Alle inzendingen over Kenmerken van liefde

Je raakt dit kenmerk van verlegenheid Dankzij de chirurgie eenvoudig kwijt Want blozen is natuurlijk uit den boze Maar valt zo'n ingreep met de tijdgeest samen Nu wij ons voor steeds minder dingen schamen?…

Geen zuchtje wind, slechts zinderende zoelte – het kenmerk van de nieuwe etalon. In stilte ligt het meer, gestild het riet, wanneer er vlak bij mij een hoentje kwiet.…

in klein bewegen stribbelt materie met vasthoudende weerspannigheid tegen waar eigenschappen karakteristieken zijn voelt aantasting als structurele pijn net als in het organisch leven is er respectvol bestaan in met elkaar gaan juist verbinding is nog altijd de laatste link die voor het leven kenmerkend is…

wereld warmer in innig leven met uitgestrekte handen ontvang ik tederheid in trilling betoverd in bestaan van licht voel ik de kern in mij sprakeloosheid in onbeweeglijkheid verstaanbaarheid kom ik tekort maar aanwezigheid hoger dan de lucht onverschilligheid wegkwijnend in kenmerkende herleving…

zijn woeste en losse zeden Missen 't kenmerk van de deugd! Waarom zoude ik toch beminnen? Is de Liefde dan zo zoet? Daphnis zal mij niet verwinnen, Schoon hij zo veel moeite doet! Daphnis is zo braaf als schrander....! Dit is immers 't merk der deugd? - Hij heeft, boven menig ander, Grijze wijsheid in zijn jeugd! Ach!…

Ik denk dat ik het niet zo goed meer snap, Eerst moesten we in vleermuizen geloven, Maar deze week bracht een rapport naar boven: Waarschijnlijk komt corona uit het lab. Het virus is dus moeilijk te verklaren, En ook niet in een doofpot te bewaren.…

Daar kenmerken gedachten zich tussen op en ondergaan, ik vlieg op en ik daal neer als een schommel in en uit de slaap. Een droom van dag en nacht, bewust van zon onbewust van schijn. Tussen hart en ziel ligt een wereld van eigenwijsheid.…

een heel uur lang heb ik besteed geluk is mij wat waard aan 't zoeken naar één klavertje met dat kenmerk in zijn aard het hoeft niet heel erg groot te zijn om voorspoed aan te dragen nee, als het zich maar ongeremd aan mijn geluk wil wagen maar aan alle steeltjes die ik zie tel ik er helaas slechts drie…

Sporen van verdriet kenmerken een gezicht. Machteloos zoeken, kijken om zich heen. Volgend het spoor, nu helemaal alleen.…

De kenmerken zijn zacht, soepel en fris. Misschien kom ik je nog tegen op twitter.…

Ik werd verstoten ja, weggegooid omdat ik niet voldeed maar jij zult je stoten, na mijn beraad ben ik het, die jou meed gaf ik niet voldoende liefde, was ik niet jouw zalige geliefde?…

Geen expert sprak zich publiek uit voor wat in het Westland allang vast stond Andalusisch groenten&fruit is door bestrijdingsgiften ongezond Tot Milieudefensie bij Kenmerk toonde om kweek en doofpot te ontsluiten dat in Spanje grensoverschrijdend spuiten valt onder het gewone werk Cijfers van let op VWA eigen autoriteit die ze zelf nu met…

Oorlogen en ziektes, kenmerkend voor de eindtijd. Wanneer komt die dag, dat mijn hart stil zal staan? Omdat de tijd zal stoppen, en de wereld zal vergaan.…

Het kenmerk van de ware misantroop: Hij ligt met echt van alles overhoop.…

Mijn liefde voor jou is oneindig. Liefs van mama…

Maar neen, ik kon niets meer; Sinds gij mijn rust vermoordet, Sinds gij die zelf-genoegzaamheid Door uwe liefde stoordet; Sinds is Natuur hier dood voor mij, En de eenzaamheid vervelend; Geen denkbeeld dan uw liefde alleen, Is voor mijn hart meer strelend.…

Waarom zoekt de mens nog liefde, als dit allemaal zo is? Omdat die liefde een nog veel krachtiger wapen is. Ze laat zich nooit verdringen. Daarom weet elk mens, die zijn eigen kleinheid vindt... Dat liefde overwint.…

je ogen smeren honing op mijn beschuit zoet je lippen in massage op de mijne krachtige armslag laat angsten verdwijnen zachtjes lurk ik aan mijn thee, met suiker de eau de toilette die mij een kenmerk geeft laat je mij behagen op je hangende manier fluisterende woorden kriebelen van binnen en uiteindelijk kruipen we samen weer in bed…

een bio-signatuur: misschien wel leven op wellicht veel aardachtige planeten wij dichters zouden dolgraag willen weten of deze kennis méér dan hoop gaat geven misschien wel aardig zijn? wellicht zelfs vrede? dan niet toekomstig maar nog nú, het heden! * Met dank aan Bet voor de verbeterde 2de regel!…

ik heb alle stukjes van mijn leven een plaats gegeven deeltjes vroeger en nu van jou en mij geregen aan een rode draad die kenmerkend is voor mijn uniek bestaan en onderscheidend gaan naast de kleur bindt ook synthese in specifiek vergelijken ik heb al jouw selfies bij elkaar gelegd jouw rode draad heeft het paradijs gehecht…

ik zie hoe snel beroeps grimassen passen op nieuwkomers- gezichten waar lente jong en onbedorven binnenstuift mee eet uit de ruif die vlot geserveerd is zo veranderen specifiek kenmerkende trekjes in een algemeen herkenbaar patroon want het jeugd repertoire smijt met energie in een snel give en go terwijl in de praktijk…

En ik, die u nu liefheb, begeleid Uw zang met wederzang, ter harmonie Van klare koren, kalme profetie Van vreugde en liefde en innige eindloosheid.…

Dagen zitten vol wonderen. Het wonder van deze dag is wat ik zag bij jou, mijn lief: een stralende glimlach!…

Ze hebben de liefde verloren zijn silhouetten van onvoorwaardelijkheid. Ze dragen dode ogen en geweren vanaf hun dertiende. Ze zijn een perpetuele plaag. Sparta en Azteken. Lodewijk en Napoleon. Pruisische blindheid. Nationaal Socialisme en Rode Khmers. Birma, Eritrea, Syrië. Columbia, Tsjetsjenië, Kosovo, baardloze soldaten.…

Ze zijn daar, de heertjes van het banket. Ze pakken alle mannen mee en voeren kogels aan het volk, verpakken dromen in vuilzakken en legen huizen. Vliegtuigen brullen niet meer en de kale stad biedt geen rust enkel het gesis van lijden. O mijn brandend vaderland. Een radeloze trektocht werd het zonder begin of einde. Angstige soldaten op…

In verstilde tussenspinsels zweef ik weg tussen steniging dromend van vrije lente afwezigheid die ik beween een laatste beeltenis kan ik je zenden mijmering je gulle lach gemis van je lendenen volledig universum kim van ons samen liefde, bedolven woordenloosheid het jij en ik, verstild tijd tussen ons de wil die te bevechten…

Dagen rollen als golven over ‘t strand van de tijd spoelen zand en schelpen tot vloedlijn voor ‘t duin van vele jaren slijpen in uren het land tot vlakte en heuvel overleven de bergen en keren terug naar de zee.…

-hoewel doorzichtig dan is de verte een streep door het zicht, een eindeloze herhaling met de kenmerken van een steeds wisselende gelijkenis…

Vergeet nooit wie u liefde gaven. Bemin al uw Madonna's. Blijf uw liefdes trouw. In de hemel woont een wijze Vader. Onze Vader die liefdevol wenst, dat mannen kinderen blijven, van wie Madonna's houden. Nooit reist een oude dichter, zonder beertje in zijn tas. Beer Bommel met tegenzin. Tom Poes is in zijn sas.…

Taakgericht voetballen? Eindhovens toptalent Blijft op en neer langs het Zijlijntje gaan Rest van Oranje ziet Rechterverdediger Hopelijk niet voor de Grensrechter aan…