41390 resultaten.
Wat ik voel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 87 Ik leer zien
wat belangrijk is door na te doen
hoe jij kijkt
Ik voel wat jij voelt
door na te doen wat jij voelt
Als een brabbelende kind
volgt mijn kennis
mijn lichaam dat
jouw bewegingen volgt
Hoe dichterbij hoe beter
mijn weerspiegeling is
maar nooit precies hetzelfde
zelfs als het water glad is
en dat is weg
zodra ik erin duik…
Het land zonder mensen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Ik krijg betaald en ik koop
het bed waarin ik wil liggen
in het land van mijn keuze
het land van de revolutie, van vrijheid
....en gelijkheid waar iedereen weg moet
....die zegt of steunt dat anders beter is
het land zonder mensen
....die huisgenoten en buren uitzonderen
....om hun afkomst, geslacht of liefde
het land zonder volgelingen…
Raven op mijn schouders
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Raven op mijn schouders
om me de weg te wijzen en mensen
te roepen om hen te ontmoeten
De jongen die op het strand tekent
met kleurige keien, tweemaal daags
en ze natelt voor hij weggaat
wetend dat
de vloed komt met golven
die langer zullen leven dan hij
De man in de kamers vol tafels
met kwartsen uit de landen waar hij zocht
naar heiligheid…
Onder de kersenboom
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Samen op het bankje
onder de kersenboom
de aflopende dag langzaam
de nacht in laten zakken
Weer een avond samen
onder de kersenboom
Denk niet romantisch
aan de fonkeling in een glas
het vlammetje van een kaars
in de schemering
intiem samen
onder de kersenboom
Dat zou surrogaat zijn
en ons geen ruimte laten
te voelen wie we vandaag…
De schijnbare illusies
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 33 De snelheid van de trein trekt
voor mijn ogen de massa uit
de wereld, vormeloze strepen
tekenen onwetenschappelijk de formule
van Einstein op de ramen
Soms is even in beeld
wat het is, als je stil staat
Dan kun je zien
wat het is, iets tijdelijks
in zijn raadselachtige vlucht
van schijnbare illusies
Alles bestaat
onwetend hoe…
Rand van mijn kijken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Nieuwjaar, ik kies mijn wenkbrauwen
Ster, Parijs of Prinses
de lijnen van mijn geluk
als de randen van mijn kijken
en ik bescherm me met geuren
ga nooit de deur uit zonder
deze zekerheid van de zegen
van boven, de rode loper
op mijn bedachte weg
Rekken en strekken
met sierlijke bogen
van liefde om te voorkomen
dat mijn lichaam inzakt…
Woorden voorbij de tijd.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 852 Woorden van leven
vertellen het onzegbare
verleden.
Het mag , nu de tijd is gekomen
om het onzegbare
te verwoorden en
uit het verleden
te vertellen
om te kunnen verder leven.
Voorbij de tijd
te gaan en te
leren leven
echt.…
DAGEN EN JAREN
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 77 kijk, hoe daar je spullen staan uitgestald
dingen die aangewaaid zijn
in je huiselijk landschap en gebleven
gestapeld in een dode hoek
jazeker, ik heb geleefd
hoe ik heb gegeven, geleden en vergeven
brood en boter op de tafel
(je vaste lasten stijgen jaar na jaar)
start de opname en actie!
een scene met een kind en vrouw: take one
ik herinner…
Terug van weggeweest
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 Terug van weggeweest
Het verleden ervaren
Een verlate weg
Stilte wordt niets in de weg gelegd
Voor de natuur een feest
Rust raakt snaren
Het bos wat je nog zoveel zegt
Stilte die je van alles uitlegt
De tijden verleden
Stilte van heden
Menig mens was er heen gegaan
Natuur heeft de rust weer overgedaan…
Leef nu
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 Leef nu
Los van verleden
en toekomst
Verleden
is voorbij
en toekomst
zijn
verwachtingen
Maar Leven
doe je nu…
Verzopen orgel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 641 na de laatste kegel
is daar het laatste hotel
op de weg naar zijn einde
ontmenselijkt met een steek
onder zijn ontsloten gordel
zijn waardigheid zwerft ergens
rond in zijn verleden
toen hij nog mens placht te zijn
in plaats van het wrak
op intensieve bezorgdheid
ook het vel dat hem omspant
vlekt zijn leven weg uit
reeds lang verstarde…
het prunuslaantje van weleer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 410 hun leven was al herfstig uitgeteld
ze zijn het roze nu vergeten omdat
de mens het beter dacht te weten…
Jouw waarheid verstomt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 99 Je leeft in het heden,
Maar, in hoeverre eigenlijk,
Want wie je was en werd,
De mens die je bent geworden,
Is tot zwijgen gebracht
Door je verleden, zeker
Niet door je dromen,
Jouw waarheid verstomt
In het zicht van alles
Dat je ongewild is overkomen…
Droompartij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 Wie zich mens wil voelen,
is van harte van een partij,
die ons aller leven dient.
Alle planten. Alle dieren.
Alles inclusief.
We worden levenskunstenaars.
Vrienden en vriendinnen.
Politici veranderen.
In biofielen.
Samen leden van één Partij,
die ondernemend liberaal,
sociaal betrokken en dus,
zéér democratisch is.…
TOEKOMST
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 445 HEDEN
In zijn
heden
verstrooit
ieder individu
zijn leven.
VERLEDEN
In zijn
verleden vragen
heden en toekomst
om leven.…
Het leven is....
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 939 Ik heb het
verleden aan
de kant gezet,
alleen het
heden telt.
Dit zeg ik
alle dagen
en bedenk
dat ik nooit
aan morgen
denk.
Maar....
mijn verleden
is debet aan
het heden,
zal dat ook
aan morgen
zijn, mijn
lieve leven
lang.
Het leven is
verleden,
heden en
onlosmakelijk
de toekomst,
dat juist
maakt mij bang.…
Het verleden
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.413 Het verleden achtervolgt je
terwijl je niet om durft te kijken
Het verleden benauwt je
terwijl je snakt naar adem
Het verleden laat je zwijgen
terwijl er zoveel te zeggen valt
Het verleden vormt je
terwijl je je leven zelf vorm wilt geven…
Voor Galil
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 206 Zieke geesten
dwalen rond
op een stukje
dorre grond
Roepend
het is ons
beloofd
maar geen
mens
die dat gelooft
Rovend, moordend
wet verkrachtend
ieder ander mens
verachtend
Trekken zij
hun droeve spoor
bidden zij
nog steeds
in koor
Aan een
strijdgod
uit het verleden
Heer verhoor
onze gebeden.…
Verleden
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 218 Soms krijgt verleden
een staartje ....
Sinds we in elkaar 'wonen'
zijn we nooit
verder dan
een hartslag verwijderd
van de ander
dat is houden
van elkáár…
mijn pakhuis
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 343 De slaap is een schurftige bedelaar
steeds minder vaak vindt hij de weg
naar mijn deur bang als hij is
van mijn grijnzende honden, zie ze snokken
aan hun roestige ketting
Ik nam een kijkje in mijn pakhuis
van klein ongenoegen en groot verdriet
haalde wat rag weg en zag
wat kasten op een kier, de jaren '90
maakten goede sier....
en toen…
Gouddraad uit vlas
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 193 Het liefste van voorbij
is zo verweven
door mijn leven
als een bundel gouddraden
verkregen uit het vlas
het voelt nog steeds
zacht strelend
als zoete bloemengeuren
in een zomerlied
die mijn dagen doen kleuren
dat helend
opklinkt uit verleden
hoe intens
onze liefde was…
Nooit meer slaaf.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 198 Reeds lang
diep in de schedels gevallen ogen,
gebroken ruggen,
vergane oren,
zullen niet meer zien,
niets meer voelen,
nooit meer horen.
Laat staan spreken.…
niemand weet wat ik voel van binnen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 206 het lijkt in het leven
De buitenkant kan niet alles van een mens vrijgeven
De buitenkant is de binnenkant niet
Er is niemand die dat ziet…
Levend verleden
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 161 Het is lang geleden dat ik
wat woorden ontving van haar
niet dat zij mij toebehoorde
Ze was verbonden en toch ongebonden
aan de mens naar wie ik enkel nog zie
als ik in het verleden staar, zij waarvan
ik allengs voortschrijdend inzicht ervaar
Zij, het fiere meisje van lang geleden
was ik zeker niet vergeten
doch sommigen leven ergens ver…
De geest-afdruk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 174 waarin de geest gevangen zit in ‘t verleden
dan valt de vaart van de mens stil…
Meditatie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Wanneer het verleden,
met de toekomst paart,
en de dood gaat leven.
Wanneer de toekomst,
het verleden overstroomt,
en het heden eeuwig wordt.…
Tijd vliegt
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 805 De tijd vliegt voorbij
Gevoelens vervagen, van liefde, verdriet en haat
De tijd vliegt
Herinneringen vervagen, van geluk, verdriet, liefde en van haat
De tijd vliegt het verleden vervaagt
Over ons verleden hangt een dikke mistige waas
We leven nu we leven vandaag het verleden is geweest en het heden is wat we…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Accepteren
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 176 door dingen een plaats te geven, je verleden te accepteren
Iedereen maakt dingen mee in zijn leven
Het is de kunst om het een plaats te geven
We kunnen niet in het verleden leven
We leven nu in het heden
Morgen is de toekomst die is nog ongeschreven
Als je er aan werkt wordt het in de toekomst alleen maar beter…
Jezelf
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 736 Jij
Een mens
Net als ik
Gevormd
Door het leven
Jij
Een mens
Met idealen
Net als ik
Geleefd
Door het leven
Jij
Een mens
Met talenten
Net als ik
Die je deelt
In het leven
Jij
Een mens
Die geen bezit is
Net als ik
Van niemand
In dit leven
Jij
Uniek persoon
Bent jezelf
Net als ik
Jij
Die liefde geeft
En ontvangt
In dit…