Alle inzendingen over Jij kende mij OR Hanneke Majoor

De stervende kijkt mij aan, intens, vol liefde -- voor mij, het leven.…

wie ben jij om mij het licht te ontnemen uit m’n ogen het was niet dat jij mij kende noch degenen die ik liefhad en in allerijl vertrokken vanmorgen voor een doodgewone dinsdag in maart…

Foto Hanneke van Hattem van Velsen…

ik kende de lach die jij de buitenwereld gaf hoog gehakt joyeus gekleed schoonheid die niet onder welbespraaktheid leed jij droeg glamour en wat glitters op de blote huid wist ingetogen dat de hoge heren bogen als een knipmes voor jou en het kruis maar kende ook de lach die ik weer vond in het album dat jij leven gaf met een elan…

landschap was jij hier ademde jij hier niet was jij niet onbegrensd?…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Foto Hanneke van Hattem van Velsen…

in een strakke broek beroerden mij door en door haar borsten in een badhanddoek daar waren geen woorden voor zij zat naast me in de hoek bij ons op het kantoor zij typte brieven ik hield boek de tijd trok een diep spoor in mijn zucht naar haar bezoek zingen wij ooit in koor want zij die ik zo naarstig zoek wordt mijn sergeant-majoor…

ruist langs stille stranden wild bruist ook - soms in stormende stromen een reis vol liefde en respect bergt zich in dankbaarheid in een gouden koffer nu van waaraf de harten schreeuwen vol dankbaarheid bedankt voor het delen bedankt voor het houden van jij van mij – ik van jou…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

het lentegroen welft zich op de zondagochtend over de gracht daartussen is de zwerver zichtbaar scheuren in de kleding een verwarde baard hij tuurt hij naar de wandelaars uit alle landen houdt de hand op neigt dankend het hoofd tot de klokken beieren voor het middaguur dan gaat hij weer langzaam sloffend naar de nieuwe majoor…

Mijn geheimen kende jij niet. Wat - in Gods naam - wist jij van mij? Voornaam, achternaam… Slechts wat ik zei. De lucht is weggevlogen, de zee is weggestroomd… Ik heb niet gelogen - wij hebben gedroomd.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Verlang naar mensen En dingen die alleen In mijn herinnering Nog bestaan - en zie Dat het landschap Dat achter me ligt Ook het mooiste In zich bergt En alles dat ik Geleefd heb bedekt Is met een Waas van weemoed…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Jouw leven was geven Jouw liefde kende geen grenzen Jouw hart was zo groot Jij was zo'n bijzonder mens dat op het moment dat jij je ogen sloot elk levend wezen op aarde in stilte een traan vergoot…

Iedereen komt zichzelf tegen iedere dag, ieder uur maar het komt veelal niet tot een ontmoeting soms zelfs niet tot een begroeting en dat blijft, lijkt mij een gemiste kans…

ik heb je gezocht stenen ontdooid ze spraken me tegen verwezen naar rotsige formaties uit oeroude tijden ik wist dat er voor jou niets veranderd zou zijn jij kende enkel de permafrost aan je ijskoude borst…

U snapt dat Arjan, Coenraedt, Nico, Aar Plus Hanneke en Wim dat ook doen. Eerlijk waar!…

Ik heb met jou gewandeld door het koren stilletjes, niemand die ons kon horen wij wandelden door een witte mist zonder dat iemand het ook maar wist wij waren naamloos omdat jij dit verkoos ik ken je lichaam kende ik nu maar je naam.…

De dood kwam als een flits De auto De knal Nog 1 dag geproefd uit het leven Toen heb jij op donderdag 6 december 2007 Je 12-jarige leven gegeven Zoals jij Marleen, zo kende ik er geen een. Ik zal je missen Kus, je vriendin Xinthia…

(voor Hanneke) Als kind sprong ik van grote hoogten en dook ik in ijskoude diepten, later ontmoette ik jou en al die momenten samen waren de aanzet tot schrijverij om jou te imponeren, te schaken, te versieren, in te palmen, op te eten (geintje), soldaat te maken, het hof te maken, aan de haak te slaan, kortom de mijne te maken.…

Het ademen valt me zwaar, Bergtoppen doemen op Waar aanstonds De ademhaling Stoppen zal, Luttele seconden Voor de crash Schrik ik wakker In mateloze angst En ruik de milde Voorjaarsregen door Dit open raam, Waarvan alleen De binnenkant Nog bevroren is…

Zalig het leger dat nog nooit dood en verderf de wereld in bracht…

op de dag van haar begraven liep ik te kuieren op de gracht in een wijk niet veel bijzonders zag ik haar op A-4 in kleur geprint deur na raam portiek en brug als dank aan de (s)preekster een warm meelevend eerbetoon de boodschap is daar gehoord zij leefde in de buurt van mensen.…

Groot in nederigheid Sterk in naastenliefde Heugelijk in humor Gedurfd in werken Onverstoorbaar in spreken Lichtje in de donkerte Verkoeling in de strijd Even aan je denken is een verademing temidden van zoveel gebakken lucht…

Als een vlinder vloog je zijde zacht mijn leven binnen jij vanuit het hoge noorden ik vanuit het Haagse gebeuren we beleefden noem het maar turbulentie want er was best wel tegenwind we overwonnen echt wel stormen zo kun je dat wel noemen vlinder Hanneke toch verloren we elkaar niet uit het oog en zeker niet uit het hart vandaag jarig…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…