27440 resultaten.
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Rode Roos
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 4.795 de naam van de roos
is de naam van de liefde
hij, die haar wil plukken
zal haar niet vinden
in de dorre woestijn
zal hij verdwalen
hij, die haar bemint
om eigen schoonheid
voelt haar bloeien
in zijn eigen hart…
Oase op de heuvel
gedicht
3.0 met 15 stemmen 9.630 soms ben je een woestijn,
ongenaakbaar lig je uitgestrekt
zo verlangend, vol begeerte,
gehuld in een
zwoele zuidenwind
die mij verzengen wil.
…
Nachtdier Ryanne van Dorst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 ‘en profil’, wat een lief gezicht
ze heeft het Rotterdamse lef
‘ech wel’, ‘ja toch’, ‘pleurt op’
raakt veelal de kern van de zaak
slaat nachtvissen aan de haak
in haar nachten, die lege nachten
die donkere kale nachten met toch
zoveel verwondering, openbaring en
een lach. een traan, een knuffel
zij is openhartige televisie
mijn ziel Dorst…
Heelal en woestijnen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.784 Het was liefde
vonken sloegen over
de brandstof, die
de liefde gaf
was genoeg
om ons elkaars heelal
te laten doorkruisen
Bij elke zoen
elke blik in elkaars ogen
werden woestijnen groen
won het hart
aan gezichtsvermogen
Maar de brandstof,
die de liefde gaf
bleek na jaren
door een stilletjes
ontstaan zwart gat
naar buiten te…
Als liefde
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 460 Als liefde
in een andere kamer woont
een tweede kamer
zonder water en brood
alleen maar
door een schim bewoond
zal honger heimwee aanwenden
en dorst het geweten zenden
naar andere wereld
niet ver van hier
als liefde niet spontaan meer is
is er met de mens iets mis.…
Hoe ver nog?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 180 Noch honger of dorst zullen mij kwellen
op mijn pad door de woestijn
water doet U uit rotsen wellen
U zorgt dat er altijd manna zal zijn.…
ontwaken
gedicht
3.0 met 15 stemmen 15.938 Ontwakend
uit een gevangen gevoel van lust,
zwijgend en starend
verdriet en liefde,
waar is de grens?
Ontsluierd dagdromen,
in een vergeten poel,
van een zonovergoten woestijn.
Een idylle waar je voor moet vechten.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
woestijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 362 turend naar de kim
ingepakt door stofwolken
zie ik kamelen…
woestijn
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.039 alleen in de zon
de vlakte
zonder branding
een sterk visioen
misschien
een luchtspiegeling
groeiend
verlangen
naar water
stikkend
in het koude zand
zonder later…
Woestijn
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 327 Verdwaalde tranen
doorkruisen uitgedroogd zand,
vermoeid en eenzaam…
in de woestijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 285 als ik roep hoor jij mij niet
het zijn jouw vroegste oren
waar in ik blijkbaar
dode klanken schiet
wat kan ik nog zeggen
als ik niet in het heden
kleuren kan schilderen
dan raak ik toch verloren
of wordt mijn tong
van woorden afgesneden
schoonheid dreigt
bij voorbaat te verwilderen…
Woestijn
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.516 perfectie van deze drieëenheid
Handen gespreid ontvankelijk voor de zon
lichaam in de wind met een luisterend oor
Je wereld die ik kan zien tot aan de horizon
wanneer ik wil elke dag een toneel in metafoor
Onderwijs mijn begrip voor dingen die ontgaan
duw je wind in mijn rug zodat ik niet verdwaal
Schitter je zon naar me toe en vertel me woestijn…
woestijn
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 142 blik op oneindig
en verstand op nul
zwerf ik doelloos
langs de vluchtlijn
naar de einder:
lusteloze grens
tussen grijze lucht
en braakland
in het zand
verwaait mijn spoor
in de verte
is de laatste luchtspiegeling
reeds verzwonden
tot leegte…
Verkleuren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 88 Echtheid verkleurd
rituelen verscherpen
afstand langzaam groter
meer vergeetmenietjes
roepend in woestijn
monologen in cirkels
groeit liefde intenser
onzichtbare rouw
kleurt de wereld kleiner…
dorst
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 445 nippend aan jouw beker
drink ik als elixer
je liefde en les mijn dorst
in de meest radeloze momenten
waarin ik vrees mezelf te verliezen
enkel gekleed in eenzaamheid…
Dorst
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 843 Een dichter zocht een opener,
Hij had trek in een biertje.
Eindelijk vond hij dat ding
Na zo’n klein kwartiertje.
En toen hij het biertje op had
Zei hij met blij gezicht:
“Ik heb een fles geopend,
En een gedicht gedicht”.…
dorst
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 279 sluisdeuren drinken
dorstig allerlei boten
met wijd open keel…
Dorst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Hersens die langzaam
Het vocht verliezen
Waarop ze leven
Cellen die verdorren
Waar ik bij sta
Denken dat opdroogt
Als een modderpoel
In de hete zomer
Wat over blijft zijn
Gedachten op hun
Allerdorst - en in
Mij groeit het verlangen
Naar gerechtigheid, het
Recht waar ik naar dorst…
Dorst
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 118 Heer, vergeef me
mijn dorst
naar het leven
op momenten
dat ik meer wilde
dan U mij had gegeven.…
dorst
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 285 in mijn droom was het zomer
we liepen door de hoofdstraat van een
slaperig dorpje in het zuiden van Frankrijk
waar 's morgens een vide-grenier was geweest
het was er doodstil en aan de zonkant
van de straat trilde de huizen in de hitte
laten we wat gaan drinken stelde ik voor
maar toen ik ontwaakte had ik nog dorst…
Dorst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 ik ook loop, altijd
komt er een eind aan mijn reis
aan de kust van een zee
waarin het land uitmondt
met uitzicht over oneindig
vruchtwater dat leven geeft
ieders bloed doet vloeien
en jouw zaad draagt
door geulen, over bergen en dalen
naar het hiernamaals, het vult
mijn cellen, mijn borsten
rond van vreugde
lest mijn dagelijkse dorst…
Dorst
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 151 Met mij is er geheel niks aan de hand,
Alleen, ik heb van dorst héél veel verstand.…
Karkas
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 386 in een woestijn gedreven
vernedert de hitte
mijn beroofde zinnen
onder de voeten
miljoenen tranen
uitgeperst, opgedroogd
oneindig in een witte vlakte
de wind giert cirkels
rond de stank
knaagt levenloos
de vingers van m'n geraamte
mijn dorst wankelt
ik begraaf het speeksel
van ijskoude woorden
het zand wordt zwaar
snikt in…
Barre woestijntocht
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 146 er eens
met z'n allen doorheen
en steun geven aan
onze tochtgenoten
laten wij hen niet
op die barre tocht alleen
zorgen wij genoeg
voor hen die uitgestoten
die verdwaald zijn
op onherbergzame wegen
en dorsten naar onze
liefde en genegenheid
doen zij Uw stem
in 'n ontvankelijk hart bewegen
of laten wij hen vastzitten
in hun eenzaamheid…