Alle inzendingen over Leven OR Verdriet

Leven zonder liefde, Leven zonder liefde, is leven met verdriet. Leven zonder liefde is het leven niet. Leven zonder liefde is leven zonder jou, En dat wil en kan ik niet.…

het leven staat het gaat over jou er wordt over je gepraat Voor mij zal het nooit wennen ik accepteer het niet ik probeer er wat van te maken ondanks mijn verdriet Verdriet om wat er was verdriet om wat er niet is verdriet om wat niet meer mogelijk is verdriet om wat ik mis Kon ik nog maar één dag zo leven één dag zonder willen zijn dan ging ik…

waar stilte verbroken het zwijgen verstoort immens verdriet harten raakt stukgelopen dromen het vallen van een traan gefluister in harten liefde laat gaan breekt verlangen haar eindeloos ritme hoor ik de tranen huilen in jouw hart…

Jouw verslaving Ons verdriet Jouw egoïsme ziet het niet Je hecht geen waarde aan het leven Alleen in dope-gedachten leven Niks neem je aan van niemand niet Kom op lief broertje: stop ons verdriet!…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Van een poetsvrouw die verdriet wegpoetst uit haar leven met smartlappen die haar haar glimlach teruggeven.…

Er zijn  vele soorten verdriet en vele soorten  pijn Er is verdriet dat met de jaren slijt en er is verdriet dat zal  blijven knagen Er is pijn die voorbijgaat  en er is pijn die nauwelijks is te dragen Maar hoe wanhopig en uitzichtloos je leven ook kan zijn toch zal eens het moment komen waarop al je verdriet en al je pijn…

Er zijn vele soorten verdriet en vele soorten pijn Er is verdriet dat met de jaren slijt en er is verdriet dat zal blijven knagen Er is pijn die voorbijgaat en er is pijn die nauwelijks is te dragen Maar hoe wanhopig en uitzichtloos je leven ook kan zijn toch zal eens het moment komen waarop al je verdriet en al je pijn…

te doen aan hun wenken aan hun gedachten en naaste gevoelens van het niet kunnen verwachten wat ze met hun eigen leven bedoelden.…

Vaal het late voorjaarslicht Dat zonder verd're gedachten Plotsklaps van kleur verschiet In uitbundige zomerzon - Waarin alle pijn en verdriet Onzichtbaar versmelten Als bestonden ze niet…

wanneer in het duister mijn tranen treuren dringen de herinneringen van de momenten samen als zonnestraaltjes daar doorheen…

Vandaag is voor het nu het thans ons leven lang elke gedachte werkt nu veelvuldig als boemerang. We hebben geen komende zomers om te gaan tellen, inktlinten hoeven we ook niet meer bij te bestellen. Vandaag willen we je ook nog niet dat kleed aanmeten alleen elkaar wel verwarmen en verder niets weten.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Een boek is om te lezen Elke bladzij een verhaal Zo gaat dat ook in je leven Eigenlijk is dat maar normaal Maar het wil me maar niet lukken Om in het boek van mijn bestaan Na de laatste hoofdstukken De pagina om te slaan…

doorspekt met tranen haar eeuwige angst een leven in schaduw duister gemis neergeslagen ogen zien nooit wat er is gesloten haar blik een lach zonder kleur…

het verhaal van mijn leven in één wens geschreven vervulde dromen oeverloos vergaan zachtjes mijn verdriet in vloeiende tranen stil is de pijn als wanhoop schreeuwt in gekregen tijd door liefde omringd waar dromen zelf als leven vergaan…

Soms komt een traan uit de diepte duikt ze op zoals de zon tevoorschijn springt Dan raakt ze het gevoel van warmte op de huid streelt de schoonheid van hart in een eindeloze vloed…

afgeschermd door fluweelzwarte nacht waar randen zwaar in horizon vallen hermetisch samenzweerderig het zwijgen muisstil de uren van een zomernacht luid tikkend in het niets aan de andere kant wordt snel door eerste tastende straal van de zon de klok geslagen zó dat de hemel dreunt taal als glanzende lichtcascade woordschuimend zich op…

Als tranen lopen over het geluk dat het rood van je wangen herbergt weerkaatst de pijn onder de huid tot aan de ziel.…

Mijn antwoord op de dood is, mocht ik sterven van verdriet, doodgaan van angst, overlijden aan een erge ziekte, dan heb ik één wens. laat mij niet alleen gaan, laat mij in angst gaan, maar laat mij niet sterven van seniliteit, van een dementiewolk boven mij. Mijn antwoord op de dood is: ik leef nú.…

Als ik zou moeten kiezen tussen het niets en het verdriet, dan koos ik het verdriet.…

Ver was je niet ik lag verloren in je eigen hart het is jouw verdriet dat mij niet ziet. Met trage lome bewegingen verwijder je de damp van de spiegel met je hand waar het verborgen leven ligt verscholen. Ontdek je een zweverig ik, twee liefdevolle ogen, dan kijk je naar jezelf en vindt de liefde in je eigen blik.…

gevangen Even weet ik niet meer denken doet soms zeer Het strookt niet met mijn doel de stem van mijn gevoel En toch weet ik van binnen dat ik mezelf eens moet bezinnen Maar de tijd die vliegt voorbij en voel me vaak vogelvrij Ik praat werk ik slaap en leef koester heb lief en geef Blijf in hallucinaties zweven ik moet breken om te leven…

Mijn verdriet zit verscholen achter de wolken ik vlieg er s'nachts naar toe daar ontwaar ik het hele universum en het verdriet is nu onvindbaar tussen al die sterren ik laat het daar maar achter ik heb het ook niet nodig verdriet is zwaar en enkel overbodig.…

Ik heb verdriet maar mijn tranen zijn droog ze zijn als zand in de woestijn zoveel dat eigenlijk niemand nog ziet hoeveel ik heb verdriet je zult het niet vinden ik heb het ver weggestopt ik draag het in plastic zakken niemand die daar in kijkt mijn verdriet is er gewoon en niemand die nog opkijkt het is er.…

Ik ontmoette heel wat mensen tijdens mijn leven een paar van hen heb ik mijn hart gegeven ik kreeg het steeds in stukken terug maar het klopt nog ik bewaar het in een grote doos deze staat ergens in een kast hij staat rustig daar je kunt hem niet pakken hij is te zwaar.…

Geluk, liefde en verdriet weven we als een rode draad door het leven, maar velen hebben alleen verdriet omdat oorlog, honger en terreur hun bestaan ontspoort...…

Je leven overstroomd zorgen aangespoeld vereeuwigd verdriet.…

Ja, ik heb mijn leven zelf gecreëerd, Uit hoop, verlichting, uit duisternis, uit verdriet en en onrust... Ja ik heb mijn leven zelf gecreëerd. Ja, ik heb mijn dood zelf gecreëerd, Uit het leven, genot, uit gele lente bloempjes, kijkend naar de jeugd van tulpen; Ja ik heb muziek zelf gecreëerd...…

“Denkend aan de dood kon ik niet slapen”… ik wil niet meer leven, ik wil het eigenlijk niet. ik heb geen streven meer Verdriet, verdriet, verdriet… Toen ik geboren ben Had ik een hoop van hoop, ik wist dat alles goed zou komen ik had zo mooie zoete dromen… Waar is dat alles nu?…