Alle inzendingen over Lancelot OR ridder

Maar ooit komt die ridder, zéker en vast, die op dat mooie hartje van je past ... ... en die je zegt dat ie van je houdt.…

Toch was ridder Ratbout een vredig mens ondanks krijgshaftige taal en optreden wilde hij de vijand met woorden overreden in zijn ridderhart had hij slechts één wens dat men hem vrede gunde zonder strijden hij lag liever in het hooi met zeven meiden.…

De ridder van ons burgermansfatsoen Die elk jaar onze beeldbuis onderzoekt Meldt dat daar nog weer vaker wordt gevloekt En Jensen is de vloekenkampioen. Een extra reden die verdomde Jensen Met een drieletterscheldwoord te verwensen.…

Grootmeester Van de Weemoed Of toch fenomeen Van de lichte Ironie Zo vaak heb Ik je al gelezen En nog steeds weet ik 't nie Opgedragen aan schrijver en dichter Willem Elsschot (pseudoniem van Alfons de Ridder).…

Verhalen zullen anders klinken maar niet zo Guinnevere en Lancelot. Wij zijn stervenden, ons verleden dicht geen grote mensen. Verlaat het bed en kijk niet om, kijk niet om naar onverleden. Ruimte blijft nu over, hoe groot de plek die open ligt. Regels die onze liefde beschreven zijn tastbaar uitgewist.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Hij is een ridder die niet buigt maar strijd tot hij Parijs weer met opgeheven hoofd bereikt. ------------------------------------------------------------ (voor ridder Jan Ulrich)…

Zo maakt de koningin mij op den duur Tot ridder van de droevige figuur.…

Zachtjes in mijzelf ben ik een heidense ridder of een antiheld roep ik luid dat ik niet geloof in al die poespas en dat zingen Zachtjes in mijzelf ben ik een stille aanbidder van het wonderbaarlijke mooie dat in mijn vizier verschijnt, tot de meest eenvoudige dingen…

welkom in ons geheugen, de intimiteit van dankbare herinnering, waarin jij, – arm in arm met jouw koene ridder – met ons meeloopt; voor – achter – boven – in ons voor altijd!…

Als ik zo vrij mag zijn welwillend en waarachtig te vragen zonder buiten de lijn je vermeende Goddelijkheid te mishagen waarom je tong van zin zo zacht de ridder en de zwaan zelf bedacht niet meer, niet minder musicerend als kleine jongen om naam en faam…

Hoewel ik nooit op Van der Staaij zal stemmen Ben ik een grote fan van onze Kees Hij pleit voor trouw, de ridder zonder vrees en tégen ongeremde seks van Premmen die slechts met libido zijn toegerust en balkend kiezen voor de eigen lust…

ridder van de kouseband commandant b.d.? of ex-textielbaron opkoper van nylonspul sokkenspecialist c.q. een Italiaanse averijveroordeelde cruiseschipkapitein hoe dan ook goedkoop is het wel aanbieding na aanbieding broek, rok, sok (per stel)…

de ridder op het witte paard die de nachtmerrie bereed hij nam haar achterop een droomwereld in de droom bedrogen zoals de droom het bedrog bedroog het einde een begin dagdromen, dag dromen dag in dag uit geslapen uitgeslapen slaapt ze niet meer in…

Bij haar Valt de leegte in het niets De kracht van haar zijn legt een band Van verbondenheid Alsof ik niet bewegen kan Dat ik verloren loop in haar zijn Het heelal is te klein voor haar ziel De zon te koud En venus te klein Daarom voel ik me een reus bij haar Dapperder dan de koene ridder En leuker dan de nar Dat alles Door haar…

waarom geen condoom over mijn hoofd om stillekes in mijn hoed zonder zoom de parade der hedendaagse ridders te aanschouwen in deze tijd is het de dame die kleur geeft aan het hoofd van staat leve de koningin wordt geroepen maar kijk even naar het schild op mijn pruik voor u naar het balkonnetje gaat…

je kwam op een avond om tien uur, het was nog licht verraste me, hing net mijn harnas aan de haken in de muur liet mijn handen gaan over de deuken wreef met een olielap het ijzer vette zorgvuldig de lederen delen je vermijdde me aan te kijken omdat je honger had deelde ik het eten soep met geroosterd brood er was immers genoeg je…

Marcherend over wegen, Stampen duizenden voeten, Daadkrachtig en schijnheilig, Onder hun gods zegen. Zij dreunen bij elke pas, Allemaal in het ritme, Van degeen voor en achter, In een eindeloze mars. Soldaten van het moreel, Beboeten elke zonde, Zetten je zonder pardon, Zo het mes op de keel. Verblind geloven zij, In hun onzichtbare…

Don Quijote wenkt een windmolen, hij daagt hem uit in de strijd perk en paal te stellen aan de lichtende zee, d.i. het schuim en de schade aan zijn schaduw. Hij voelt hoe dit schiereiland zich langzaam losmaakt van het vasteland dat knarsetandt. Het laat zijn kathedralen jankend wegzinken. En Sancho houdt zijn christelijke adem in.…

Totaal geen aandacht van de pers gekregen Zelfs niet van Mulder en DWDD Geen Boulevard en niet bij P&W Volstrekt monddood gemaakt en doodgezwegen Na zo veel pech verdient ze een beloning Zij krijgt het eerste lintje van de koning…

Hij toonde in Afghanistan veel moed Nam risico door zwaargewonde maten Niet bij de Taliban achter te laten Een Willemsorde paste daarbij goed De Koning zag Gijs Tuinman in persoon Als vlekkeloze parel op de Kroon…

in de laatste maand op de zevende dag vieren wij van ridder ravot van duimelot tot kleine ding de groeitocht van wiegklein naar pinkeltje groot jouw jaartjes tellen nu vijf in getal net zoveel als bij jou thuis nu mensen wonen papa patrick en mama jacqueline immers maken jou naast noa’s kleiner broertje ook boaz’ grote broer!…

Schilderijen aan de muur, portretten die jou konden lezen Want jouw ogen zeiden alles lief, zo ik ze lezen zou Ze keken in de kamer rond, het haardvuur knetterde nog even En ik hield je in mijn armen, zoals jij mij houden wou Mijn kleine ridder uit een sprookje, dat jij zelf had geschreven Schilderijen aan de muur, portretten starend naar de schouw…

De zwarte ridder in verval leunde nog één keer op zijn gespierde arm, zijn dichtershand heeft al op de gitaar van Jimi geslagen, Rotterdam kan de ogen sluiten, want de nachtburgemeester komt niet meer thuis, hij is voorgoed in een jazzcafé blijven handen, rokerig als de mist die hij wist te blazen uit zijn zwarte, geharnaste ridderlijf, zijn poëtische…

met een knipoog en een heupzwaai in een oogwenk en een handomdraai verloor Arend zijn evenwicht en het heeft even geduurd maar Arend is geland onthecht en wel, doch licht gehavend en wat roestig in de heupen vanwege zijn hoofse geaardheid het was juist door vrouwen met namen van bloemen en vogels zoals: Merel, Iris, Roos Bosch…

Net op tijd kon de ridder ontsnappen. De bel, weer een lesuur voorbij.…

Rust zacht, lieve jongen, je strijd is gestreden. Sterk zijn, niets laten merken, voor jou. Ik hou je vast en weet dat jij moet gaan. Een laatste blik, een diepe zucht, het duurt maar even. Hoor je ’t nog ? Ik fluister dat ik van je hou; En op je hoofd valt traan op traan. Vaarwel Tim en goede reis. Droog je tranen En de gedachten dwalen door…

Ik kijk in de spiegel, grote droevige ogen kijken me aan. De regen tikt tegen het raam. Kille kou loopt langs mijn rug. Het is doodstil, dan ineens een gil. Een gil uit mijn mond. De lucht is grijs en grauw, toen ik dacht was ik maar bij jou. Avondkilte, doodse stilte. Zo alleen, niemand om me heen. Regen stroomt van het dak. Een…

Op een bankje in het woud Staat geschreven in het goud Hoeveel ik van je houd…