Alle inzendingen over Inuit passen zich aa

Ellersinghuizen wringt zich in bochten die de stromen vlochten rondom de huizen de Ruiten Aa legt enorme lussen en daar tussen houdt de weg zich niet recht hij buigt mee met de meanders hoe kan het ook anders bij zo'n vreemd idee Ellersinghuizen buigt mee met de stroom maar blijft autonoom houdt recht de huizen…

. ----- Na de afwaardering van de VS tot AA+, verwachten de beurzen een zware crash.…

het is weer dinsdag en dus gaat Pa weer fris en vrolijk naar de A.A met doodleuk in zijn achterbak heel nonchalant een plastic zak met daarin voor ma verborgen waar. Zo leven ze nou langs elkaar…

Toch in de rol te schikken, met herhaling van de passen, kennelijk zijn we in dat ritme het beste en daarmee het meest vertrouwd. “Gewoonte is de leider van de tweede natuur, zoek naar een derde en wissel eens van danspartner”…

verdwaald in niemandsland groette mijn hand de wolken in hun door de wind bijeen geveegd verband lege einders keken terug zonder de ogen neer te slaan en voeten maten passen in het zand zonder te gaan mijn menselijkheid had afgedaan werd niet gevoed toch heb ik jou ontmoet in niemandsland mijn broeder jij maakt alles goed…

Na het springen leer ik tussen tranen en lach met vaste partners de stille passen Soms huil ik om later steeds weer om vroeger en de herhaling ervan alsof het over moet Dansend denk ik ook aan het fijne dat niet mogelijk is en waar ik van verlost ben ofschoon ik het mis wat ik rijm als ik rust – door een oude kier sluipt fantasie…

Mijn gedachten passen niet, passen niet in mijn schedel. Ik zie ze naar jou toe gaan. Jouw gedachten bereiken mij. Ben ik gek aan het worden? Ben jij het die gek geworden is? Ik denk te weten wat normaal is. Maar wat of wie ben ik?…

Poldert de wind boldert als je stolpert langs het kanaal de Lammertsweg is recht als een lineaal in de vlagen verkoldert Poldert. Poldert ben je bezoldigd tot ideaal woonplek totaal geen saai gehucht onder waaiende lucht ben je bedonderd je wordt honderd dat wordt bevorderd in Poldert. Poldert verwondert de naam betekent moerassige…

Aarzelend ben ik als kind begonnen, in een wirwar van draden, door elkaar gesponnen. Net een web, maar ik heb mijn weg gevonden. Met hart en ziel schrijf ik de aaneenrijgende woorden, tot één geheel met een speciale boodschap, mijn eigen of over een landschap. Het is altijd fijn om iets te lezen, om dromend in een gedicht te kruipen.…

De nacht strijkt alle plooien glad, De Visserstraat wordt wijder dan een plein En langs het Lage der Aa wordt de schijn Van maanlicht zomerzon in overdaad En mensen dansen als gekken op straat.…

zal ik ooit nog in deze wereld passen mompelt de man als hij met kleding aan een haakje zoekend door de winkel loopt zolang er rust is in het hoofd dan gaat het wel terwijl alles nu bezet lijkt, hoe zei die arts dat ook weer (?)…

lief! maar dat is niet genoeg hij wil weten hoe! van hier tot waar tot maastricht casablanca de ochtendster tot mijn huis hier om de hoek - hoe lief! ik vind lief! lief genoeg hij wil woorden die ronken ik zeg: de langste lange twinkelhaar lief de zachtste haar waarmee ik je omwikkel van top tot teen een glanzende haarhuid een doorzichtige…

[Senryu] secondewijzer met afgemeten passen doet hij de ronde…

Een vrouw past een jurk waarom haar man weg is weet ze niet het passen van de jurk vrolijkt haar op een man passeert de winkel ziet haar draaien in de ruit de vrouw trekt de jurk uit hier daar ginds lopen jurken met vrouwen erin geen een past ------------------------- uit: 'Glazen jas', 2008.…

gevolgd door een chat een nieuw avontuur gevolgd door gesprekken, elkaar leren kennen slechtst in een seconde de kracht dat was hij, in een beweging recht naar mijn huis toe in zijn armen langzaam gelegen vertrouwd veilig, thuis voelde ik zijn kracht maar langzaam kwam de leegte krachtig en doorgaand een foutje niet bedoeld, een…

vraag ik mijzelf liefste wat doen we vandaag als de gordijnen opengaan klinkt er muziek van verpozingsaard dat ik van pure denkkracht braken wou de weg naar mijn bedluchtgemoed slaap ik in als het meisje uit het sprookje met de beren slaap ik in jouw niet schone bed dat hevig naar jou ruikt wat gek is want zo goed ken ik je niet maar…

de statistiek is decennialang de meetlat geweest voor leven en bestaan klein groot dik en dun intelligent of dom beoordelingen staan bol of krom synthese van wat zij te zeggen hebben kunnen we helaas niet geven is enkel op het lijf geschreven ieder is regelmatig door de stofkam gejaagd consultatie- bureaus hebben daar echt werk…

ik maak een gedicht met do en re met mi, fa, sol en la met toeters en bellen, met rinkeldekink en tralala-lala met koffie en thee, ranja en Rietje en Co-lala-lala ik maak een gedicht van aa en bé van ef, Gee en haha van zeuren en zemelen, haver en gort in vlalala-lala van heinde en ver, hiero en daaro en voilà-lala-lala…

Bijna goed Ca-na-da zeg nog maar eens Cad Nee, Ca-na-da Can aa da goed zo niet bang zijn hoor op de boot de zee is leuk hij schommelt kom even met je schoenen zo alweer dicht nog meer plassen gauw want de boot wacht niet drinken? straks ... in Canada…

kikkerdiep het Groningse woord dat meer bekoort dan Pagediep het hoogveen schiep in het huidige Pagedal bij Stadskanaal dat riviertje, het liep langs Ter Marse, Veenhuizen om onder Onstwedde uit te monden in de Mussel Aa we ontgonnen het weg maar vanaf de N366 is het riviertje hersteld geen spectaculaire meanders bochten, moeras het…

En je geen plek kan vinden om op mij te passen Of misschien waar ik die van mij heb losgelaten (om nooit van weggeweest te zijn?) En eindelijk plek heb om op mezelf te passen?…

De kerstboom biedt nu extra veel plezier, we vullen hem dit jaar met ornamenten, met namaakijsjes, muffins vol met krenten, gevulde koeken, frikandellen, bier. De boodschap van het kerstfeest deze dagen: niet één, maar een complete winkelwagen.…

Verbogen stukjes Passen niet meer aan elkaar Mijn levenspuzzel…

we lopen nog wel maar zonder een stappenplan dus passen niet meer…

enkele passen.…

Haar kniehoge laarzen Draagt ze met klasse Gracieuze passen Opgewekt Kijkt ze de wereld in Opgeheven kin Op weg naar haar bestemming Gaat ze onbevreesd Een vrije geest Niet hooghartig Niet gedwee Zuiver met de golven mee Met gracieuze passen Een vrije geest Wat geweest is is geweest…

soms wil mijn denken niet passen in de spiegel van andermans beeld…

Passen en meten te veel tijd wordt versleten om het laatste woord.…

in Ter Wupping loop je fiets je door puur natuur langs het oude loopje van de Ruiten Aa bosjes, een schuur je kunt rondstruinen bij oude rivierduinen Ruige berg, Kieberg is avontuur prehistorie landschap uit voorbije tijd boerderijen grasland, beekdal en al met al beleef je puur hoe Westerwolde vroeger was bolle akkers, gras rust…

vormde vroeger de grenze tussen Winschoten en Westerlee het veenriviertje verdween maar het laatste stuk van Winschoten tot de Pekel Aa staat met wat geluk op de kaart als trekvaart en dat daarna verbreed als haven dienst deed in combinatie met het bedrijventerrein dat ook Rensel heet misschien laat de Trekweg ons nog zien hoe…