24835 resultaten.
Bloesems in Watermaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Deze straat in wonderland
een laan van roze wolken
moet wel het einde zijn
van de gewone wereld, hier
begint het geluk en ginds
moet wel de poort zijn
maar daar wil ik nog niet heen
Laat me langzaam lopen en genieten
van bomen vol roze koeken
Laat me wegvliegen
uit pijn en misselijkheid
uit de heilige drie-eenheid
van mijn gedachten…
Mijn engel, laat me los
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.933 gevaar tegenmoet
Op mijn witte vleugels
zonder jouw op m'n schouders
maar altijd in mijn gedachten
Jouw zal ik nooit vergeten
Laat me gaan
Zodat ik met een lach
kan wegvliegen
Mijn engel,
dwing me niet tot een traan
Laat me los…
wegvliegen
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 414 soms
wil ik een zoen
zomaar een zoen
neergebogen
zoals zomers die in gondels varen
met voeten in het water
en prentkaarten verleiden, groenblauw
langs houten palen en langzame lagunes
soms
wil ik een zoen
zomaar een zoen
traag en stil
zoals oude uren over bruggetjes heen
oneindig jong in ogen
die tussen duiven op het plein schuiven…
Aliqua.
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 167 Naar gewoonte,
loopt hij iedere morgen
op gevoel, zonder zorgen
in warme zonneschijn,
wind, regen of mistgordijn.
Naar gewoonte,
bij avond al beuzelen,
keffen en neuzelen,
stipt, nauwgezet en krek
tot aan zijn geliefde plek.
Naar gewoonte,
hou ik goed in het oog,
gespannen als ’n boog
de ronde kont
van mijn hond.
Naar gewoonte…
Een vogel of een muis?
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 318 Soms zou 'k een muis willen zijn,
zou mensen laten schrikken
en me verstoppen in mijn holletje,
soms zou 'k een vogel willen zijn,
vliegen tot de horizon,
ach er zijn nou eenmaal dingen
die niet kunnen, maar stel dat het kon?
Ik zou je laten schrikken en
vervolgens wegvliegen naar de zon!…
Open einde
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 326 daar gaat hij
onder één arm
z’n ziel
onder de ander
z’n hoofd
wegvliegend
in de late
schaduwnacht
onderweg naar
ongewis
alleen z’n hart
blijft achter
in die droom
zonder begin
zonder einde…
Film..the end
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 261 Nu met het gestaag vorderen van mijn leven
Mijn leeftijd nu 68
Volgend jaar tik m’n 70ste levensjaar aan
Nemen mijn levensdromen toe
Niet die van de dag, maar de nacht
Vannacht bij mijn laatste werkgever
De Kamer van Koophandel
En zo levensecht en op onderdelen slecht
Dromen zijn het voorprogramma van de film
De film van je leven
Welke…
Mijn dromen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 626 Elke nacht
maak ik jacht
op mijn dromen
Als ze komen
droom ik alleen nog maar
van JOU
Omdat ik zoveel
van je hou…
winters tafereeltje
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 117 het sneeuwtapijt laat sporen na
een roodborstje en de kat
ze kunnen het niet ontkennen
dat ze er even waren...
de kat lag nog te loeren
het roodborstje zag ik wegvliegen
een gebeuren, een verhaal
spontaan ontstaan... in 't wit van de natuur!…
Droomwens
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 855 Wegvliegen als een vlinder
Vederlicht
Op de vleugels
De tot poeder geworden zorgen
Waarvan de wind
Een zachtgeel wolkje maakt...…
Gevoel
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 749 Mijn best te doen
Te laten zien wat in mij leeft
Er is nog groen
Ik ben nog niet ontkleurd van binnen…
De essentie van de natuur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 293 Al dat wat eerst rauw allesoverheersend
is, slijt op zijn tijd echt langzamerhand
zoals jaargetijden in draaglijke proporties
zoals die vogels ook weer wegvliegen.…
Nazomer
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 160 op mijn gezicht
Besef dat ik kan opstijgen
en wegvliegen
Wat heb ik gegeven
Aan dit geteisterd land......…
Evocatief
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 244 Van Sonja weet ik nog het meest
omdat zij d'eerste is geweest
De dagen met Christine
zijn slechts herinnering
De week met Truus
is nu confuus
En wat Marianne betreft:
die kon niet velen dat mijn hondje keft
En met Ida,hoe zat dat weer?
Ach ja, dat was een feeks, zonder meer
Voor jou, Suzanna, leed ik nog het meest
daar je me ontrouw…
het verhaal van de totempaal
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 825 het is uiterst onverstandig
om te beginnen bij de geest
het hoofd kan wegvliegen
en niet meer terugkomen
vanuit het dagelijks leven
het middendeel, dat in het
westen Ego wordt genoemd
kun je het beste afdalen
naar de voeten op de aarde
wortels in het water, de basis
bodem voor elk bestaan
daar moet je zijn…
waar is het gedicht?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 124 Spinoza dacht al eens dat het
een lettercombinatie was voor 'natuur'
'natuur' is ook dat weer
dus je kijkt en je kijkt
naar het wegvliegen van de vogels
wat zoiets is als wegvliegen naar het leven
of er vandaan en dan
vraag je naar het gedicht
dat geen antwoord heeft
en alleen iets zegt…
stralend in al haar pracht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 62 Wegvliegend in alle vrijheid.…
Wat was dat is geweest
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 Wat er was
Houdt niet op
Te bestaan in
Mijn gedachten,
Kan maar niet
Zo ver komen
Om het los te laten -
Vannacht heb ik
In mijn droom
Vrede gesloten met mijzelf,
En aanvaard dat wat was
Niet meer aan te raken is,
Want het was, het is geweest…
samen
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.698 Diep in mijn gedachten
zie ik ons samen
je hand op de mijne
elkaar teder aankijken
wegsmelten in je blik
eindelijk toegeven
aan de zwerm vlinders
die al zolang gevangen zitten
in mijn buik en in mijn hoofd,
en na al die maanden
kunnen wegvliegen
zachtjes naar je lippen
liefdevol zoenen
kon ik je maar zeggen
hoeveel ik van je hou...…
Draken
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 102 Wegvliegend in elkaars Vleugels hoog in de lucht op weg naar streling van de zon.
Smeltend van passie in je ogen die eeuwig duurt.
Uiteindelijk vergeten waar het ooit begon.
Zal ik naast je blijven vliegen.…
Ik
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 765 een zuchtje wind
verdwijnend in het niets
is alles wat ik ben…
meisje
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 562 Klein
Bang en
Onzeker
Een meisje
Ze lijkt zo sterk
Maar zwak vanbinnen
Voelend
Als verlaten
Alleen
En in de steek
Gelaten
Weet niet wat
Weet niet hoe
Maar doet het er ook toe
Ik zal verdwijnen
In het niets
Een zuchtje wind
Verdwijnend in het niets
Is alles wat ik ben…
voor het leven
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 4.773 Ze zijn met z’n drieën
Onafscheidelijk voor het leven
Al menig lach en traan gedeeld
Samen overleven
Ikzelf heb al mogen proeven
Van de vriendschap die er heerst
Hun deur stond open
Heb er al vele mooie momenten beleefd
Ik was verbaasd van de warmte van hun samenzijn
De liefde die er straalt
De gevoelens voor elkaar
Uit het diepst van…
Tranen..
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.005 Tranen
Drukken
Achter mijn ogen
Zoeken een uitweg
Op een doodlopende
Straat
De enigste manier
Om te druk
Te laten verdwijnen
Is mijn ogen te sluiten
En weg te gaan…
M'n eerste gedicht
hartenkreet
3.0 met 42 stemmen 12.880 Je stapte binnen in m’n leven
Doorheen de grote poort van m’n bestaan
Je nestelde er je vriendschap
En bent er nooit weggegaan
Ik mocht mee op vele van je tochten
Langs paadjes bezaaid vol geluk
Je werd een vriendin voor het leven
Deze band kon nooit meer stuk
Maar jij was anders dan al die anderen
Jij deed -telkens opnieuw- m’n hartje…
Hypothyrioidie
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 2.014 Een ziekte met een naam
maar zonder gezicht
Van buiten niet te zien, wat het bij mij
van binnen heeft aangericht
De vermoeidheid, de lusteloosheid, de pijn
worden niet begrepen in een wereld
waar alles te zien moet zijn
Ik lach, doe ´vrolijk´ maar
niet altijd even oprecht
Het sloopt me van binnen, het is
een lang en eenzaam gevecht…
[ Mijn hart slaat op hol ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Mijn hart slaat op hol,
het tolt snel rond, als een wiel --
en het wil naar jou.…
je weet toch
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 374 dat ik het verhaal kwijt ben
dat ik opnieuw moet beginnen
ik was de weg kwijt
maar begin het terug te vinden
kom terug als een waterrat
zwemmend in het verhaal
als een vis in het kanaal en zwiepend
met z'n staart onder de brug door
en dan eruit stappen als een rep-
tiel, wegvliegen al flapperend als
een wat vreemde vogel
weer…
WAAR DE OASE LOKT
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 324 Moordend heet
het brandend zand
alles is geel
de wind blaast bergen
een pad ontbreekt
onze leidsman de zon
water onze vijand
slepen voort met onze gedachten
geel wordt toch groen
teruggeworpen op ons zelf
ontstaan zielenspinsels,
die wegvliegen naar verre oorden
waar de oase lokt
FATA MORGANA…
nacht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 115 Ik zet het raam open om mijn ijle geest
te laten wegvliegen maar er gebeurt niks,
de kou waait waardepapieren op de tafel
weg op de grond en cirkelende kou en
vlagen verleden komen me opzoeken,
ik pak mijn pen op en probeer mezelf
te laten ontsnappen in een apart soort
fantasie-land van eigen wetten en van
dromen en hardnekkige concentratie…