Alle inzendingen over Marjolein Van der Me

wilde marjolein komt tot rust in de armen van de najaarszon…

voor marjolein hij hoort haar kijken door het raam als hij verdwijnt in de nacht draagt zij zijn hart ------------------------ uit: 'Overboord', 2012.…

Voor criminelen de koningin van de muizen, voor ons, Marjolein, de schoonste der schonen en voor jou de dikste BMW uit je dromen.…

Hoe meer koetjes en kalfjes En crèmepjes en zalfjes Des te meer hoeft het blad Als de snoet van een kat Zich in dovemanskleuren En brandnetelgeuren Op visite bij neefjes Te wentelen in teefjes O hoe zalig kan het zijn Ramadans marsepein Maar zij doet bitterzoet Aan de lijn, Marjolein…

voor in de soiree Of marjolein aan bod komt is vers twee...…

Marjolein is z'n vlam. In z'n hart lijdt-ie pijn. De vrouw - welgeschapen - wil niet met 'm slapen: z'n vlam blijkt een waakvlam te zijn. Het minnevuur maakt 'm bezeten. De vlam die hij vat is een hete. Vertrek valt 'm zwaar. Diep bedroefd mist-ie haar, want hij is nu zo kaal als de neten.…

leuk is de mens achter de poëzie meteen te herkennen voor het waarmerk van het kunstwerk in geur aroma smaak gelijk bij mariakaak de echte Verkade nog appetijtelijker kan ook men dressere het gedicht op de tong voor de smelt tot er engeltjes zeiken en u zonder te kijken vers kunt benoemen als kers marjolein of savooiekool braam…

dichttalent gezellig quasi collegiaal een chatje te maken neem nou zo’n Hendrik Ido Ambachtsman uit Mokum het lijkt wel een marsman zo ver weg nog verwarrend ook er was al eens echt een dichter Marsman dan maar Esther Jansma alsof ze zich schaamt voor haar vader bij de voetbal Hagar Peeters zo jong nog nu al helemaal op zichzelf Marjoleine…

Zie ook het netgedicht "Marjolein Eijsvogel", sonnet van Marino van Liempt uit de bundel "Sportgedichten" (2021): een sonnettenkransenkrans onder redactie van Bas Jongenelen en Marino van Liempt, met bijdragen van Bas en Marino en verder 'onze' dichters, onder wie Inge Boulonois, Anneke Haasnoot, Bart Adjudant, Arjen Keene en Max de Lussanet.…

weer te zien Zoveel jaren later En zoveel wijzer bovendien Onze ogen vonden elkaar Even keek ze naar mij Een kort moment van herkenning Toen was het voorbij Met opgeheven hoofd Liep ze langs me heen Geen neergeslagen blik dit keer Haar ogen hard als steen Nu zo groot, toen zo klein Ik zal haar nooit vergeten, ze heet Marjolein…

'M'n lief mannetje', zei Marjolein tegen Karen (d'r buur), is maar klein: slechts een meter, niet meer, echter zijn jongeheer is er één die er heus wel mag zijn.' Ze vervolgde: 'Er is een bezwaar, ook al hebben we 't fijn met elkaar. Altijd denk ik eraan. Kijk, daar zie je het gaan: vind je óók niet? Het loopt nogal raar...…

Prei, selderij en marjolein gesneden ui en verse tijm poeder van paprika en van peper ook grote hamschijf met een dikke knook en als het nodig is.. voor de lekkerbek kleine stukjes gesneden gerookt vetspek gemalen kruidnagel, een beetje komijn ook zout en knoflook moet er zijn blokjes aardappel, blokjes peen oh, en rookworst moet er ook doorheen…

Marjolein Kool (Schalkwijk, 1958) deed hierin samen met Drs. P. een poging de kloof tussen alfa's en beta's te overbruggen.…

Subiet benut hij slagvaardig z'n kansen, want Iris en Roos, Marjolein en Margriet gaan ieder de bloemenwals dansen met Kees. 't Is een kerel die zichtbaar geniet. Bij elk van hen maakt-ie 'n avance. Hij plukt graag de dag en nog liever de nacht, vooral met zo 'n lekkere meid.…

Ja, wederom… Mijn kreet om hulp, speciaal voor jou Marjolein…

Was 't een bosje van jasmijnen, Dat U 't eerste zag ontluiken, Weemlend woelend uit die struiken, Om, waar Gij de grond komt raken, Tijm en marjolein te smaken?…

De tuin wordt opgeschoond voor de winter komt de beuk en buxushaag nog even wat bijgeknipt de laatste herfstrozen geschikt in een wit-roze boeket alleen de stekelige hulst mag niet worden in geknot de vuurrode bessen moeten de winterkransen kleuren tussen sparrentakken, rozenbottels, klimop en marjolein die met rode strikken worden opgehangen…

Lief mongools Mensenkind, Dochter die Drieendertig Jaar mocht worden En die met al Haar beperkingen Ons kon leren Hoe we het beste Ons leven konden Leven, leefbaar en Waardevol, door Woorden te gebruiken Zonder bijbedoelingen, Woorden die zonder Omweg rechtstreeks landen In het hart…

Leg nu ook af waarachter de wereld te voorschijn komt In de schemering van dagen de verlossende toon van het wentelende woord in de zomen van begrip genaaid. Iedere waarde werd een ding, in iedere zin die ons toekwam in korrels zand opgegaan, toen de vloed onverhoeds binnenviel ieder woord dat werd gewogen stom werd tot beider verboden…

Elke nacht maak ik jacht op mijn dromen Als ze komen droom ik alleen nog maar van JOU Omdat ik zoveel van je hou…

In lange rij achter je kist geen mens die drie dagen geleden wist dat hij vandaag hier lopen zou zò diep bedroefd "t is koud en kort de plechtigheid dan denk ik met verbittering van nu af aan ben jij, Herinnering…

Zij vraagt om koekjes bij een kopje lindebloesem thee meer hoeft het niet te zijn haar smaak ontwikkelt zich De zon schijnt voor haar de zee wil haar dragen sterren stralen en de maan is een huis voor haar naam…

Wat er was Houdt niet op Te bestaan in Mijn gedachten, Kan maar niet Zo ver komen Om het los te laten - Vannacht heb ik In mijn droom Vrede gesloten met mijzelf, En aanvaard dat wat was Niet meer aan te raken is, Want het was, het is geweest…

Petra, loskomend van al dat lastig belemmerende, verwacht niet meer dat alle mussen, roodborsten en mezen dezelfde richting als deze adelaar kijken. Ze kruipen weg op de grond, onder bomen of in open veld angstig omhoog kijkend.. naar de roofvogel met scherpe, genadeloze klauwen die op zoek was wat te reiken, alvorens te verdwijnen met prooi…

Elkaar begrijpen zonder woorden alsof je voor elkaar bent geboren Geen spel meer hoeven spelen alles met elkaar kunnen delen Dat je van elkaar kunt leren gelukkiger bent dan al die keren Dat je elkaar aan kunt vullen je diepste geheimen kunt onthullen Het beste in elkaar boven haalt onbewust elkaars dromen vertaalt Voelt wat de ander nodig…

Eén keer in de maand Weet ik me geen raad Huilen doe ik zomaar tranen staan al klaar Bij liedjes of bij films op tv dingen die men zegt voel me niet okay Ook boosheid uit zich dan te snel emoties springen uit mijn vel Elke keer rond deze tijd ben ik mezelf behoorlijk kwijt Ben ik echt niet in m'n sas een keer in de maand wenste ik…

Misschien ben ik verwend En is het zo kil Omdat ik ooit liefde heb gekend Ik baal daar van Voel me zo verloren Alsof ik er niet meer zonder kan Ik mis een streling van mijn hand Dat mij met zoveel geluk omgeeft Iemand die onvoorwaardelijk naast me staat alsof het nooit anders is geweest Achterin mijn hoofd Die angst dat ik het nooit meer…

Ik ben dankbaar voor alles wat jullie me hebben gegeven Liefde en vertrouwen de belangrijkste dingen in het leven Nog altijd kan ik bij jullie terecht een thuishaven voor deze meid jullie deur staat altijd open iets dat mij heel erg verblijd Jullie leerden me blij te zijn met de kleine dingen eerlijk te zijn en tactisch met ruzies om…

Hoe jij bent vind ik heel bijzonder dat stukje herkenning voelt als een wonder In jouw sterke armen voel ik mij zo gelukkig en fijn het past allemaal zo goed misschien moest het wel zo zijn Alles lijkt mooier Ik voel me verwend door jouw liefde doordat jij in mijn leven bent!…

Dit werd bijna weer zo'n liefdesgedicht één van de honderd in een dozijn zonder eigen gezicht Net op tijd pen van het papier want wat ik voelde voor jou beschrijf je niet op zo'n manier…