Alle inzendingen over Karaktertrekken

Of door die hanige karaktertrek? Die stumperd kan daar zelf geen bal aan doen Soms mist hij dus bij keuzes goed fatsoen…

het ene lijf is zeker het andere niet al zou je verbouwen gelaatstrekken vouwen verrassend de gewetensstalen van alledaagse vragen mimiek vertelt het eigen bescheid van zacht tot fel en mijn ogen blijven eten elk toegift op het vlees ze vreten de complete getoonde persoon uitgesproken of bedeesd maar verre van gewoon…

klein kordaat en alle maten hebben haar tot vrouw gemaakt Angelique heeft dat fanatieke weet dat haar kus naar kersen smaakt heeft meer van ovaal dan ronding doelend op haar zwoele monding Angelique heeft dat feminieke moederstudent tot verwond'ring houdt zichzelf goed in de gaten dicht dikwijls haar karaktertrek Angelique heeft iets…

Kom ik er vandaag toch achter, dat een minder fijne karaktertrek zich in mij genesteld heeft, wat me toch bezield? Nooit geweten dat, terwijl ik mezelf als grote meid toch bezighield, ik gezellig zit te kletsen met de wachtenden met mij in een wachtkamer.…

Aankijken, omvangrijk gebaar een zoeken naar de kernbetekenis, voortdurende karaktertrekken van dagelijks leven verschrikkelijk belangrijk het moment, de blik die alle bronnen kent. Weten zij die weten dan niet van kleurrijke illustraties van het eindelijk leven als de bron werpt de steen?…

Doen en later pas denken Is mijn "nare" karaktertrek Nu is het denken en maar denken Gewoon koffer pakken en doen ! Effen bijkomen op 'n andere stek !…

Ik ken mijzelve nauwelijks niet Wie wil uit mijn gedichten Mijn karaktertrekken lichten Of wat hij nog meer van me ziet Wie heeft de moed mij eerlijk te verkonden Aan welke aardse regels ik mij voel gebonden Ook al besef ik dat zelve zelden niet Maar springt het er waarlijk uit Het raadsel is verborgen in mijn gedichten Wie kan mij het…

Van binnen leeg en koud bevroren, waar moed iets fatalistisch heeft waar dromen lang al zijn verloren en met kogels zijn doorzeefd Karaktertrekken uitgewist, als sporen na een regenbui Een radertje in een machine niets op zichzelf, direct vervangbaar, een leven dat vergiftigd wegtikt, explosief, niets te verliezen, radeloos, een hoopje mens…

noem het een moeilijke karaktertrek, maar dankzij jou, gaat dat bij mij vanzelf.... Vandaag... wilde ik met je praten, maar kwam ik er gewoon niet doorheen... voelde me enorm opgelaten... en wenste, dat je zomaar ineens verdween... Morgen...ach, dan zien we dan wel weer dan gaat het weer van voor af aan...…

is het soms een vervelende karaktertrek? maak je jezelf iets wijs? is er beïnvloeding door een ander? je hoort toe en grijpt niet in ben je gestreeld door lieve woorden? die misschien niet gemeend zijn? laat je je gaan in verharde gevoelens of driften?…

Vind ik je knapste karaktertrek, erg weinig rancuneuzen gegeven Liefste Gerard, ons zo gretig gegund maar steeds te blijven geven Benader met Kalmte gerust de honderd en één, blijven bronnen uit je rijke dagboek en aantekeningen Mocht je toch heen gaan en Truusje vervoegen; zeker weten; de Gerardusfan blijft bronnen uit je machtige herinneringen…