(voor Marcellus Emants)
Drie mooie vrouwen deelden het zware
zienersleven,hij schreef alsof hij tuinen
spitte en kruiden verbouwde,met een geestdrift
die hen allen verbaasde. Hij prees de werking
van ieder kruid en aan de puntjes van zijn
sierlijke snor herken je de punctuele estheticus.…
Op zo'n ogenblik kwam eens Marcellus Emants voorbij;
hij had 'n zwarte portefeuille in z'n hand:
hij kende me niet.
Ik keek hem na tot in de Barentsstraat.
Wat zit de zon-bal vast-geknald
aan het eind der straat!
Haar vuur verguldt de klinker:
een hete fornuis plaat.
De tram rijdt tink-tink bij de bocht der straat.…
Er zijn er die 't éénmaal per week doen maar
Ik was in minder dan een uurtje klaar
- De aardappels vet bruingerand en gaar -
Dus dan maar op de site gezet, nietwaar
Ik hoop dat het een niet te groot misbaar
Is dat ik gras wegmaai voor Woordenaar
Z'n voeten, sorry Bontje, heus echt waar
Ach, anders teken je gewoon bezwaar...
___________…
Hij gaf mij Parkinson
om mij tonen dat ook
ik val onder het gewone
een mens als iedereen
met zwakheden en talenten
Dat is alles wie ik ben
vliegend als een vlinder
stekend als een bij
jij blijft de grootste
een voorbeeld voor mij…
109
Bezig met laden