Alle inzendingen over Iris OR liefdesverdriet

Een grote liefde was in haar ontloken. Nostalgisch dacht de vrouw aan vorig jaar. Het wachten op d'r herkomst viel 'r zwaar. Ze bleef maar weg. D'r hart was haast gebroken. - Geen taal of teken. O, wat had ze 'r lief! 't Was zomer, toen-ze afscheid had genomen. Ze vroeg zich af, wanneer ze weer zou komen en van het wachten werd ze depressief…

Je kwam om mij terug uit een ver land, ik rook nog de buitengewone geuren en je passievolle verhalen pakten me in. Een dikke week waren we samen in mijn armoedige flat, die jij met vrouw en macht schoonmaakte. Ja, de erotiek was bij jou verdwenen, een zware depressie verpeste alles wat we zo graag samen wilden. Als dichter en amateur-sjamaan…

Van liefdesverdriet kun je echt sterven, Zo is wetenschappelijk bewezen. Maar ik had al bij Nijhoff gelezen: “Mijn stuk hart rammelde van de scherven”.…

verleden week vond ik een versteende geliefde tussen wat geuren van gisteren die het liefhebben verleerd was in nevel verpakt de decoratie van een stad zeven gedichten heb ik geciteerd ze verrees niet huilend heb ik het karkas omarmd de lippen gereinigd met toverspreuken maar de leugens bleven de sporen van de tijd gevolgd toekomst…

(voor Chen Lin) Als Chinese popzangeres zong je de sterren van de hemel en je plaatste er nieuwe sterren bij die eeuwig zullen stralen ter herinnering aan jou en jouw liefdevolle stem Je kon je eerste man maar niet vergeten en je huilde de kussens tot trieste beken waar de haaievinnen rond je hart cirkelden waar het donker van je pupillen…

het is uit met haar vriend maar ze wil nog niet huilen dat schuift ze nog eventjes ver voor zich uit want voor die regenbui wil ze nog schuilen want pas als ze huilt is het helemaal uit pas dan neemt ze afscheid van voorgaande jaren pas dan komt het verdriet dat ze nu nog verdringt tot dan zit ze maar in de ruimte te staren. ik heb…

steel de liefde uit je ogen ontvoer de lach van je gelaat haal de woorden uit je lippen wis het gevoel dat jij achterlaat ben nog opgesloten in verwarring fluister jouw naam in mijn hoofd denk aan al die zoete dingen die jij mij al zo vaak had beloofd teruggaan naar recent verleden naakt en zonder schroom zag ik mijn prins verschijnen…

(een jeugdherinnering) De smart door haar mij aangedaan ontneemt de moed tot verdergaan, het leven kan ik niet meer aan; dit zijn mijn laatste uren. 't Gemoed weegt zwaarder nog dan lood en in dees grote zielennood wens ik mezelf alleen maar dood. ‘k Zal haar mijn rouwkaart sturen. Maar zwelgend in dit groot verdriet, bedenk ik dat…

Ik weet dat ik je nu los moet laten Moet laten waar je bent Je niet moet prikken Mijn verlangen bij me houden moet op moet laten lossen moet stoppen onder het tapijt op moet laten branden uit moet laten doven af moet leiden met anderen moet overdekken verstand gebruiken moet Maar van waar komt toch dat onstuimige, intense Dat ik alleen…

Twee monden kussen elkaar En open gaan alle wonden als ik ernaar staar…

niets minder dan het gemis van de geliefde bewijst het betraande oog van de gekwetste de bekentenis van troon verlies van het oh zo simpel verworvene…

Ik beleefde de zoetheid van de hartstocht in het laatste jaar van mijn schooltijd, toen ik bij een meisje naar tederheid zocht en we toen vrijden met ongekende hevigheid. Het leven dat toen zoveel bood en zoveel leerde, leerde mij ook hoe smartelijk de liefde zijn kan, toen het lot zich onverwacht tegen ons keerde verloor ik haar, toen mijn…

De weg naar jezelf vinden dus jezelf identificeren betekent een leerproces nu beleving met je hart zingen ik roep je wanhopig verander je hart in een THUIS als er maar een deur is waarop ik kan kloppen…

Een helgroene wei en toch regen ook diep in mij de schapen verbergen zich de iris kleurt geel aan de vijver wat is de zomer kil als jij er niet meer bent.…

Dankzij Iris slaap ik gerust. Alsof ik door haar ben gekust. Diepbewust.…

Gele velden, trage stromen elegant gebogen bruggen op het water dansen muggen, Iris ligt te dromen. Maanzaad dwarrelt uit de luchten op haar wimpers en haar lippen rusteloze vogels wippen, Iris ligt te zuchten.…

in 'n mist van tranen zoekt zij naar een begin waar is de tijd van rust en liefdevol samen zijn verdoofdheid maakt zich meester van haar zodat ze ongemerkt verdwaalt…

Doodgaan doet ieder mens wel een paar keer op een dag, sterven is doodgaan bij het gevoel en stilstaan bij het liefdesverdriet wat je hebt, overgaan doet elk mens maar één keer bij het verlaten van het lichaam en de aarde.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Hijzelf niet en Iris ook niet, nee, het is een rijk kasteelheer uit Frankrijk en bij hem dient hij nu, onwetend, als nar. Hij zit op zachte fauteuils en hij krijgt de malste vleeswaren voorgeschoteld. Hij moet wel van adel zijn, dat kan niet anders, zo weelderig en er wordt volop gelachen.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Een iris bloeide toen je stierf. Je had ze zelf geplant. Dit simpel gebaar, een liefdedaad voor ons. Dat is een jaar geleden reeds. De bloemen bloeien talrijk nu. Ze dragen in zich de gedachte aan jou, een zachte, blanke weemoed.…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

het zie Samen leven In liefdes magie Voor altijd samen Eigenlijk maar een droom Een illusie Een ontastbaar iets Want gebeuren doet het waarschijnlijk niet Voor je het weet Is het over Is het klaar Een relatie zo sterk Maar toch zo breekbaar Voor altijd samen Dat zeg ik dus liever niet Want uiteindelijk geeft het alleen maar liefdesverdriet…

De mens met twee gelaten laat holle ogen blikken kettert gaten in de ziel Krijt lage strepen op het voorhoofd dekselse lijnen van spijt verdichten gespleten gedachten Letters dichtbij zonder klanken kleuren klinkers vreten kraaien de pootjes in de laatste zin…

Duister klinkt het geluid in de roep naar het licht van de stille ochtend waar zij haar kracht niet verliest in wazig vochtige nevel ademloos wachtend op elke volgende, reeds gebaande weg in de aderen van ons bestaan niet elke druppel raakt gedachten, wel kleurt iedere druppel rood in hoop en verwachten samenvloeiend tot één geheel…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Een iris die eeuwig door kletst. Een geïllustreerd handgebaar. Geen waan waar ik in bevind. Maar het is een wonderwereld Die mijn leven optimaal bezint.…