Alle inzendingen over Lift OR Ogen OR Ontwijken

ouden van dagen circuleren in de lift de winter buiten…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Met de lift gingen we pijlsnel naar boven We konden onze ogen nauwelijks geloven Daar lag den Haag-met-Haagse-Toren aan onze voeten: Gebouwen reuze-hoog en ook op 'Madurodam'-formaat Ik ontdekte de brede straat waar ik ben geboren.…

Hij zat wat voorovergebogen Toen hij mij voor het laatst aankeek Ik wist nog niet dat twee open ogen Zo leeg konden zijn. Ik ontweek zijn blik niet, kon die ook niet ontwijken. Het was kort voor zijn laatste reis. Doodstil zat hij daar naar mij te kijken, Uit een hel van ijs.…

vanuit het niets komt het zwaard neer zweeft ontknoping tussen mensen en witte muren ontwijken ogen de waarheid en spelden wij vandaag voor het eerst een rood lintje op onze jas…

mag ik de vreemde hand aanpakken woorden zeggen die ik goed bedoel maar anders voel de blik ontwijken van ogen die diep in mij kijken mag ik me zo laten gaan in mijn onzekerheid of even nog het voordeel van de twijfel geven ik draai me om heb ineens het land aan die ogen en de hand…

je glimlach raadselt mij ogen zien ontwijkend neer huid blankt op een gelaat flarden haren zwarten git een schoot doet handen zwijgen als je hoofdgedoekt buswachtend zit je glimlach raadselt mij…

het doffe van haar droeve ogen beloven weinig glans zodat ik steeds haar blik ontwijk en met mijzelf dans mijn voeten vegen strepen op hout als schuurpapier ik dans, maar volg haar ritme niet ik dans, maar zonder zwier…

De man die bij mijn hek staat, naast de berk Is oud en mager, bleek en zwart gejast Een eender pak draag ik, naar ik bemerk Ik schrik. Ik schouw en vind het ongepast Net nu het droef geschuifel naar de kerk Versterft en dan, de dood bij mij te gast? Ik zie mezelf toch graag nog zonder zerk En leid hem om de tuin, een duivels werk!…

lift een verplaatsmiddel een gratis ritje het gezicht laten ontkreuken spraakverwarring…

Maar zo een pad wil ook eens wat en heeft ook zo haar driften dus ging zij driest en onverwijld op 't paddenpad staan liften. Zij stak haar paddenteen omhoog ondanks haar pijnlijk eksteroog en op haar pad ging zij op pad. Nooit heeft ze 'n leukere lift gehad.…

Je bent gestorven Ik ben te laat en kan niet Terug in de tijd Ik lift met de tijd mee En ontmoet je in de dood…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Niemand kan ze nog verdragen. Wat zou er verkeerd mee zijn, met de plooitjes van het leven? Rimpel, asjeblieft... verdwijn! Niemand wil je nog dezer dagen. Alles moet nu gladjes en fijn. 't Leven valt zowat in duigen als maar iets ons lijf ontsiert. Toch zijn rimpels de getuigen van al 'n tijdje 'hier' te zijn. Niet het meest rare…

langs de oprijstrook En hielden het zo lekker goedkoop Van een blondine herinner ik me nog de rit Waarna we werden opgepikt door een rich kid Dik in zijn Milanese vader's slappe was Scheurend door de Brennerpas Een hipster blootsvoets in zijn Benz En in no time waren we over de grens En kochten een ticket tot Ancona met de bus Want het liften…

Verontwaardigd dronk ze benee haar thee Dan naar boven weer de lange, wijde trap, de rollator in mijn hand want lift net weg Na afloop vol van Daphne en Apollo konden we de lift weer in En zij die later zei: bijna nog belde 'k één één twee…

Ik kijk naar mijn leven: het wordt kleiner ik houd mijn ogen er vlakbij: ik kan al niet meer onderscheiden tussen goed en onwaarschijnlijk, tussen zien en ontwijken tussen mij en iedereen... wat zeg ik nu weer...…

Pa ging dood op vakantie in de bergen een heel gedoe met ski en lift Ma zei dan ook had je dat niet thuis kunnen doen…

Mocht je me ooit je hand reiken kijk me dan niet aan Zoek niet in mijn ogen ze zouden je ontwijken Mocht je me ooit je hart geven kijk dan niet naar mijn lach Zoek niet in mijn ziel ze zou je maar misleiden Leef gewoon je leven maar kijk niet zo verwonderd Ik loop nog steeds te beven in het bange donker…

slalom jij je leven lang al om de waarheid heen om maar geen kleur te hoeven bekennen in een doolhof vol leugens waan jij je thuis op dat niemand ooit te dichtbij zal geraken ontwijk je je spiegelbeeld om jezelf niet in de ogen te hoeven kijken stel dat ‘ie barst…

je loopt op hakken tikkend doelbewust maar je lichaam straalt geen rust ogen slurpen energie in kijken en ontwijken weerwoord is er niet op dit bodemloos gevreet van lijken uitgeput van uren gaan kun jij niet meer op eigen benen staan en schopt de hakken uit ziet met ogen dicht de carrousel nog één keer gaan de rust van thuis…

er kwam een dag dat wist zij zeker dat ze geen fout meer maken zou maar voorlopig had ze nog haar handen vol aan delging van haar schulden en het liften van haar face…

ik wist met een handvol mist je blik te omfloersen nog scheen de zon maar tussen bomen kroop schaduw omhoog wij liepen niet meer maar dansten los van de aarde verloren gewicht zwevend op lucht samen liefde uitstralend in de cirkel van leven geven smolt ons tot één zag in je ogen de wereld veranderen in landen liftte geluk met…

We zitten te praten maar je bent al vertrokken en wat ik gezegd heb heb jij niet gehoord De muziek en het glas ze brachten je elders naar andere oorden met ander genot Ik zie nog je handen om het wijnglas gebogen en voel hoe je adem de mijne ontmoet maar je ogen, ze dwalen je zinnen ontwijken Ik zag hoe je wegging al ben je er nog…

Je hoopt de dood te ontlopen te ontwijken Je ziet de dood in de ogen onbekend met z'n list.…

De lift is vooral een spektakel...…