Alle inzendingen over Liefde OR Afscheid

Voorgoed afscheid moeten nemen, zonder nog een woord, een blik, een aanraking. Nooit komt het verleden terug, noch de pijn noch de vreugde. Zo gaat het leven en toch is de liefde gebleven, de liefde sterker dan de dood, dan het afscheid. Het grote leven gaat verder, met of zonder ons, maar glorievol en teder.…

downers up down at the end of lonely street maar, om heel eerlijk te zijn moet ik onhoudbaar janken wanneer Elvis gospels zingt deze man geloofde echt geloofde oprecht in de liefde van zijn god en ik, ik nu ook ================…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

afscheid, weer alleen en onbemind nee het zal nooit wennen pijn, verdriet, verlies en spijt omdat ik verwaarloosde die ik zo liefkoosde die ik zo liefheb mijn allerliefste kind voel je door mij bemind ik zal je mijn liefde weer geven door dit gevoel ontdekt ooit zal het wennen...…

Mozaiek van veel momenten die de tijd gezichten belooft en ontmoetingen met de liefde die geen vergeetachtigheid wenst als het afscheid en de beroering elkaar niets meer vragen en lippen weer van steen lijken.…

Ik herinner mij jou. Die schuine ogen van je die ondeugende blik met daarachter dat immense verdriet. Hoe ik mij steeds verbaasde, over die vreemde combinatie van levenslust en levensmoe. Dat dwars door de pijn heen leven terwijl je bezig was te sterven. En nu, zonder jou gaat de tijd gewoon z’n gang zonder jouw oren om mijn verhalen…

oudjaar, het is over het is bijna gedaan er resten je nog enkele uren afscheid doet lijden mijn hart doet pijn velen hopen reeds op het nieuw laten het oude onterven ik kan het niet meer aanzien zoals bij alles in het leven is het ook voor jou zo… alle schoonheid moet sterven vaarwel … tweeduizend zeventien!…

" en Kruisjes op mijn voorhoofd Altijd liefde om te geven Wijze woorden waren er genoeg De hemel is met u een stukje rijker Ze zeggen afscheid hoort bij het leven Maar is afscheid niet een andere vorm Van zoveel dichterbij? Want oma ik zal u nooit vergeten U blijft voor altijd hier bij mij…

Om je heel dicht tegen mij te houden die warmte vast te houden Van jou aanwezigheid Ik wil jou gezicht hebben bekeken voordat het gaat verbleken En uit mijn gezicht verdwijnt Jij mag niet zomaar zonder afscheid bij me weggaan Niet zonder dat je van me hebt gevoeld De liefde die ik van je heb gekregen En die dus ook voor dit afscheid is bedoeld…

liefde stelt mij in de gelegenheid, ik leg liefde dankbaar aarzelend neer.…

ik stuur jullie liefde voor de nacht ik stuur jullie liefde voor de morgen vol met warmte vol met kracht zodat jullie Carla’s afscheid kunnen verzorgen omringt met foto’s, lieve woorden, bloemen en veel meer zullen jullie haar groeten voor de allerlaatste keer…

Als de tijd daar lijkt gekomen voor een afscheid dat ongedwongenheid totaal ontbeert dan zal de glimlach die mij zo heeft verwarmd zijn ereplaats voorgoed behouden samen met handen die vlinderachtig en passievol liefde en tederheid uitstraalden…

Je neemt afscheid van mijn hart. Het houden van jou, Uitgewist. Ik ben je vergeten. De magie verdween, En de liefde gewist.…

Dichte mist wijkt liefde creëert zacht pijn neemt afscheid genieten is kracht.…

Het afscheid valt zwaar voor hen die achter bleven, maar kijken terug op een wondermooi leven. Een leven dat ze samen in liefde hebben gedeeld, het zal een poos duren voordat de wonden zijn geheeld. De laatste reis is begonnen het eeuwig afscheid is daar. Bloemen worden neergelegd als laatste liefdevolle gebaar.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

zacht geen afscheid verwacht…

Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer. Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer. Afscheid voor een tijd is niet fijn. Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn. Afscheid voor altijd doet verdriet. Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…

is het tijd als dreigend het licht in de avond schijnt als in stilte iedereen zich verschuilt ramen sluit is het tijd als in eeuwigheid liefde verschijnt nu hier voor altijd is het tijd als ik mij bevrijd bliksem het donker verlicht is het tijd als ik afscheid neem ons liefde de pijn ontneem ach lief tijd…

twee blauwe houten klapstoelen achtergelaten op de vlonder de boot in dezelfde kleur ligt op zijn kop ernaast ook op het droge getrokken. gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer…. stil kijk ik uit over het meer het is of ik de echo hoor van kinderen die hier lachten zwemmend in het koele water op de klapstoelen…

Bedankt u allen dat ik een deel mocht zijn in u leven, geniet en geef veel liefde aan al wat leeft. En tot weerziens, ooit in een andere leven. Gegroet Rowdy.…

hart en zo klam Die nare dag dat jij afscheid nam…

mijn denken wordt langzaam troebeler ik snak naar pure liefde , warmte en licht een pil die mijn afscheid in sterven verlicht 1982.…

Tot het licht voorgoed afscheid neemt van haar ogen. En haar masker lijkt op haar trouwe wanhoop die niemand begreep toen ze haar liefde in scherven zag vallen en hij een afscheid werd die haar slechts het geduldige stof op zijn foto en de naamloze pijn van haar eenzaamheid gunde.…

Afscheid dat bestaat niet…

Lieve jongen laat me even afscheid nemen van wat ooit bij mijn leven heeft gehoord wees niet bang dat ik niet weer terug kom want jij alleen bent mijn toevluchtsoord Lieve jongen, ik heb dit even nodig sluit zo een hoofdstuk van mijn leven want wat geweest is, is nu voorbij slechts aan jou wil ik mijn liefde geven Lieve jongen, gun me…

Tussen geboorte en dood wordt het leven geleefd in liefde, ontdekking, onthulling en ontrafeling bezongen in onze innerlijke wereld om uiteindelijk van dit aardse bestaan afscheid te nemen in tijdloosheid te gaan en herinneringen worden geboren…

hoe kan ik van mijn lijf houden of nu nog blij met je zijn het waarom blijft onbeantwoord want oh jij was ook nog zo klein met alle liefde was jij welkom toch nam de natuur 'n ander besluit zo onwerkelijk dit dubbele afscheid ik kan er nog steeds niet over uit…