Alle inzendingen over Man achterin

houden zijn aandacht is vereist voor het verkeer voorin is het gebleven bij het oude hier klinkt de taal van thuis en van weleer men zegt: de tijd van toen komt nimmermeer en klaagt over de prijzen en de koude de taal centraal is kleurrijk of gebroken een klankenbal, een vreemde woordenbrij een smeltkroes op het punt van overkoken en achterin…

Zie in de verte, vaak wijnvelden.. een zichtbare rariteit, waar mysterieuze kinderen lopen, daar waar liefde eindig is, achterin de aangelegde tuin, zal ik je als nieuw geboren, telkens opnieuw tegenkomen.…

Er zit een gat in de taxushaag achterin de tuin van Oom en Tante. Het is bijna etenstijd. Maar eerst gaan ze met gevouwen handen in het vochtig walmen van de schalen spreuken spreken. Ze loeren dan naar me.…

Ik zag hem zitten achterin de kerk dacht, wat heeft díé hier nu te zoeken hij denkt alleen aan geld en zijn werk lijkt, als men hem kent, wel vloeken dat hij daar zat daar ergerde ik mij aan tot men over ‘t “Dochtertje van Jaïris” las toen pinkte hij uit zijn ooghoek een traan en wíst ik dat hij één van mijn naasten was.…

Nog steeds houdt Landis zijn betoog in leven: ‘Hij had altijd al veel testosteron Bereed daardoor als man zijn ros en won’ Het lijkt een hele toer om toe te geven Hij is natuurlijk pas een echte vent Wanneer hij het gewoon meteen bekent…

Regen gevulde plassen weerkaatsen vol de maan als oplichtende spiegels verschijnend bij elke stap Ik fotografeer de man in de maan in de plas tot het spiegelbeeld wijkt de maan weer alleen is man weer achter de maan Regen gevulde plassen weerkaatsen leeg de maan als holle spiegelbeelden verlaten door de straat…

zeg boom, hoe is dat nou om op grote voet te leven nee zeg maar niets, ik zie het al je hebt erg lange tenen en ik wil niet dat je door mij uit je bast knalt toch boom, is er weinig verschil tussen jou en mij doorgewinterde rimpels een droevig gezicht met een kale kruin en als het lente wordt zien wij weer het licht kijken onze ogen…

Misschien ben ik verwend En is het zo kil Omdat ik ooit liefde heb gekend Ik baal daar van Voel me zo verloren Alsof ik er niet meer zonder kan Ik mis een streling van mijn hand Dat mij met zoveel geluk omgeeft Iemand die onvoorwaardelijk naast me staat alsof het nooit anders is geweest Achterin mijn hoofd Die angst dat ik het nooit meer…

Ver, ver weg, achterin het moeras is een rotseiland, dat de mist bedwingt; daar is steeds zon. Onsterfelijk gewas groeit op zijn stenen: jeugdherinnering!…

En ik, waar 'k uwe schoonheid schenne, ik, die me-zelve miek de' in vrees begeerde Man die u bevrijden kon en sloeg in slaven-ban; zelfs ik, uw graauwe Heer, wie géen vrouw ooit zal kennen: hoe bibbert op mijn lip de bede - o wrang bekennen -, de bede, uw doem te ontvliên, en die 'k niet bidden…

Gij spreekt geen woord, o vrouw, maar weent aan mijne zijde onder 't ontgoochlen dat uw tengere schouders boog. En 'k wéét uw leed, ik woog de keten van uw lijden, -maar sluit afkerig 't werend oog. Ik sluit mijn oog. Gevallig voel 'k het bar verstarren, en harde plooien, van een spot-lach om mijn mond, -ik die me eens voelde een zelfde neêrlaag…

Langs kille manen voorbij zeeën van leegte Droom ik mijn oorsprong…

Een lange weg vol kronkelpaden en Bedekt met bladeren waar de maan In verdween, baande zich Door deze diepe dalen, waarin zij dwaalde Totaal alleen. Zij had geen engel die haar bewaakte Zij vond slechts bescherming in het licht dat zwak scheen, en al vroeg wist zij dat niet veel later de wereld weer zijn zou zoals voorheen.…

Sterrelief, eens gaan wij staan op de maan in een regenplas met grote, blote voeten terwijl jij lacht om mijn Chinees…

Je kijkt net de andere kant op Alles glijdt onder je vandaan Je denkt in je hoofd Hoe het verder zal gaan Je kijkt in de zaal En de plek waar je wil staan Je kijkt in de lucht Je ziet de volle maan…

de avond is gevallen een vogel zingt zijn laatste lied en roept hiermee de andere vogels een welterusten toe de zon is haast ten onder haar glans gespiegeld, door de maan, heeft in de nacht een zilveren gloed en mogen wij, als mensen weten: niet alles is perfect veel is er toch goed.…

De maan is een lijk En ligt wit en bloot Onder een laken op het zwarte Plastic van het rijdend bed Ik snijd in de nacht Mijn metalen scalpel zoekt Wanhopig naar het warme ochtendrood…

Klaasje Pietje, zo gij niet wilt deugen, Dan verschijnt de zwarte man Pietje Klaasje, foei, dat is een leugen! Laat hem komen als hij kan. Die aan zulk een man gelooft, Is van zijn verstand beroofd…

man niet willen missen Ook al doe ik soms geemancipeerd Maar 't is een moeilijk product Waarop ik nog niet ben uitgestudeerd…

Ik heb de maan zien glimlachen vannacht want zou hij weten dat……… er altijd mensen blijven met een positieve inslag die altijd het beste met iedereen voor hebben? Ik heb de maan zien lachen vannacht, want zou hij weten dat……… er mensen zijn die elkaar waarderen, respecteren en steunen op de momenten dat het nodig is?…

Vanuit de eenzaamheid veroorzaakt door gemis en pech ontspringen tranen reeds onderweg in verschillende banen naar die grauwe plas Ragfijne gedachten krachtig maar onzichtbaar rijgen onze zielen teder aan elkaar Vier weken wachten op je onmisbare gezicht slapeloze nachten hunkeren naar dat rustgevende licht nu ik plots in het donker…

De maan betovert de stad, ik snap niet waarom – niemand ernaar kijkt.…

het licht is niet eigen als zoon van de maan weerschijn ik in de tweede hand woon ik in het tweede huis leef ik in de onderwereld protuberansen verkleinen mijn kansen mijn gelaat is pokdalig gekraterd de inslagen waren hevig en ergens rijdt nog een karretje rond gevoed door zonnecellen…

Uiterst prettig mannelijk figuur Achterin de zaal tegen de muur. Tik tak tik tak, tijd om op te stappen. Jammer dat ik het spelletje af moet kappen. Nonchalant stap ik op en loop langs de wand. Ik kijk stiekem nog een keer naar jouw kant. Je lacht je mooie lach voor mij bloot. Een klein beetje kleuren mijn wangen rood.…

sneeuw in je ogen smelt tot blauwgroene stilte lied zonder woorden in het kabbelend water glinstert bezwerend de maan…

ik schudde zacht mijn hoofd en liep hem snel voorbij Toch kon ik het niet laten en keek nog even achterom de man was uit het zicht verdwenen maar 'k hoorde nog een zacht gegrom Ik ben toen in de steeg gaan kijken en zag de man daar op de grond beroofd van niets, toch vroeg hij nog wil jij wel zorgen voor mijn hond ?…

de maan van de leeuw is nog dunner dan het gras wat de hinde graast…

Of de maan het dan nooit eens halverwege voor bekeken heeft laten staan…

Mijn ogen kijken langs het scherm omhoog het volk der regenboog komt op maan straal kijkt door het avondblauw op mij neer het is niet niks maar zoveel meer pyramides en verhalen nog steeds talen van wat ooit is geweest.…

De maan spreekt weer in de diepe nacht de adem van het licht op volle kracht maan straal door ruimtereis gegaan om neer te dalen op ons allemaal het water is van zilver door het zilverlicht van dat stukje rots in de ruimte staat zij trots.…