Alle inzendingen over Liefde OR Kus

Onverwachts, ongepland en onnadenkend Kwam de kus zo diep als het water Van de Middellandse zee Langzaam genietend van elkaar Om de smaak te proeven van hem Bibberend op haar benen Het was zo heftig als een aardschok De wereld stond stil Hun lichamen in vuur en vlam Haar ziel is gestolen Voldaan, verkocht en voor de eerste keer verliefd…

Weet, dat als je kust, zonder zee geen kus(t) bestaat.…

Daarom zal ik dus kruipen door gaten en vuur binnen laten in een ontmoetende kus. Daarom zal ik dus van kilte leeglopen zodra ik ben gekropen naar 't vuur van Uw kus. En tijd spreidt met stille vlijt een bed van eeuwigheid open, waar wijd Uw liefde mij verbeidt.…

kus je sus je wel bespraakt streel je heel je zoek geraakt buiten sluiten onvolmaakt zin je min je vrij gemaakt…

Passioneel bevlogen Jij kuste onbewogen Een kus van kille dood Lijkbleke lippen waren rood Het voelde als een dorre woestijn Als een soort afstandssein Of als zout in mijn wonden Alsof we niet meer kussen konden…

zonder woorden vertelt jouw gezicht expressie in kleine mimische verschillen razend boos bang verdriet geluk lust laat je gaan je ogen schitteren nu vuur jouw mond vormt een zuurstofvolle levensvlam kus me.…

de eerste echte kus ze was zo groen als gras het deed haar nachten wakker houden denkend, dat ze zwanger was…

Of, geheime geliefde, als alles stokt en er in dit leven geen ruimte is voor een gepassioneerde affaire met jou, dat het bij erotische dromen blijft, aftrekken en vingeren, wees dan wijs en doe me zomaar een plezier en kus me!…

De eerste, “eerste – kus” van mijn leven, Heb ik vast aan mijn moeder geven. Verder kun je van zijn leven, Geen eerste kus meer geven, Tot je het einde gaat beleven. Een leven dus, Tussen de eerste en de laatste kus.…

golven wanneer dan ook geen enkel woord draagt de eeuwigheid, aan beide zijden alsof er wind zou waaien, heen en weer laat het zijn het voorjaar dat komt twee vogels onvolmaakt zichzelf in het vinden en almaar mooier beschrijf me niet maar laat ons het strand als licht een lelieblad en een beetje niet meer willen missen kus…

de nacht bracht mij de schaduw van je kus in mijn verbeelding was het als een vleug van heimwee een plotselinge glimp van een nieuw lief tenslotte weet ik nu zo machtig is illusie betoverend, als overgave aan muziek troostend maar ook terug bij het verlangen tot aan de laatste toon die opgaat in het niets dan, tegen beter weten in…

de dag staat op de zon schilfert zilver met een gouden rand dageraad wakkert wolken en takkenkransen aan tot een volle kus op de mond ik mag er weer zijn…

kus verteert hen de hond blaft niet de hond schouwt…

Maar kus of borst, of hand, of oog, Of wat men immer kussen moog, De kus is zonder leven: De mond, de lieve mond alleen, Heeft kusjens in vol zaligheên, En weet ze weer te geven.…

Ik ben een boomlang bloedmooi meisje dat liefheeft Mijn vriend zo klein als klein kan zijn Hij is onzegbaar mijn Ik kus hem neigend, in mijn buiging hartstocht, geilheid, liefde misschien bestaat onmeetbaarheid…

Zo'n liefde, zo mooi, zo wonderlijk mooi. Zo'n kus, zo zacht, zo wonderlijk zacht. Zo'n streling, zo puur, zo wonderlijk puur. Zo'n droom, zo enig, zo wonderlijk enig. Zo'n liefde, zo stuk, zo pijnlijk stuk.…

dat je met mij ook de liefde wilt bedrijven Je begint zacht mijn haren en voorhoofd te wrijven Het is niet zo maar een kus die je geeft Maar lippen die voelen, een kus die leeft Niet meteen een mond die je open wil wrikken Met een tong zo diep om bijna te stikken Een zachte mond die langzaam vraagt om meer Heerlijk ik beantwoord keer op…

stromen in schoonheid van vertrouwen en kus me, kus me steeds maar weer ik pluk de tranen van ons liefdesspel die we weenden deze nacht en in jouw ogen lees ik de woorden die de liefde maakt ...zo zacht…

stromen in schoonheid van vertrouwen en kus me,kus me steeds maar weer ik pluk de tranen van ons liefdesspel die we weenden deze nacht en in jouw ogen lees ik de woorden die de liefde maakt .......zo zacht…

Armen om je heen liefde voelen kus. Pijn die niet komt als samen zijn niet je ding is. Verdriet uit eenzaamheid veiliger dan uit liefdesverdriet.…

De eeuwige kus... Kan liefde meer zijn dan de wijfelende vlucht van een waanvogel.. De grondeloze smart van een argeloos hart...…

Hij neemt nog een slok wordt licht in zijn hoofd in godsnaam, blijf bij me denkt hij verdoofd Blijf uit liefde vergeet je haat kus me nog één keer voor je me verlaat Ze vergat niet te haten en zonder hem te kussen heeft ze hem verlaten Zijn glas bijgeschonken is hij verdoofd door zijn liefde in whiskey verdronken…

Kom maar bij mij Ik zal je omarmen Met liefde verrassen Je hart verwarmen Kom maar bij mij Ik zal je beminnen Strelen door je haar En liefde zal winnen Kom maar bij mij En wees niet bang Ik zal je koesteren Zacht kus ik je wang Kom maar bij mij Zet al je angsten opzij Kijk diep in je hart…. Blijf voor altijd bij mij…

Ik geef mijn leven Voor het jouwe, Hetzelfde Deed jij ooit Voor mij Onze zielen Zijn onsterfelijk De liefde Gaat de dood Voorbij Wat we ook doen Waar we ook gaan ’T is de ziel, Die niet veranderd ’T is de ziel, Die blijft bestaan Treur dus niet, Mijn lief, Maar kus mij nog een laatste keer Dit leven Kus mij En bedenk…

Dansten en reisden de wereld rond Onze laatste kus Onze eerste keer Onze laatste adem Ons samenzijn Nooit meer Onze lijven versmolten jaren tot één Onze erotiek haast verheven tot kunst Onze laatste kus Onze laatste adem Onze laatste keer Echt' liefde in Een mum Van tijd tot iets dat daarop lijkt verworden Echt' liefde werd verdwaalde…

ik heb je armen nooit gevoeld geen handen op mijn huid heb nooit een kus van je gehad niets wat op liefde duidt en toch... raak je me aan al was je nooit nabij je stal toch wel een hoekje in t grote hart van mij…

In je armen slaap ik Ontwaak ik In je armen voel ik Leef ik In je armen sluit ik Mijn liefde Kom verwarm mij Verwen mij Kus mij Liefje Kom omarm mij Streel mij Bemin mij Zacht...…

al mijn woorden van liefde kus ik als golven op jouw lippen zoek ze vind ze neem al mijn conversatie in jouw mond en spreek tegen mij fluisterend en zeker zo dommelt mijn liefdestaal in jouw lichaam…

in mijn hoofd spelen liefde pijn weten vergeten een spel met gedachten aan jou dagen nachten verdoofd alleen verloren en bang in mijn hart ben je kus ik jou je wang…

Toen mijn hart stilstond ging mijn liefde nog niet over Toen mijn lichaam jullie verliet ontstond wederzijds het stoffelijk gemis maar voedde vooral onze geestelijkheid van de blijvende invoelbare liefde: van 'n kus, 'n aai, 'n gebaar, 'n blik, 'n praatje, 'n lach, 'n traan die liefde, die voelbare liefde blijft voor altijd!…