen liggen. Totdat er uit een donkere, koude nacht, een nieuwe dag wordt geboren. Met kansen, op meer hunkering, op meer liefde, toekomst... Totdat de dag sterft, en de nacht zijn sluier gooit... Over ons. Dat maakt donker. Maar altijd veilig, in jouw armen.…

Zolang je mij voedt met aandacht. Uitdaagt met woorden. Zolang zal ik vergeten, dat er een regels zijn. Grenzen, waar ik niet aan wil denken. Zolang jij een man bent en ik een vrouw... Zolang zal ik dromen...…

Zag je liggen. Daar alleen. Kil en ongeschonden. Ik wilde je horen. Meer dan ooit tevoren. Zag je liggen. Zal het nooit vergeten. Hoe je toen zo diep sliep.…

Langzaam Druk ik Op delete en verwijder Alles Wat verleden Tijd is Het heden Doet me denken aan alles gepasseerd denken doet pijn Stop ermee Maar Automatisch Worden die Gedachten Men hoofd Ingezogen. Misschien Houdt Het allemaal Morgen op. Moet ik Dan blij zijn? Alles Gedaan, Allemaal Voor niets ……

Alsof een bloem, verweg hiervandaan, ophoudt met bloeien, zomaar stopt, zonder dat je het door hebt... Alsof een bloem, die je zelden ziet, uitsterft... Alsof die éné bloem, jou doet huilen... En je tevreden laat zijn, met alles wat je nog op deze aarde hebt...…

Een sluier werpt zich, over zonlicht en dag. Gedachten die dansen, jij die naar mij lacht. Hoofd in de wolken, een waas verandert kleur. Van een wereld vol verhalen, roze, het mag. Van een hak op een tak, aan de stam van een boom. Bomen die buigen, voor een takje op een troon. Niets is onmogelijk, je kent iedereen. Angstig of verdrietig, meestal…

Ik voel hoe je kijkt met je lieve lach Mijn gedachten verrijkt Zoete woorden Pijn verdovend en abstract van veraf gehoord Al ben ik nu wat moe Ik weet niet wie je bent Ik kom naar je toe.…

De lente Is gekommen Ik zie het Aan de bommen…

een gedachte een herinnering het enige wat nog rest mijn lieveling een moment alleen een aarzeling een gebroken hart mijn lieveling…

Ik ben in stilte verliefd verliefd op jou al weet je het niet ik hou van jou Ik ben in stilte verliefd verliefd op m'n maatje al weet je het niet m'n beste kameraadje Ik ben in stilte verliefd zo verliefd, al weken lang al weet je het niet dat ik naar je verlang…

Het einde van ons Was het begin van mijn leven Pas nu zag ik wat jij met mij deed Waarom werd ik jou slachtoffer Waarom liet ik dit toe En waarom sloopte je mijn leven Zo zijn er zoveel vragen En weinig antwoorden Maar een ding is zeker Ik heb geleerd Van wat jij mij hebt aangedaan De pijn vergeet ik En het maakt plaats Voor trots, Trots…

Ik kan de liefde doden, het bloed afvegen, getuige spelen Ik kan je zien op de plaats delict niet verschrikt, in je schik Ik zal je helper zijn, handlanger, leven korter.…

Ik herkauw de liefde, keer op keer, tand op tand. Ik verbouw de liefde, steen op steen, onthou de liefde, warm op koud, ik versta de liefde, eens te meer.…

Ik ben geen veelvraat in de liefde, mijn bord onaangeroerd, gerechten ongeproefd. Maar jij, likt duimen en dinges af. Geen gram erbij, geen indigestie en geen straf. Ik heb genoeg, nu al. Schuif mijn bordje aan de kant. Mijn hart in niemandsland.…

Ik hou van je, ik hou van de letters die je schrijft, op haar boezem, hoe je bloesemt terwijl je naar haar kijkt, benijd niemand hou van de woorden die ik spuw van de stilte ieder uur, het waken van de klok, geduld in het sop. Ik hou van letters, woorden, daden, hoe ik lijd, ik zoek, ik zwoeg honger dwingt me zinnen wringen, kamers…

Met jouw boot, hoe we probeerden het land te bezeilen, de zee te bestraten, hoe we soms vergaten waar ons hart te laten.…

Het huis legt sneeuw in zijn tuin, spuwt rook uit zijn kruin. Moeders leggen er hun kinderen, kinderen leggen weer moeders, enzovoort, enzovoort… en het huis verscherpt zijn blik, ruiten worden gewassen, kinderen steekt men in jassen, laarzen moeten passen, schoenen moet men boenen. Ik lach, reik hem mijn hand, maar hij heeft me afgedankt…

Ze voelen zich thuis bij jou, mijn gedichten, met hun voeten op tafel, open en blootsvoets vertellen ze, geen woord vooraf, elk vers vers voor jou, zappend van liefde naar liefde, blad per blad.…

Zelfs in mijn dichten zwijg je, naakt is het blad, je raakt mijn pen niet uit, je geeuwt, strekt je uit, nog even. Ik wacht.…

We gaan samen vliegeren Opa en ik Uniek is onze band Opa en ik We hebben samen een vlieger gekocht Opa en ik Allebei €6 betaald Opa en ik Opa leert me vliegeren Opa en ik Opa gaat verderop op een bankje zitten Hij is moe Hij maakt een foto van me Alleen ik en de vlieger Maar opa was ook al 86 Wat waren die tijden met opa prachtig…

Herman Brood, Ilse de Lange, Daniel Lohues, Jiddu Krishnamurti en Jeroen Krabbé, maar ook de naam van Jannes van der Wal, onze wereldkampioen dammen, die bij Mies Bouwman zo olijk reageerde. Door Mies een beetje als een randdebiel werd weggezet.…

wanneer toegewijd de liefde passioneel haar ontlading vindt is er plotseling een ster die straalt aan de hemel op zijn tenen sluipt hij om het beste wat hij kan geven geruisloos daar te planten waar hij zijn oorsprong vond de weg is lang en donker als zo stil de nacht waarin vriendelijk de maan lacht als wind zacht zijn snoetje blaast…

Zonder daarbij zichzelf te zien Het maakt me verdrietig Als ik mensen hoor roepen Zonder elkaar te verstaan Mijn hart brandt als Mensen elkaar beschuldigen En de verwijten Geen ruimte laten voor begrip Ik voel angst als misstanden Het leven verstoren En verbinding tussen mensen Onherstelbaar breekt Luisterend naar de muziek van Ilse…

Quelques couples agés - ils semblent purement la vérité - dansent l'aube jusqu'au midi. Dans les ténèbres de la nuit, je te cherche, ma chère Flavie, mon cantique des cantiques. Je te cherche à Paris depuis l'aube jusqu'à la nuit.…