Alle inzendingen over Leven OR Omkijken

Het is raar om terug te wensen Wat je vroeger hebt gehad Wat je toen niet echt waardeerde Wat een rijkdom je bezat Het is raar nu te begrijpen Hoe ondankbaar je toen was Hoe gemakkelijk je leefde Dat besef is er nu pas Het is vreemd te moeten zeggen Dat wat je toen had dat was goud Het toont lef te kunnen zeggen Wat ik opgaf Dat was fout…

Ziet haar leven in een vogelvlucht. Wat heeft het haar een verdriet gegeven dat ze hier moet blijven, tot aan het eind van haar leven.…

gisteren had ik je nog in mijn hand vandaag vloog je op je gaat steeds hoger nu wil je zelf de wijde wereld in nog even omkijken nog even zwaaien en dan op weg…

Ze liepen zonder omkijken van mij weg.…

uiterste best gedaan, er alles voor gegeven, met die geruststelling, ga ik mijn leven leven...…

rennen verweg nooit meer terug voelen niet omkijken toch gedaan diep in zijn ogen zie emotie voel verdriet draai je om recht in zijn armen voor altijd…

Geen afscheid wil ik nemen Maar heb geen keus Geen gedag te willen zeggen Maar ik kan niet anders Niet meer omkijken Maar mijn blik wordt getrokken En ik moet me losrukken Heb geen keus Maar die wordt voor me gemaakt Dag, dag, Ik moet, maar wil niet Dag!…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

weglopen in de regen gewoon tot het einde van de straat niet meer omkijken wetend dat jij daar staat door lopen gewoon tot je niet meer voelt en het lijkt alsof de warme regen ons voor altijd van je afspoelt…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Vat het jaar samen: omkijkende gedachte die het hart beroert. Deels content voelt het wat je toen veroorzaakte want dwingend genoeg appelleerden de omstandigheden aan wat óók gebeuren moest.…

gedachten door mijn hoofd laten gaan vast houden niet omkijken diep in zijn ogen de laatste kus zal de eerste zijn loslaten om lief te hebben laat jou laatste kus de mijne zijn…

als je verdwijnt zo zonder omkijken oplost in de verte witter wordt dan de witste muur als je verdwijnt zo zonder dralen een wordt met de schutkleuren van een ondoordringbaar woud als je verdwijnt zo zonder naam onherkenbaar samenvalt met de massa en niet terug zal keren…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

de lijst van bevruchte eieren die in de baarmoeder van de media zijn geplaatst is eindeloos de baarmoeder zelf is geconstrueerd uit het grootste netwerk dat wij op aarde kennen het internet met alle media als deel van en iedere gebruiker als onmisbare entiteit in deze verzameling van persoonlijk levens en maatschappelijke algoritmes…

zul je blijven als ik je naam zeg al lang voordat de woorden zich vormden de beelden zich kleurden tussen jou en mij had ik je al herkend zul je blijven staan of alleen omkijken in verwondering en doorgaan zonder mij zul je blijven?…

nog een keer omkijkend zie ik veertjes in het zonlicht zachtjes trillen zoals mijn huid voelt als in mijn gedachten de wind gedachteloos mijn rug streelt alsof tijd stil staat en jij je handen nog een keer hier zijn…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Kus het afscheid De reis begint Niets meer zeggen Ga mee Kus het verleden Een vaarwel Niet meer omkijken De toekomst lokt Kus mij zacht In liefde tot schoonheid De keuze is gemaakt Wij gaan samen verder...…

Lopend op de weg van mijn verleden omdat ik geen andere houvast kan vinden voor dit moment waar ik omkijk en zie hoe mijn sporen verdwijnen ooit gemaakt als handleiding en gids voor het heden voel ik twee wegen, door elkaar, de toekomst vecht met het verleden.…

Omkijken naar toen je nog niet keek. Opkijken, de afstand is gekrompen. Een korte blik, afgewend. Nakijken? Wat als je je verkijkt? Toch de volgende weer bereikt.…

mooiere betrouwbare foto's genoeg toch in die prachtige natuur maak deze misdadigers vooral het leven zuur…

Aan het slot van de stilte zal ik omkijken. Ik zal verplicht zijn toe te geven: ‘Niets was groter.’ Ik verdwijn.…

als ik omkijk en vergelijk zijn mijn wangen nat om geluk van droge voeten…

ijsjes om hun mond besmeurd met moeders die niet meer naar hen omkijken dat was vroeger ook al zo gebeurd nu spreken ze hier en daar een andere taal maar fluiten en lachen doen ze gelukkig nog allemaal.…

Zoek jij mij waar je verdwaalt en met liefde sporen achterlaat dan zal ik je vinden met tedere gedachten die zwerven waar je ogen niet meer omkijken en alleen maar vragen waarom de tijd onze dromen verliest als we alleen in sprookjes elkaar bereiken…

Nooit meer omkijken naar het verleden.…

schoenen 'we bellen' nog even omkijken ze fietste al een vleugje behield ik voor altijd zij veranderde alles voor altijd…