Alle inzendingen over Indian summer

In de nieuwe wereld heerst vrede ginds, verder naar het westen eerst moet je over lijken gaan van indianen en ongelovigen en opnieuw beginnen Op de oorlog volgde griep een dodelijke uitbraak van virale koorts, viervoudig gehard, onzichtbaar tot het te laat was Na afloop vochten de vrouwen om de hand van een held die overleefde met zijn…

Ons Harten aan het wekken, Joeg zwaluw, van ieder laag, Vlinders boven de bekken. Crème au beurre lag op de maag Van ons najaar dat dolblij Maar kon sjansen; heel vrij vaag! Dringend ons lauwheid opzij, De Kersentuin kweekte kou En wrong aan het jaargetij! Langer seizoen winter wou... Met het vuur bikte we af; Ons Stadje sloopte het…

Er voeren Indianen door de grachten En op de kade hield chief Witte Wolk Zijn paard in toom, ondanks het lage volk Dat joelend adoreerde en verachtte De squaws hadden een kleine rol; hun kleedjes Wonnen van die van menig burgeres Vlugzout stroomde steeds sneller uit de fles Door toename van flauwvallen en kreetjes Voor dertig cent gaf het…

Mijn krachtdieren en horden strijdlustige Indianen zullen je voldoende beschermen, opperhoofden met opperkrachten staan aan jouw zijde en de Levengever zelf heeft zich extra over jou gebogen en komt dan ook met zwaarbewapende engelen te hulp. Ik voel de anti-krachten al afdruipen, met de staarten tussen hun bibberende benen haken ze af.…

Het heeft zin vager wordende herinnering een koolmees, die hartverscheurend zingt geur van de aarde na een regenbui de smaak van bliksem in de lucht Jouw lichaam in mijn armen houden opnieuw het praten in kindertaal hoog van toon opdat je me hoort nu los kan laten om weg te gaan Summer morning It has sense slipping memory a big tit…

in kleine alledaagse dingen hoor ik soms de liefde zingen maar, stonden wij niet samen toen je naar mijn levensadem vroeg achter de bomen uit het nachtwoud mijn lijf weer naar bekisting droeg kom je bij me met die hand maak je mij nog wakker omdat de kano is verdwenen de rivier nu eenzaam verder stroomt met langs de oevers verlegen indianen…

grootzeil aan de ra's En de mast voor het kasteel Met de voorstag boven 't spant Koersend voor en aan de wind Met jacobsstaf, als Christoforo Naar de goud- en zilvermijnen Van het oud Indianenland Van kolonie Hispaniola Uitvalsbasis op Haïti Togen zij, conquistadores Naar het rijk van de Azteken, Incatempels der inheemsen, Indianen…

Hoe kwam het dat de indianen altijd verloren bij de strijd om het fort op zolder, het fort van plastic palen, ze in verhalen en op tv altijd aan de horizon verdwenen. Elke keer moest ik wenen, heimelijk verliefd op Witte Veder. --------------------------------- uit: 'Vallende Mannen', 2011.…

katerig gevoel En gapend neemt u plaats in uw gemakkelijke stoel Het stadium van anijsmelk heeft u al achter zich gelaten Maar een echte slaappil krijgt u niet en ook jenever wil niet baten Daarom in dit bittere uur de TV weer aangezet Maar alle-jezus-nog-aan-toe het is allemaal naatje-pet Een cowboyfilm in zwart-wit met slechte indianen…

ooit liefhad De lucht nu weer is geklaard Jij praat over hoe je mij ziet Zie bewondering in je ogen Kust mijn laatste twijfel weg Ben door tederheid bewogen En droogt mijn laatste tranen Lacht de lach op mijn gezicht Koestert mij.. noemt het liefde Je pijlen op mijn hart gericht En ik kan het nog niet bevatten Jij prachtig mooie indianen…

onze tourleider, houdt nu eenmaal van op tijd vertrekken mijn hotelkamer in Las Vegas is super de luxe en het eten is echt op zijn Amerikaans, zeg maar een pond vlees per dag en veel Bud's en Jack Daniëls met ijsklontjes, eindelijk in het Wilde Westen wat heb ik daar lang van gedroomd na al die cowboyverhalen en verhalen over dappere indianen…

Volgens de Indianen is iedereen vrij geboren en vrij om te gaan en staan waar hij of zij wil. Ik deel die mening. Wat meer grenzeloosheid zou de wereld goed doen.…

Ik zie al langzaam wat rook komen, maar die rook komt uit mijn hoofd, Indianen in mijn Grand Canyon, zelfs dat is onderdeel van een kapotgeroest maan- landschap. Ik zie door ogen die niet van mij zijn. Buitenaardse wezens bezitten mij.…

Zal ik hem met de zomer vergelijken? Zijn verzen stranden niet in klamme dagen Maar spiegelen om hoogmoed aan te klagen En weten haarfijn pointes te bereiken Zo lang de mens kan lezen en kan spelen Zo lang zal Shakespeare’s oeuvre niet vervelen…

Rome zijn puti van Venus als engeltjes te hulp gekomen haar huis is naar Loreto toegevlogen, voor piloten nu steun en toeverlaat kan het bedevaartstadje bogen op een basiliek waar 12 kapellen worden uitgebaat in Mexico kreeg zij 'n wonderlijk gewaad met indiaanse mythische symbolen - waarmee koelbloedig en kordaat het hart van de indianen…

naar derselve landen ende zee-culturen Met aandaght voor alle de voornaemste principale havens en rivieren Landen ende plaetsen tot nog toe door de Portugesen ontdeckt ende bekent Waer by ghevoecht zijn niet alleen de conterfeitsels der habyten drachten ende wesen so van de Portugesen aldaar resideerende Als van de ingeboornen Indianen…

Veel is al gezegd en mogelijk Nog meer geschreven Over dit icoon met lichte Hoge stem als tegenwicht Tegen al het heersend macho Masculien gitaargeweld Waar haalde zij de tijd vandaan Voor al wat zij had meegemaakt Schetsen autobiografisch Scènes van haar reisnotities Vast te leggen in haar dagboek Neer te pennen in haar schrift…

Een dichtend mens, beroeps of amateur, maakt fouten, faalt, kan woord voor zin verdwalen, maar laat het resultaat verlichtend stralen hij schrapt en schaaft en opent elke deur en nu, het einde van het jaar in zicht, denkbeeldigt met zijn pen het woord en dicht hij schuilt heel soms in verzen van beton onneembaar fort voorkomt dat men hem…

Zie ommezijde zei de Zon, en Maan Zei zie mij in de zonneweide staan De zomerzon neigt tot de zonnewende Niet meteorologisch, astronomisch Zowat de derde dinsdag van september Zie zomer's zotheid, droog zijn eik en linde De zonderlinge wijsgeleerde Zeno Zocht nooit de zon in schemeravonduur Hij mengde zevenkruid met zengend vuur Door…

Je ziet je eeuwige zomer snel vervagen Dus grijp je om je heen naar van die schimmen Die jij lang bij je denkt te kunnen dragen Eerst liet ik jou aan dingen die jij kostbaar vindt nog wennen Zelfs in je hand zie jij hem niet eens glimmen Je zou die diamant niet eens herkennen Ben jij nu alle jaren van je leven aan 't vergaren De tijd…