Alle inzendingen over Kleuren OR Liefde OR Schilderen

Halo lechol shirayich Ani kinor Oh, er zijn er veel die jou bezingen Ik ben maar één van hen Toch wil ook ik mijn liefde tonen Aan jou met hart en stem Als ik je naam hoor ga ik stralen Oh, mooiste woonstad ooit Ik mag mijn rechterhand vergeten Maar jou vergeet ik nooit Jeruzalem oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt…

met plezier Gebruik pastel en zachte lijnen Voor de kleur van mijn gezicht Negeer vermoeidheid, leed en pijnen En wat ouderdom aanricht Schilder voor de dag van morgen Zet een droombeeld op papier Schilder mij Schilder geen zorgen Doe dat maar niet Laat die maar hier…

ik herfst met je mee met mijn pallet vol kleuren schilder ik de herfst neer gewapend met kwasten van ieder formaat ga ik de strijd aan met de zomer kleuren wil ik je net zolang tot dat ik je ontgoocheld heb en jij je overgeeft aan dat wat komen gaat…

moment wordt teer gekleurd licht wordt opgewit zelfs zwarte schaduw wordt dan aangestipt in spel van lijf en lijn de marges zijn zo klein want meestal heerst er chaos in het atelier palet met dagen sleur gekleurd tot weken manisch driftig zijn en afgerond de strijd in tijd met depressief zijn want de liefde lijdt zo schilder ik…

lijdt zo schilder ik mijn haat tegen de jaren onbenul de flauwekul die aangepast maatschappelijk verstandig heet als je wist hoe ik me heb vergist in kleuren van mijn leven…

Schilder het als romantiek, als jouw huis. Kleur het nu als liefde nu de lucht nog wit grijs nog niet Valentijnsachtig of zomers korenblauw is met witte wattenwolken. Schilder verdraagzaamheid als bloemen ogen zonder de angstblikken van ooit toen berooidheid een voorpaginawoord was.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

de zon is geel maar brandt geen gaten in het doek je ogen kijken maar ze spreken niet geen tranen in hun hoek het gras is groen maar ruikt veel minder dan voorheen het naakt is tegenwoordig bloter door de lengte van het been ik schilder nachten omdat de dagen me te helder zijn ik zie de pijn die kleuren doodt de grauwigheid…

herfst kiest zijn kleuren van een somber palet waar een schilder van licht zich juist tegen verzet een blauwdruk van herfst met verlies van het blad en al wat je ooit aan geluk hebt gehad de pijn van de herfst met de kleur van voorbij de geur van geweest en het verval van nabij…

herfst kiest zijn kleuren van een sober palet waar een schilder van licht zich juist tegen verzet een blauwdruk van herfst met verlies van het blad en al wat je ooit aan geluk hebt gehad de pijn van de herfst met de kleur van voorbij de geur van geweest en het verval van nabij…

ik speel geen muziek maar mijn melodieën zijn toch herkenbaar schilder noten en balken in kleur op het doek dirigeer frêle vormen het schilderij is mijn symfonie vertolkt naar klassieke normen…

wenen schilder mij pigmenten fluweel honingzoet gebonden kleur in matte glans nog onbedorven ben ik jouw doek, jouw muze…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

ik heb je de kleuren laten zien uit een veelvoud van pigmenten streel penselen rond en plat waar hard en zacht reflectie geven op het dagelijks gebeuren voor het grote vlak lijkt de spuitbus een betaalbaar gemak maar milieu vervuilend om van te huilen als precisie hulp werkt voor mij het mes in scherp doortastend steekgedrag…

Toen eens de grote schilder De wereld verven zou, Klom hij eerst in de hemel - De hemel maakte hij blauw.…

kleuren spraken niet meer aan verfletsten in contrast met strakke vormen intolerantie verbood het vloeiend zacht in elkaar opgaan naar balans had pigmenten versterkt de viscositeit nog soepeler gemaakt toch stokte het gaan pas in verwarmen mengde alles subtiel maar viel later weer terug in de starheid van een koude realiteit…

Houden, als kind, van zachte lijnen, van felle kleur: ultramarijnen, oranje en rood, gelijk een zon; van warme gelen, rijp als koren van sluiers blauw, wolkenverloren van helder wit; sneeuwwater; bron. Twee eeuwen later, dieper houden van warme tinten, donker gouden gebarsten oker, schroeibruin brood.…

contrasten ontsnapten kleuren naar een nieuwe jeugd unieke momenten die hemel gaven aan nog ongeziene talenten…

'n lentekind Ik aquarelleer de lommer spreidt geleidelijk maar zeker uit kleuren grijze wolken zwarter druppels ontwaken het fluitenkruid…

leg grijze tinten neer na confrontatie met zwart-wit penseel enkel in licht want schaduw heeft mijn kleuren ingepikt zoek naar fijner doek waarop ik jou ook in het grijze vol liefde kan bestrijken…

verzamel dagelijks wat stukjes blauw uit kou in heldere hemel wit iets later donkere wolken die de nacht konden bevolken penseel het eerste roze in ontdekken hoe de zon haar rood laat lekken terwijl het prille groen ontwaakt kwaakt een late kikker nog verhaal jij bent erbij leest mijn teksten en samen maken we dit schilderij…

mag ik de nacht verdoeken nu jouw licht mijn waarheid is gaan schijnen ik was alleen kon geen kant meer op jij leek de weg te wijzen schilderde een opening volgde stil jouw pad samen hebben we de wegen afgelegd in kleuren omgezet maar iets bleef onbesproken de spoken van de nacht in zwart zijn er nog steeds elkaar geluk beloven…

scheur de tijd hang de eeuwen in gekleurde stroken plooi ze met strijd het geel van haat en nijd dat geesten heeft gebroken het bloedrood en gewapend grijs van macht in kille woorden uitgesproken in groen de zoen van zondoorstoven zomers die nog steeds naar lente roken het hoge blauw van kou omdat de winters in hun eigen wakken…

groen voor een prachtig nieuw seizoen de bomen schilder ik mooi bruin van stam tot tak diep in de kruin bloemen, zullen altijd geuren het maakt niet uit in welke kleuren de liefde krijgt een rode strik zaai met vrede, heb geen schrik want in een leven van verkennen moet alles wel zijn kleur... bekennen!…

voor een prachtig nieuw seizoen de bomen schilder ik mooi bruin van stam tot tak diep in de kruin bloemen, zullen altijd geuren het maakt niet uit in welke kleuren de liefde krijgt een rode strik zaai met vrede, heb geen schrik want in een leven van verkennen moet alles wel zijn kleur… bekennen!…

schilder ik je voor het open raam Je lichaam verf ik op het linnen en laat mijzelf los in een zalige fantasie Het genot vult mijn gedachten telkens als ik je schilder en zie……

waar contouren kleur willen bekennen want hoe schilder je met woorden een vergezicht hoe giet je Oostindische inkt uit in vriendschap taal schiet tekort waar een penseel schittert…

behoeft geen woorden alleen tranen, heel veel tranen om wolken mee te schilderen in alle kleuren die het palet maar dragen kan zodat het een stukje lichter wordt op de lange duur…

Raak elkaars hart Schilder het in de mooiste kleuren Niet in wit en niet in zwart Blijf groeien en bloeien Als rozen Die geuren Leef, geniet en Laat elkaar Altijd blozen…