Alstublieft, let u toch op meneer
de zon staat laag en
geeft een gouden gloed
ten oosten pakken zich de wolken samen
naast waar u ongeduldig wacht kunt u
de mussen opgewonden horen praten
let op, net naast uw koffertje
en uw gepoetste schoenen
een herderstasje bloeit
de korstmossen groeien.…
Die kastanjeboom staat daar al eeuwenlang
Onder zijn dichte bladerdak huist een ecologisch
Paradijs van torren, spinnetjes en korstmossen
Schimmel grijs die harmonieus samenleven op de
Tonen van een vogelwijs.…
rijp belegt de
misvormde takken
waar korstmossen zich
reeds hebben genesteld en
de dood zich
schijnbaar al heeft gemeld
symboliek voor 't
vergane leven
toch verschijnen onder
de rijp opeens
weer kleine groene puntjes
op plaatsen waar
de dood zou heersen
het is in de
natuur vaak om
het even
alleen
wie sterk genoeg is
blijft…
Onder zijn dichte bladerdak huist een
ecologisch paradijs van torren en spinnetjes
en korstmossen schimmel grijs. Die harmonieus
in afhankelijkheid samenleven op de tonen van
een vogelwijs.
zwaarwichtig torst het zijn vele jaarringen.
En beschouwd het als een van zijn zegeningen
leven te verbinden onder zijn bladerdak.…
een streep trekkend door lijnen
die voor de hand liggen, neem ik de trein
laat mij vervoeren door lavendelvelden
en terrassen met wuivende gewassen
zonnebloemen die het blauw ingroeien
rotspartijen waar korstmossen gedijen
het landschap lijkt voorbij te varen
zoals de jaren rugwaarts roeien
en in mijn jas gevoerd met lapjes leven
bloeit…
Ledematen
die in steen verstomden- de vingertoppen broos, in kringen
heeft de tijd korstmossen, algen afgezet op schouderblad, een
borstbeen dat, nog niet gebarsten, lijkt te spreken-
nee, alles is stil nu. Je staat in de post van de
deur. Geen negatief ontwaakt.…