11 resultaten.
Een laantje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Een laantje zonder einde.
Een laantje zonder begin.
Een laantje van het weten,
voordat ik mij bezin.
Een laantje naar de einder.
Een laantje, het einde niet
in zicht. Een laantje
wegbereider van de duisternis
tot het ochtendlicht.
Een laantje dat immer opwekt
voort te gaan. Een laantje dat
niet doelloos kronkelt zonder
levenszin.…
dwaalLaantje
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 146 nu herfst zijn blad in zekere
wendingen op weg laat gaan -dwaal ik
door levenslange woorden
ik neem ze mee, bezink ze in een kroes
de zijde waar ik drink
proeft zoet
en zilt, waar kleine bittertjes
de smaak verkleuren
zijn roemer vult; schenkt door een broes
wat wijnrood levenswater
ik laat het maar gebeuren tot
een bank onder een…
Gelijk oversteken
snelsonnet
2.0 met 3 stemmen 222 Een loofrijk laantje voor de jongbeminden?
Een beekje voor de dinoflagellaat?
Een Marsbewoner nadert met een vaart
Van wie krijgt die de juiste rode kaart?…
NIEUWE KLANK
poëzie
4.0 met 2 stemmen 274 En steels, na dag zó blijde,
Zoek' jeugd haar avondblom —
Stil laantje hoort bij 't scheiden:
„Zeg, kijk je nog reis om?"…
Minder rood in het roze
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 er is dit jaar
iets minder rood
in het roze
van mijn prunuslaan
het wit
zit meer naar boven
raakt aan het blauw
dicht tegen hemel aan
in zuiverheid
weer mooi geloken
door kou blijft
deze pracht lang staan
de zonovergoten
harten heb ik gemist
toch straalt het laantje
een feeëriek gezicht…
het prunuslaantje van weleer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 410 ik zie het
prunuslaantje van weleer
herinner mij de rode lagen
het speelse vlagen van de wind
ik was een kind in die verleden dagen
onderstammen zijn nog dik
maar de enten zijn gezwicht
de kale takken vroegen om
een snoei zodat hun groei ook na de
winterdagen het rozerood kon dragen
mijn laantje is niet meer
de meeste bomen zijn geveld…
herinnering die toekomst laant
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 331 zij sluipend en slopend
de zinderende verwachting
van het ruisend avondrood
waarin klaterend het lief en het zoet
van de verwantschap stroomt
nu het leed van de strijd
ons tot afscheid maant
herleeft zich in hart en hoofd
heerlijk en groots
dat wat samen werd gebracht
tot vindtocht van geluk
wordt schuil en schaduw gevonden
waar het laantje…
bekoring
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 134 in onbewogen straten, langs wegen
toen je me tegenkwam
op het laantje, daar waar in
ontknoping van de lichtuitstraling
tussen de bomen,
en voor ons de akkers
en boven ons het hemelgewelf
en je me daar zag komen
aan de oever bij het meertje
waar koele westenwinden
ritselden door wilgen
zou je me thuis kunnen…
Mijn vriend Sam
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 327 Wanneer ik daar door dat laantje loop
stil mijmerend over de vergane dag
met zachte stap,
dat bergje oploop,
steeds nader dichterbij...
dan denk ik aan jou mijn liefste dier,
slapend in het zilte gras,
slaap rustig, slaap zacht,
onze herinneringen blijven
daar waar geen mens weet
hoeveel jij voor me was...…
Zomertijd
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 245 zon weer schijnen
De dagen kleuren door bloem en kruid
Bomen weer jubelen van het vogelgeluid
Eindelijk kou en sombere wolk verdwijnen
Zal nachtelijke hemel weer vol sterren staan
Ergens in het hout de nachtegaal zingen
De wereld is weer vol jeugdherinneringen
En aan de hemel schijnt een glanzende maan
Dan wandelen we weer samen door ’t laantje…
Wandeling
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 In ’t ogenschijnlijk rechte laantje
Waar ik sinds ik ik ben loop
Zijn de bomen blijven bloeien
Leeft er angst en zingt de hoop
De takken van weerzijden
Raken elkaar in top
Nu is dat simpeler onderscheiden
Er zit geen hullend blad meer op
Bijna aan ’t end gekomen
Je zal het altijd zien
Rest een brugje te dromen
Van verder moeten of misschien…