Alle inzendingen over Liefde is het Vuur

Vergeet nooit wie u liefde gaven. Bemin al uw Madonna's. Blijf uw liefdes trouw. In de hemel woont een wijze Vader. Onze Vader die liefdevol wenst, dat mannen kinderen blijven, van wie Madonna's houden. Nooit reist een oude dichter, zonder beertje in zijn tas. Beer Bommel met tegenzin. Tom Poes is in zijn sas.…

die hitsige faun staand voor haar in vuur en vlam brandende liefde ...aan de Noordzeekust... duinpan legerstee een verloren gewaand land liefde's dwaalwegen ...once upon a time... sterrenbacchanaal haast half verblind door liefde paradijsvogel…

Wachten we te lang raakt de chemie uitgewerkt blijft de passie uit Vuur dooft en liefde lost stilaan op in vriendschap…

als de witte piano in mijn rugzak en jij in het vuur konden spelen jou haar zwierend tegen mijn ogen weet ik dat liefde op zak rijkdom is…

Ik schaakte speels een pink hief toen lief hand en mij omhoog naar van uit het vuur zo heet langs de trappen van Terug.…

het kloppend verlangen neemt bezit van zijn lid... de smid in hem weet dat het ijzer heet is…

ik las vannacht een man als een rijstevloei van rizla frappant transparant stak ik hem aan tot muiterij en hij verging bij de vierde regel.…

Het vuur in de relatie, is niet het vuur aan de schenen. In 't vuur van het gesprek is het woord in vlammen opgegaan, de rook als een pluim achterlatend.…

raak me niet aan zelfs je schaduw heeft mijn huis verteerd mijn eiland brandt erbarmingsloos op dit uur raak me niet aan ik schoffel al eeuwen as uit het vuur.…

krijtwitte muren geraniums in de zon vuur op je lippen…

Ach mijn geliefde in je berghang heerst chaos woedt brand cipressen als toortsen dorpen verschroeid omsingeld door vuur je aarde gloeit ach waarom sloeg het boze weer toe je bergdorpen ijlen verkoold en doodmoe…

Een vuur van koper een vlaag van brons een woud van beuken breed voor ons…

Het vuur laat zich niet vangen de nacht rust in haar handen lilalinten strijken door de nacht een onzichtbare schaduw houdt de wacht. Daarachter ligt de wereld open.…

vraag alles wat je maar wil hier is mijn schreeuw niet die van haat niet die van pijn ergens was het toch ook fijn weet je nog op dat strand helemaal aan de andere kant ogen als koraal een lichaam waar de zee omheen sloeg nooit heb ik genoeg en jij ook niet zoals de wind altijd waait zoals een dichter altijd schrijft zoals ons lijf vuur…

Weet iemand me te vertellen, of ik alleen ben in mijn vuur, te vragen om een aai, een compliment een arm over mijn schouder, of vraag ik teveel loop met mijn hoofd tegen een muur Van onbegrip?…

letters zwart en vol schrijven spelen met vuur op de fragiele muur tussen jou en mij ik laat me drijven in de vlammen angst kan me niet verlammen als ik zacht de sterren van onze nacht hoor zingen stralend fel kom lief kom snel we springen nu…

Heter dan vuur is de brand in je gemoed heter dan vuur je hand die het doet heter dan vuur jouw borsten vol gloed die het hetere vuur in mij branden doet dat wast geen water af.…

ik ben geen vuurzee maar fonkelende vlammetjes dicht bij het water een rode gloed waar de passanten in de nacht zich warmen kunnen…

De kruin open als een bloemkelk de huid die naadloos aansluit op het drumvel van het heelal draagt de huivering van verre langs de ruggengraat van de melkweg een supernova barst extase en achter deze façade onbegrijpelijk het brandgat van de schepping het doorgronden te gronde aan eigen vuur.…

Het is nacht en ik staar in mijn vuur. Ik denk dat we dansende vlammen zijn, die zonder vuur niet bestaan.…

onderhuids kriebelt het weer er ontstaan rimpelingen die een oceaan niet zouden misstaan voorzichtige vonkjes levenslicht sprankelen zich naar buiten om samen een vuurtje te stoken vlammen laten zich aaien door een zachte zuidenwind die bereid is aan te wakkeren want gloeien is niet genoeg om de hitte te bereiken die jou kan laten smelten…

Is liefde die ons, iedere dag, weer geboren laat worden. Wanneer we beminnen, met hart en ziel. Wanneer we voor grote liefde, helemaal open durven staan. Wanneer we sterven begrijpen. Met Liefde durven verslaan.…

In mijn leven heb ik vaak aan jou gedacht en voor je gebeden ik heb mijn geloof en liefde voor jou beleden.…

Ik ben bedwelmd met liefde. Ik zie de liefde in de bomen, blaadjes, bloemen, zee, sterren en vogels. Ik zie overal de liefde in jou en mij, ja in iedereen. Ik zie waarachtig overal de aanwezigheid van liefde. Ik ben in vervoering en in een vuur van liefde. Zelfs mijn lichaam is niet mijn lichaam.…

als een zee van glas met vuur vermengd, wilde ik bloemen van schouders kussen terwijl onze monden verzegeld waren en alle ogen schuchter keken, en zonder liefde rood openbloeiden om duidelijk te zien wat pure liefde was, terwijl de zee van vlammend vuur ontredderd een omheining was.…

hart brandt onstopbaar onblusbaar voort gevoed door liefde of haat…

Vlammend vuur brandende liefde gij zijt voor immer verbonden met mij Loden last rustend op mijn lichaam laat mij nimmer vrij…

wonden slaan die ze niet kan slaan en tomeloze liefde dromend aan zee warmt zij zich aan het vuur dat altijd zal blijven branden…

Ik had alles met jou... mee willen maken. Ik had je willen liefhebben als priester en misdienaar van je houden als jong pubermeisje met een veertig jaar oudere man. Waarom? Waarom? Ik had met je willen fietsen, lopen, wandelen: altijd aan jouw zijde, nooit wijkend. Ik had alles met jou. Ik had met je willen vrijen, ik had jou... ja…

of je levend bent of dood maakt niet veel uit je hebt mij aan je vastgeplakt je ogen bij mij ingeprent je nagels in mijn vlees gezet je stem verborgen in mijn oren of je levend bent of dood ik raak je nooit meer kwijt…