Alle inzendingen over Kinderen OR oorlog OR liefde

Ons erfgoed is dat wat men ons nalaat, de erfenis van de oorlog een gebeuren wat men haat. Doden ontelbare doden hebben die oorlog tot gevolg gehad, doden die we herdenken. Dat is ons erfgoed en geven we onze kinderen mee. Diezelfde kinderen die geen notie hebben van oorlog en verminkingen.…

De tien geboden doen wij bij liefde bij oorlog de belt op. We sturen God-zelf vaak met een vloek met een kus de belt op. Kinderen, tuig toch, ouders, erger nog: Zij moeten nu ook maar de belt op. En die actrice zonder facelift en die man niet uit dit land en dan die derde Moszkowicz: Losers zeerzeker de belt op.…

Het zijn niet alleen kinderen......…

Vrede en oorlog dat al eeuwen lang bestaat. 't is liefde of haat.…

Vrede en oorlog dat al eeuwen lang bestaat. 't is liefde of haat.…

het snikken is het snikken van een Somalische en het snikken duurt. oorlog is haar dode kind. oorlog is duurzaam. ka, zegt Chlebnikov, is de samenkomst van bewegingskrachten in een werkende cohesiebundel. kol. kamer. kanker. kasseien. kramp. kermen. kadaver. kapitaal.…

sirenes huilen allang niet meer de mensheid nog wel zij die verborgen zitten onder trappenhuizen mensen die iedere dag weer worden opgeschrikt door inslagen, terwijl het ziekenhuis hun veiligheid zou moeten bieden scholen zijn al jaren gesloten daar straten niet meer veilig zijn kinderen zijn allang geen kind meer daar oorlog iedere seconde…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Mijn geest wordt Er constant door gekweld Waarom Krijgen onze kinderen Een leven vol angst En verdriet? Zo een wereld wil Iemand toch niet? Waarom Zijn vrede en rust Nu zo ver weg? En blijkt oorlog Nu de enige uitweg? In zulke sfeer Wil niemand leven Maar laat ons Hoop en liefde Aan elkaar geven Want...…

De oorlog had iets vredigs zoals ook de vrede op oorlog lijkt die niet wordt uitgestreden: in Rotterdam wordt nog gevochten maar in Sloot gaat iemand aan een andere ziekte dood.…

De grote oorlog die we voerden – al wisten we niet waarom – was het bewijs van onze liefde, even onsterfelijk als de veldslag. Want we deden nog de moeite elkaar te overtuigen; slechts zwijgzame onverschilligheid had ons kunnen doden niet de grote oorlog…

van de liefde toch staat er liefde in mijn zijn de fluister van mijn hart is altijd vrede, geen oorlog geen haat geen nijd als ik dan toch om zou kijken naar mijn verleden zie ik een jonge vrouw met bloemen in het haar gelukkig zijn…

“De kinderen zijn onschuldig”: dat heeft niet lang geduurd Zij werden reeds als kindsoldaat naar fronten toegestuurd Geloven, ideologieën, ook symbolen zijn gebruikt, of anders is ‘t wel olie, waar zo’n oorlog dan naar ruikt.…

Een oorlog meer of minder, daar kijkt niemand meer van op Maar nu en dan is er iets in ’t nieuws, dat maalt dan in je kop. “De kinderen zijn onschuldig”: dat heeft niet lang geduurd Zij werden nu als kindsoldaat naar fronten toegestuurd.…

Voordat het hart zich overgaf Door oorlog en haat verslagen Zong zij een lied van hoopvolle dagen Een vlindertje danste, bij elke slag Het kind dat bezorgd in haar armen lag Volgde de vlinder, en telde de slagen Om altijd met zich mee te dragen Wat zij haar kind bij haar afscheid gaf Ging er ooit een slag verloren Door geliefden gegeven…

Dag-in dag-uit oorlog en vrede Elke dag opnieuw gaan mensen dood Dag-in dag-uit worden kinderen geboren Elke dag opnieuw een nieuwe reden 24 uur per dag wordt de liefde bedreven Groeien kinderen op van klein naar enorm In allerlei grootte en diverse soorten Verschillende kleuren, met en zonder handicap Zo zorgt de hele wereld in al haar…

moederziel alleen gedragen door de wind wachtend op een steen zit een eenzaam kind dagen niets gegeten van honger bijna dood trachtend te vergeten de smaak van brood vluchtend voor 't geweld van soldaten met geweren zit hier nu deze held langzaam weg te teren Door God en mens verlaten niemand die hem mist zijn hulpgeroep mag niet…

"Alleen spelen aan deze kant van de weg en niet oversteken", zei mijn moeder me als kind Een kinderwereld zo klein, kan zo oneindig zijn omdat je alles wat er aan ontbreekt, erbij verzint Je kindervoetjes deden zeer van het verre lopen want opweg naar de speeltuin kon je zomaar verdwalen Een kinderwereld zo klein, kon zo oneindig zijn totdat…

of laat de wind niets vrij hoelang nog blijft dit kind beschadigd en ontheemd?…

twee grote, bruine ogen proberen aarzelend en voorzichtig naar boven te kijken en de zon te begeren, voor wat licht om de pijn te verdoven vluchtig werpt het kind een blik over het uitgestrekte land en ziet, overal draden gespannen en dat overal elkaars liefde is verbannen ze probeert een stap te zetten maar de betonnen, oude rijweg…

voor de gein Wat heeft dat jochie ooit misdaan Dat die de oorlog in moest gaan En wonden zitten overal En opeens is daar een knal De jongen weg en alles wat ik merk Geen kind is bestemd voor dit werk!…

aan flarden geschoten dromen dwarrelen, als resten van 't eens zo gewone leven, langzaam naar benee zo werd je eerst nog opgeschrikt door geluiden van bommen, kogelregens nu weet je dat bloed even rood kleurt onverschilligheid kenschetst de overlevingsmodus waarin angst niet meer bestaat noch 't onbevangen kind…

men bidt om vrede in welke taal dan ook tijdens de schemer herbergt het dal haar doden iedere dag opnieuw tranen zijn niet aan te slepen evenals kisten de zon verzoekt Ares om vrede, salaam, sjalom, pax te verzegelen met vers geboren regen zodat men het prille begin kan omhelzen in alle vrijheid…

zomaar een zondagmiddag waarop kinderen zich Johan Cruyff wanen of Johnny Rep oeverloos achter een bal aanrennend koppen, aannemen, overspelen, aanvallen, verdedigen tot de scheids affluit zomaar een zondagmiddag waarop kinderen verdrukt liggen onder vers geschoten puinhopen hopend op reddende engelen die hun bevrijden zullen…

waarom fluisteren bommen over de steden heen verwoesten zij levens van kinderen zo gemeen waarom steeds oorlog vechten met geweren kunnen de soldaten dan niet leven met vrede…

Met onverklaarbare pijn verklaar ik de pijn met liefde Vervuld met hartstocht. Niets liever dan de liefde voelen, de oorlog Aan de smart Verlangend naar de nog onbekende herinneringen die al bekend zijn in mijn voorgespiegelde herinnering…

Wat kan een kind toch droef zijn Als het leven om het heen verdwijnt, Door oorlog, honger en ellende En er nergens meer een oplossing schijnt.…

Alsof het de eerste keer is beleef ik de geboorte van een kind waarom is het zo byzonder? waarom is dit wereldwijd?…