30282 resultaten.
Eens komt de tijd
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 3.489 Het afscheid was voor even
Althans, zo moest het zijn
Door haat en hoop omgeven
Door liefde en door pijn
Het afscheid was voor even
Althans, dat was het doel
Tot liefde ging herleven
Terugkeer van gevoel
Het afscheid was voor even
Althans, dat was mijn hoop
Die hoop bleef jij me geven
Tot ik erin verzoop
Het afscheid is gekomen…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Hier
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 91 Elke avond zal ik overlijden.
Elke nacht zal ik liefde dromen.
Elke morgen hoop ik op te staan.…
leef oprecht
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.552 vandaag ligt het leven achter mij
ik was er van begin tot einde bij
nu ligt er iets nieuws in het verschiet
laat er vreugde zijn boven verdriet
zij die mij reeds zijn voorgegaan
zijn voor mij altijd blijven bestaan
zoals een rivier stromend in een zee
draag je mensen altijd in je mee
vaarwel zeg ik u dan ook niet
de tijd heeft iets moois…
naam
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 841 noem mij toch niet dood
overlijden is veel meer
het lijden voorbij…
Nu danst geen vlinder
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 1.637 (bij het overlijden van zr. Dymphna)…
Onmacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 167 Het doet wat met je,
als verpleegkundige:
Hulp bieden en enige tijd
later zien dat
mensen ondanks alle
inspanningen toch nog
overlijden.
Het ergste is dat er geen
afscheid genomen kan
worden
van geliefde personen,
die hun hand kunnen
vasthouden of
geruststellende woorden
mogen geven.
Met ons hele zorghart,
gaan wij verder.…
Juliana
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.044 Nu na al die jaren tijd
Heeft zij voor mij
Iets wat ik benoemen wil
Als vorstelijke werkelijkheid
Met warmte voor de mens
Haar drang naar harmonie
Voor volk en vaderland
Er was een moment van lichtgelovigheid,
Maar ook van strijd en stimulerende aanwezigheid
Voor menig Nederlander nu
moment van droevigheid
Juliana...
...Hare Majesteit…
tijd
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.658 Als ‘t leven is begonnen
dan eist direct de tijd haar deel
en brokkelt stuk na stuk van het totaal een beetje af
Het lijkt niet veel
Er is nog lang te gaan
We leven door
We blijven bij zo’n brokstukje niet even staan
Soms gaat het mis
en worden het plots brokken
die langs ons komen
en realiseert een mens zich pas
dat hij voor elk stuk…
De strijd is gestreden
hartenkreet
4.0 met 30 stemmen 1.796 Als het leven ontglipt
en de dood is zo dichtbij
dan verwijnt de woede
en voel je je vrij
De strijd is gestreden
je hebt je best gedaan
De pijn zal verwijnen
je wist dat je moest gaan…
Afscheid van Paul
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 2.000 Een paar maanden terug nam ik onvoorbereid afscheid
van jou, de man die eens heel belangrijk was voor mij.
In slechts een paar uur tijd
was jouw betrekkelijk jonge leven voorbij.
Jij was eens mijn echtgenoot,
daarna ex, maar bovenal vader van onze kinderen.
Waarom moest jij nu al dood
en was dit erge voor hen niet te verhinderen?…
Rust zacht Victor
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.377 zo plotseling weg
schouderophalend, de duimen tussen de bretellen
een buiging en klak af
ook die schelmse lach
-geen tijd-
om afscheid te nemen
en nog vanalles
mijn berevent
ergens daarboven
meer Antwerpen
een stukje Victor
een stukje Verdano
een stukje Cyriel
mooi man
--------------------------------------------------…
Zal ik dat kunnen?
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 1.943 Zijn mond zal niet meer praten
zijn hart zal niet meer voelen
zijn hersens zullen niet meer denken
hij zal er niet meer zijn
De aarde zal hem opslokken
de donkere dreigende aarde
Hij zal me nooit meer kunnen helpen
bij mijn grote en kleine verdrietjes
Hij zal niet meer blij voor me kunnen zijn
Hij zal me niet meer kunnen steunen
bij alles…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 3.277 Een laatste blik op jouw gezicht,
mijn ogen die jouw trekken scannen
om ze te branden in mijn hoofd,
een laatste streling op jouw zachte handen
die mij koesterden wanneer het nodig was,
een laatste blik, een laatste groet
voordat de kist gesloten wordt.
En met het sluiten van die kist
wordt ook jouw leven afgesloten,
een stukje tijd, een…
thuisland
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.675 in het donkere huis leek niemand
meer te wonen alsof hij voorgoed
vertrokken was
doch aan de wazige einder werd
onverhoeds het licht ontstoken
alsof hij was aangekomen
daar waar zijn reis ooit begon
(aan A)…
Hemelen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 698 vrije vogels balanceren onder een grijs wolkendek
dat gisteren nog zoveel meer grijzer leek
kale bomen staan hulpeloos met hun handen
in de lucht alsof zij vragen willen
een waterig zonnetje verwarmt niet meer
onzichtbaar is haar schoonheid alsof de natuur
haar adem inhoudt zijn het sneeuwklokjes
die zich als eerste tonen
overgoten door…
Vaarwel Oma Fien
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.756 Zij was voor ons een oma'tje
Zo'n vijftien jaren lang
Ze had geen eigen kinderen
Verloor alreeds haar man...
Ze had een gebogen ruggetje
Fragiel ook om te zien
Maar oma danste als er dansen was
Ze heette oma Fien...
Belandde in verpleegtehuis
Ze haatte dat verblijf
Was blij met elk bezoekje
Ja, dat stond buiten kijf
Ze rookte als een…
'n Stoel in de hemel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 822 voel me in de wilgen
vang me met de wind
laten we donderjagen
als 't onbevangen kind
voel me in het zonlicht
ruik me in de zee
in liefde worden herenigd
ga jij nu alvast maar mee
voel me in de regen
schilder me in het gras
ook al zal niets zo blijven
en nooit meer worden zoals het was
voel me zonder woorden
koester mooie tijden
met…
Was het je tijd...?
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 552 Wat ben ik geschrokken
En wat een verdriet
Toen jij daar al dood lag
Meerdere dagen...
En wij wisten het niet
Je lag daar alleen
In je kamertje klein
Je kon niet meer bellen
En 'k vraag me nu af
Had je ook pijn?
Heb je geleden
En had je ook strijd?
Nooit zal ik het weten
Of was het zoals men dan zegt
Gewoon toen je tijd...?…
Verlossen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 541 jouw kleuren vervagen
naarmate de dag groeit
de reden van het bestaan
hangt nog
aan een zijden draadje
in vurig overleg worden
scenario's
besproken doch zijn
ze het snel eens
openen de kooi
en laten hem vrij
voor altijd
~ Voor Fred, rust zacht ~…
Wenen in de wind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 607 De wind vroeg aan 't Meesje
zing voor mij jouw allermooiste lied
want de oude boom gaat hemelen
of wist je dat nog niet
De oude boom liet z'n bladeren vallen
niet omdat de herfst was ingetreden
bleek het tijd voor hem te zijn
zijn bast nu uitgestreden
De wind vertelde hoe zij op bijzondere
dagen, danste met de bladeren van de boom
nu gaat…
In de mist
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 414 de dood heeft huisgehouden
heeft dichters naar huis gehaald
kinderen hun moeders ontnomen
onverzien op de loer gelegen
totdat het juiste moment
daar was, om toe te slaan
vele harten laat hij gebroken
achter, 't gemis te groot
tot zij langzaam op zal gaan…
In alle rust
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 519 zet ik mijn hoed af zo ook mijn bril
de zinnen die ik zoeven nog zei
mag ik nu langzaam vergeten
kijkend in de spiegel wrijf ik de rol
voor de allerlaatste keer
van mijn gezicht
ik ben uitgespeeld…
Ik zie de wilde vogels huiswaarts keren
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 468 Ik zie de wilde vogels huiswaarts keren,
verlangend naar het einde van hun vlucht.
Hun V trekt fier door frisse najaarslucht,
het zachte avondrood op witte veren.
De aardse strijd kan hen niet langer deren;
ze reizen, onverstoorbaar, onbeducht,
hoog boven ieder dorpje, elk gehucht,
om in hun verre haven aan te meren.
En onverwacht ben ik…
ontsluiten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 206 in het schrale landschap
van vergeten
keer ik terug naar waar
ik je zoek raakte
hoe klonk je stem?
ik duw de rots
keer op keer
de berg op om
jou te ontsluiten
hoe beminde je?
verloren in verlies
wek ik je tot leven
zoek ik naar sporen
resten van je bestaan
hoe lachte je?
ik val in de lacunes
van ongepolijst verdriet
de ene…
Afscheid
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 678 Voor ieder moment
Zonder jou
Valt er nu een traan
Met elke traan
Weekt een stukje
Van mijn verdriet los
Nu ik zonder jou
Verder moet gaan
Herinneringen
Ze blijven
Ze kleuren wie jij was
In gedachten
En in mijn hart
Houd ik je altijd vast.…
Ons ontvallen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 247 kwam op voor hen
die geen stem hebben
en worden uitgebuit
vermoord voor hun
huid, vlees, of gebruikt
voor vivisectie
zijn hart verpand
aan de strijd
voor rechtvaardigheid
wat zullen ze hem
liefdevol onthalen
in de apenhemel
rust zacht Opa Water…
Nel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 183 60 lentes mocht zij maar worden
zorgzaam als zij was
heeft altijd voor haar vader gezorgd
toen hij overleed, kreeg zij het bericht
kanker te hebben, chemo maakte haar
zo ziek dat zij hiervoor bedankte
zij vierde liever het leven
zo goed en kwaad als ’t kon
op goede dagen kwam
ze voor ’n bakkie naar de kantine
altijd vriendelijk en opgewekt…