Alle inzendingen over Individu OR Liefde OR Eenzaamheid

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

in gebogen kracht weerspiegelt witte onschuld gedragen leven ieder individu is als een granieten vleugel…

Kijken naar de wereld, door de ogen van een individu met een stil geweten, daar ligt de kern van ons wezen, het één zijn in de reinste vorm.…

het was niet dat ze zijn stem niet hoorde ze voelde alleen de kilte die haar lijf bekroop het was niet dat ze zijn gezicht niet waarnam ze kon slechts staren naar een pratende mond het was niet dat ze niet op hem reageerde ze glimlachte wat knikte ja knikte nee het was niet dat ze na het gesprek bleef zitten…

Genen wil geschiedt, geen wil doet teniet wat genen, stam op stam, onderwezen, waar het individu naief is gebleken.…

Maar het geluk tart nog eenmaal mijn ziel, een nieuwe liefde is er in mijn leven, die jou uit mijn gedachten zal vegen Het geluk dient zich opnieuw aan, maar de angst is er en blijft bestaan Is deze liefde ook nog voor de kerst voorbij, net als toen in dat jaar met jou? Vlak voor de kerst maakte je het uit en weg was jij !…

eenzaam alleen niemand om je heen liefde ken je niet geen mens die ziet dat je lijdt niemand die jouw leven benijdt eenzaam zonder eten het lijkt wel of niemand van je wil weten eenzaam op zoek naar wat licht in je leven naar iemand die jou zijn liefde wil geven…

Weer of geen weer Het wordt mijn, onze zondag De dag van verbondenheid Het zal me benieuwen Die cirkel op het Museumplein Die cirkel van verbondenheid De kerkdienst in de Keizersgrachtkerk Het lied, de zegen op het plein De nazit met eerwaarde Ferdinand Borger Ik ga er positief in Als individu Met een individu Of met het collectief…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Mensen die in eenzaamheid leven, willen het liefst geholpen worden, al is het maar met een beetje liefde of een kleinigheid.…

De persoonlijke geschiedenis van vijftig jaar individu gaat in filmische beelden tijdens jouw verjaardag aan jouw gedaagdenveld voorbij je proeft genegenheid bij vreemden die op vrienden lijken je voelt afstandelijkheid bij verre familie die ooit dichtbij was als een eenzame egel onder dwalende najaarswolken bescherm jij jezelf…

Voor hem begint de laatste keer tranen worden gekeerd, hij heeft zijn best gedaan en dat was niet genoeg Zoals de zon en de maan niet dat hij zich vergelijkt hij verliest zich in wat had kunnen zijn als blijven wat is en het knagen groeit Daar is de nieuwe maan, de aarde zit vaak in de weg, toch berekende zij het getij, vervolgens zwaartekracht…

ze telt de bliksems haar wolken breken ze vraagt: schipper mag ik overvaren en het meer wordt een blaasjestapijt er is geen boot nooit is er een boot…

ze danst op de marmeren tafel waar geen klimop groeien zal en reikt de roemers aan zegt heil tegen koperen luchten maakt van de sterren haar bondgenoot onder een waakzame maan enkel de naam onder haar voeten geeft grip op realiteit in de schaduw van haar kruis…

Door levenskracht aan te raken lost het denken op en de schaduw van het lichaam verdwijnt Een gedachte is gevormd vraagt om een gebaar een oeverloos woord Het trilt op de wind droogt vleugels in licht wil worden gehoord beluisterd, begrepen en luchtigjes verder gedragen…

mezelf in de spiegel groetend maak ik een eind aan de eenzaamheid en lach me maar weer eens te barsten…

als een kluwen wol lig ik totaal in de war wie rolt me weer op?…

vogels verlaten mij uit volle borst zingend vliegend richting de zon laten ze mij hun schaduw…

een muur bouwen tegen de buitenwereld beperkt vooral je eigen uitzicht…

de flessenbodem gaf voor even scherper zicht dan het brilletje…

De lucht is dik, verstikt mijn adem. Een mistgordijn blokkeert mijn blik het vergezicht wordt mij onttrokken, de ander is er niet, slechts ik.…

In stilte, in eenzaamheid meende ik het oprecht, echte liefde ! In stilte, probeerde ik vast te leggen, in dichtvorm, voor inzicht in werkelijkheid ! Er heerst een hoge norm om in menselijke, Aardse begrippen, uit te drukken... dat wat Eeuwigheid precies inhoudt.…

Met de hoop die ik altijd in mijn hoofd draag kan ik alle tegenslagen aan, overal en nergens, blijf ik daarom overeind staan.…

Alleen en eenzaam. En donker, duister. Slechts gefluister in de ziel; stemmen die ik niet kende. Er was alleen één enkel verlangen: ergens, nieuw leven. Maar ik had pijn, geestelijk en lichamelijk tergde ik me uit. Er was slechts de dood, die goed smaakte; en vertrouwd. Waar was mijn God? Welk Lot. Het ging zo. En niet anders.…

Ik ben de vrouw die alleen werd gelaten, die altijd werd verlaten maar toch wacht want ze verwachtte immer.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…