Alle inzendingen over Jean Pierre Rawie OR vormvast OR melancholie

Je maakt het mensen toch niet naar de zin, en streeft dat ook niet langer na. Niet langer is wat je schrijft gericht op een ontvanger. Je bent je eigen einde en begin, en leeft en sterft alleen. Geen dubbelganger neemt straks je plaats wanneer je doodgaat in; geen keer op keer verloren hartsvriendin ging van iets anders dan gedichten zwanger…

Ik klaag, want alles wat zo mooi begon ging langzaamaan naar de verdoemenis, wat immers niet meer te verbloemen is hoewel ik soms gedaan heb wat ik kon. Wel hebben wij elkander op het laatst bedonderd en constant te veel gezopen, dus dat het heel ellendig af zou lopen lag voor de hand en heeft geen mens verbaasd. Het leed is niet van gister…

Het ijzelt, en de struiken zijn van glas. Wij lopen samen door het witte gras. Er zijn van die momenten dat ik wilde dat alles nu maar bleef zoals het was. ----------------------------------- uit: 'Verzamelde verzen', 2006.…

Ik houd het kleine ritueel in ere, opdat je elk moment terug kunt keren. Iedere dag, wanneer het avond wordt, maak ik de tafel klaar: een extra bord, bestek, je eigen stoel, een kaars, een glas, alsof je enkel opgehouden was. Ik hoor (hoe kon ik denken dat hetgene waardoor ik ben, voor altijd was verdwenen?), ik hoor, alsof de woning…

Aan wie ik ook maar dacht vandaag was dood, terwijl de landerijen en de steden gestaag langs het beslagen treinraam gleden en het om beurten miezerde en goot. Al menig lief is langer overleden dan dat ze mij verdriet of vreugde bood. Ik reis alleen en mis mijn reisgenoot, met wie ik elke windstreek heb doorsneden. Zo'n dag. Ik deed het niet…

'In wijsheid schuilt veel droefenis.' Het Schriftwoord blijkt maar al te waar: wij worden wijzer, ieder jaar met minder monden rond de dis. Wij spreken er niet over waar wat dierbaar was verdwenen is, maar koesteren een stil gemis dat allen weten van elkaar. En elk jaar schuiven wij weer aan, de wreed gekrompen vriendenkring, en heffen…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Ten Kate, Sonnet op het Sonnet, http://cf.hum.uva.nl/dsp/ljc/kate/sonnet.html Pierre Rawie, No Second Troy, http://www.darnell.scarlet.nl/komliefste/gedicht1132bin.pdf Petrarca en Mont Ventoux, http://www.digischool.nl/ckv1/literatuur/petrarca.htm…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Zeldzaam scherp zijn de woorden Helder en zuiver is het beeld Eén denkend mens tussen gestoorden Eén dichter die mij niet verveelt Een echo van een oude luister Een lang vergeten koninkrijk Er is maar één naam die ik fluister En met de Groten vergelijk Die tot ons heden niet meer spreken Omdat geen hart ze nog verstaat Gesmoorde stemmen…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Waarom zou ik vormvaste rijmpjes schrijven Terwijl het vrije vers me beter ligt Kan ik de plooien straks nog gladwrijven Waarom zou ik vormvaste rijmpjes schrijven Om mijn kostbare tijd te verdrijven Of ben ik het aan mezelf verplicht Waarom zou ik vormvaste rijmpjes schrijven Terwijl het vrije vers me beter ligt…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

O JPA, Jean-Pierre Ami, Waar waart gij met uw geestesoog Rustte iets in 't boze oog Van 't peilloos diep van uw gemoed? O JPA, mon chèr ami, Welke kleuren, welke menie Mengde u met euvelmoed In 't labyrint der Alchemie?…

Verloren liefde. Verzande herinnering. En een traan die vloeit.…

Hij heeft het in zijn hersens opgeslagen: juist veertien zinnen en niet eentje meer, ook eentje minder doet hem danig zeer. Een ander aantal kan hij slecht verdragen. Het metrum, als het even kan, van vijf want zes geeft weer zo’n rommelig geheel en vier leidt meest tot kinderlijk gespeel. Ja vijf is hem geschreven op het lijf. Het rijm…

Een hersendokter toonde onlangs aan dat als je maar heel vaak gedichten schrijft, -op onversneden rijm wel te verstaan- de geest, zelfs hoogbejaard, goed werken blijft. De versvorm schijnt er weinig toe te doen. Het werkt al bij het simpele kwatrijn, Ottava, Retourné of een Sermoen, dan wel een Ode, Balladette of Sixtijn. Er is één voorkeur…

1e ruitje Vandaag voel ik een uitgesproken drang, de stoute schoenen maar eens aan te trekken. Ik zou niet willen spreken van een dwang, want dat kan hier de lading echt niet dekken. Ik denk hier in de trant van een gezang dat links en rechts gevoel weet op te wekken. Vandaag voel ik een uitgesproken drang, de stoute schoenen maar eens aan…

I Shakespeare sonnet Ben je van plan sonnetten te gaan schrijven, wel luchtig maar vooral niet te cliché, iets dat de lezer eeuwig bij zal blijven? Wellicht heb ik voor jou een goed idee. Wat dacht je van een fraai sonnetboeketje, dat schittert door haar kleur aan woordenpracht? Het lukt je best, ik maak met je een wedje; ‘k begin met Shakespeare…

ik neem waar en ook niet zover van mijn eigen ziel het weinig scheppende gebaar van de natuur bij de achilleshiel kleuren zouden moeten fonkelen, de lucht kan ruiken naar ontluiken en lammetjes stelen toch genoegen? doch velen zien echter doornestruiken in het sombere landschap van onze schrijver hij teert thans op het oud eelt van d'ijver…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Pierre Kartner heeft alleen de verkeerde aangewezen als winnaar. In plaats van de meidengroep Loekz aan te wijzen noemde hij Sieneke. “Pierre heeft de boel gesaboteerd”, beweerde producent John van Katwijk……

Ik woon niet waar ik meen te wonen als in het donker van deze venster- loze kamers de letters van jouw gele naam op elke muur mijn eigen zwak- heid tonen. Het is laat. Ik heb me- zelf ontdekt. Hoor je, ik heb gezegd: "Ik woon in andermans huizen waar tuinen bloeien, steeds, als 's zomers. In de tropen." Mijn tere pen trekt uitgeschoven…

hoop in bollende Jeans Vormen een gruwelijke blauwe rij En ergens in dat schrale land Wachtend voor de lemen hut Zitten zij heimelijk te filosoferen Nog even en dan bewijst het zijn nut…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…