Alle inzendingen over Liefde OR Leegte OR Herrinering

Zoals 'k me vaak, door 't Zelfbesef verlaten, Om lege werklijkheid van drukke straten Met stille Poolster troost, al zie 'k hem niet, Zo voel 'k na dood van liefde en moeder, beiden, Van heel ver in mijn denken binnenglijden De rust van Mahler's Kindertodtenlied.…

Wie de ruimte in de leegte van de ouderdom weet te ontdekken of laat ontdekken of gewoon overkomt zoals met de liefde nieuwe liefde, nieuwe verliefdheid nieuwe verbondenheid, lotsverbondenheid die heeft weer adem heeft weer lucht heeft weer levendigheid kan weer leegte vullen net zoals het vullen van een leeg fotoalbum en/of een lege…

Mijn hart, heel groot, heel warm heel open Is vol en leeg op hetzelfde moment Vol met liefde die er ooit is geweest Leeg met liefde die was maar niet mocht zijn Mijn pijnlijk grote liefde, Niet werkend, frustrerend Verbroken door mijn verstand Maar een leegte achterlatend Niet leeg omdat wat was weg is Maar leeg omdat het groeien ervan…

voor iedereen ben ik er ik ben voor iedereen voor ieder een bodemloze liefde liefde vol uit leegte leeg van binnen vol naar buiten vol voor iedereen ik ben er voor een ieder niet alleen met woorden…

Niet in mijn herinnering mijn verlangen, de liefde die er voor mij is Voel de leegte de angst de vertwijfeling Voel het gemis Ik weet dat leegte werkelijk is…

Pijnlijk zijn de herinneringen aan de afgelopen liefde. Je zoekt naar de uitgang ofwel een uitgang en vindt een begriploze leegte.…

In lang vergeten kamer wacht een sombere eikenhouten kast heur arabesken nervenpracht door diepe tijd onaangetast Verborgen glazen ingewanden roemers, kruiken van kristal die in vergetelheid belandden en allen zwemen naar verval Kelken eeuwenlang gevuld met sanguinolente wijnen thans in dwarrelend stof gehuld aldus gedoemd om te verkwijnen…

Zacht, stug, hardnekkig Weigert hij al weken Mijn lichaamslijn te volgen En alles te bedekken Zou de deken zich herinneren Hoe wij met schaduw silhouetten De muren deden blozen Zou de deken haar dan missen En zachtjes protesteren Of heeft mijn lieve moeder Toch te heet gewassen…

Ik zit voor het raam en sluit m'n ogen Slechts twee weken terug in de tijd Daar fiets je met je rossige haren Een glimlach die sombere dagen openrijt Een kaarsje ontstoken om het licht te wijzen Vandaag eindigde jouw levenstaak Nooit meer fietsend door de straat Zwaaiend naar allen en iedereen Mijn koffie is bitter…

Letters vervlogen, woorden vermoord Toch leven en niet willen bestaan de dood gevangen in een enkele traan Gedachtes deinen in de wind De duisternis die dagen verbind Zonnestralen zijn het verleden Langzaam van mijn huid gegleden Slachtoffer van mijn eigen verlangen Emoties door koele kilte vervangen Verdriet als grootste fundament Liefde…

Hoe erg ik de dingen die je nooit deed mis... Je stopte me een paar bruine versleten schoenen toe maar na het aantrekken van de kousen hield ik op en gooide mijn grondvlak in het diepe, waarna het altijd boven kwam drijven en mij liet zien dat het ook zonder armen kon blijven drijven op het onrustige water. Je gaf me prikkende brandnetels…

Hun leegten vulden elkaar, Vulden elkaar met het hoofd, Voor beiden was de liefde waar, Ze hadden het elkaar beloofd....…

Ik sta met lege handen zei je, verontschuldigend waarop ik mijn hoofd in jouw handen legde. Je had ook nog een lege stoel en onmetelijk veel ruimte in je hart. Nooit ben ik meer weggegaan. Er zouden meer lege handen moeten zijn.…

Ik geloof dat de ziel van ons leven als een waardevol kleed is geweven van ragfijne stof dat door gedachten vanuit het hart gegeven het samenzijn niet kon bederven zo geloof ik dat er zijwegen van de liefde bestaan een kwestie van twee-eenheid waar de één sterft, naar de hemel gaat en de ander alleen achterlaat met een hart vol liefde…

De diagnose is gesteld Het vonnis gesproken Zo ben ik onderweg Leef ik onrustig en onzeker Wil ik alleen zijn Maar ook altijd bij jou Mijn ankerpunt Mijn veilige haven In mijn illusies De liefde nooit gevonden Onderweg Tussen de liefde en de leegte Het teken getatoeëerd op mijn arm Steeds degene die ik moest zijn…

Het zwartoog kijkt in leegte van een afstandelijk hart woorden zijn geen daden daden vergeten woorden van de onbesproken zomer die eenzaam in jouw herinnering ligt Onder een zinderend zonlicht niet langer in dromen verkrijgbaar blind geworden in tijd door liefde en vergeten lust vergankelijk en eenzaam kijkt het zwartoog in de leegte…

anonieme leegte.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Stille verwondering Er is een stilte dieper nog dan diep ontstaan uit de leegte waarvan de volheid vervlogen is en hoewel er niemand is die hoort componeerde je een verheven lied over de liefde, blijven houden van het onvergetelijke welke je uitbundig zingen zult alle stille valleien vult tonen spelen met echo’s van de wind tot…

verdwaal in je zucht naar liefde, lieve zoek je zelf overal laat je dragen bovenal zweef maar lieve met zuigend hart slurp je leegte vol met smart…

in dit ontaarde grasperk waar ruimte zich tot leegte beperkt en de liefde graast tussen paaltjes en prikkeldraad leerde ik de dovenetel als grondstof voor scherpe witte wijn…

de diepte in je ogen de stilte in je stem de zwakte in je omhelzing maakt dat ik je ken de zwaarte in je stappen de leegte in je hart de schelheid in je schreeuw maakt mijn leven hard de leegte in je hoofd de zachtheid in je kracht de ruwheid van je vingers maakt dat ik naar je smacht maar meer dan deze dingen de liefde in je haat…

Uit leegte en stilte, wordt het ongelofelijke geboren. Uit haat liefde. Uit toeval bedoeling.…

In de leegte van het eigen hart in dat mooie landschap is ruimte genoeg om het verdriet te laten wegvloeien waar tranen als een blauw bergmeer worden weerspiegeld de grauwheid verhullen want ook liefde die er nog altijd is kan er groeien en bloeien vanuit hemel en aarde samen gekomen een vlechtwerk als verbintenis waar bloemen en lieflijke…

Hij praat in de leegte tegen muren Hij kijkt in de leegte zonder toekomst Hij loopt in de leegte zonder vriendschap Hij zoekt in de leegte zonder rijkdom hij schrijft in de leegte zonder antwoord hij hoopt in de leegte zonder oorlog Dan stuurt men hem de leegte in uitgewezene op zoek naar veiligheid en leven in een thuisland waar…

liefde witte wolken een heerlijk bonzend hameren in het diepste van je hart door heel je lichaam sidderend met een onnoemlijke kracht liefde grijze wolken de leegte, bestaan in het ijle een onrustig, dwingend gevoel wachten op het aankomen droevig en wanhopig om de leemte...om niets…