Alle inzendingen over Martin Ros was altij

klonk als hoerenbuurt ook te schandalig voor de tros nader bekeken bleek hij slechts als landloper gekleed Over de rooie gaven ze hem wegens verjaring congé Martin krijgt nu bijstand op conditie no cure no pay de mafkees heeft zijn poen al aan leeswaar besteed…

Wanneer twee mensen fuseerden, en deden wat ze moesten doen, was dat heel erg erg, volgens de liefde, van de kerk, van toen. Vandaag de dag voelt het erg fijn, om elkaar aan te kunnen raken. Om elkaar gelukkig te zien, en heel nabij te zijn.…

vertel ze Martin roept Mahalia vertel ze Martin over je droom haar blues stem rijst als een krachtige bede op uit het publiek de sonore stem van Luther King rolt recht de harten in I have a dream…..…

Als een klas bij Martin in een vak ging staan Bij het goede antwoord (2: 'de hoge c') Dan juichte heel de wereld hoorbaar mee En gingen al die lichtjes zo mooi aan Zijn aankomst in de hemel ging ook vlot Want Petrus riep: 'Kom, Martin, ren je rot!'…

Ik gun het de heer Martin Bosma wel Voorzitter van de 2e Kamer Ik gun het ook zijn partij de PVV Met als enig lid, de heer Geert Wilders Al 18 jaar bedreigd Al 18 jaar beveiligd Met nu 17 kamer zetels Maar uitgesloten van deelname aan ‘n kabinet Bijna ingesloten in een cordon sanitair Daarom gun ik dit de heer Martin Bosma wel Omdat hij…

Door waterdichte garantie bij falen van dolfijn glijdt Martin scheldend op Dolfi zelf rimpelloos te water, snorkelend en snuffelend moppert hij: dol fijn, door m’n grote mond dolfijn te zijn. U kent mij als onverbeterlijke leugenaar die Martin kent heeft dat gelijk begrepen rimpelloos is hier natuurlijk niet waar.…

. -------------------------------------------------------- uit: Maatstaf, blz. 312, 18e Jaargang Nummer 4/5, september 1970 * 'gerrit' was mogelijk Gerrit Komrij, redacteur toen met Martin Ros, met voor dit speciaal Zeelandnummer gastredacteuren Hans warren en André Oosthoek…

twee rumdoorbrande ogen parelden daar had dus je hut gestaan even zonk ik tot de knieën in jouw shit ik voelde hoe ellende tussen tenen kruipt je hart was lichter dan het mijne je tanden een puinhoop - en mijn leven dan? - toen explodeerde je gezicht in de oerknal van een lach zo schept elke god zijn wereld mijn shirt leek te wit voor…

Dus ook jij hebt nu ons aards bestaan verlaten Het bericht kwam onverwacht verdrietig aan Maar ieder mens gaat, dus ook jij Want hoe kon ik denken dat jij de dans zou ontspringen Juist jij Had mogen blijven Om deze planeet iedere dag wat mooier te kleuren En dat heb je ook gedaan In je onvergetelijke mooie bestaan Rust nu zacht…

liefde van de hele wereld jou van harte gegund hartelijk gefeliciteerd Martine…

Oma is dood de moeder van Erica nou niet echt in de wieg gestorven 93 jaar en ze was de dagen zat De begrafenis roept vragen op maar welke vragen de Meilandjes zijn ondernemers van de wieg tot het graf Dus er wordt ook wat afgelachen opmaat naar de begrafenis van Martin dan zullen de lachsalvo's niet van de lucht zijn gilt Martin zelfs…

Het hele land heeft met hem meegeleefd En in de kranten en op de teevee Stierf iedereen dan ook een beetje mee Nu hij tot slot de geest gegeven heeft, Zodat in het geval van Martin Bril Er bijna sprake is van overkill.…

Wat van hem als schrijver overblijft Zijn wervelende, fonkelende zinnen Die komen als de zomer bij je binnen Zoals hij in één pennestreek beschrijft; De jonge vrouw die een cafeetje binnenschreed "Ze droeg een rokje waar de wind wel raad mee weet"…

Enfin Martin domheid is inderdaad brutaal pathologisch mondig Miskend zelfgenoegzaam grotesk Het zet zijn wangzakken van misprijzen op als een brulkikker Het blaast zijn leegte op en denkt ondoorzien te imponeren als een keizer zonder kleren Domheid is gewend dat roepen effectiever is dan denken de aanval effectiever dan…

Hij had een droom als Martin Luther King. Maar plots werd hij als Kennedy vermoord. Zijn uitvaart als van Di was ongehoord. Ons wacht nog slechts een enkel ding: Wacht maar tot ik dra mijn zakken vul Met popmuziek in “PIM, THE MUSICAL”.…

Boven de onrust van mijn ziel zweeft alles overziend in klaarheid de zilveren stern die rust geeft aan mijn onrustig hart In vriendschap opgedragen aan Martin van de Open Hof in Groningen, maandag 9 juli 2012…

er is een ster geboren heel stilletjes en onverwacht ben jij van ons weggegleden in het donkerte van de nacht een vader uit duizenden niets was ooit te veel verslagen door een ziekte blijft het ondanks onze mooie herinneringen voor altijd stil…

Naar Ajax komen Koeman en Ruud Krol, De een uit Zeist, de ander van Vitesse En die club heeft dus straks weer interesse In Waalwijks oefenmeester Martin Jol. Zo draait opnieuw de trainerscarrousel Al leidt dit nooit tot beter voetbalspel.…

Of van Toon, of Martin Simek voor mijn part Het zoet, het zuur, het zachte en het hard Je vindt het in 't Roemeense parlement EK-nieuws is daar iets waar men voor kiest Eén blij en door, en eentje die verliest…

De roos, als symboliek De roos, als lach en traan De roos, symbool voor de tragiek De roos, waart je in een vrolijke waan Een roos, staat synoniem voor hartstocht Een roos, die jouw liefde symboliseert Een roos, voor de jongen om wiens gunsten je zo vocht Een roos, voor de jongen die jij zo adoreert Een roos staat ook synoniem voor verdriet…

Een gedicht dat raakt, Een vers dat schuurt, Brengt bij de lezer Die vertroosting zoekt Het gevoel op gang Dat al zo lang volkomen Op slot zat, zijn ik Was immers sinds hij Zich heugen kon gevoelloos, Uitgesleten door de taaie Werkelijkheid van de dag, Van alle dagen die achter Hem lagen - en de tranen Die jaren lang niet…

We zagen twee keer Holland aan het werk: Oranje speelde tegen de Wit-Russen En ergens in Parijs stond ondertussen De Nederlandse tennisser Verkerk We baalden van de voetbalwinst en Martin Die sloeg zich als verliezer recht ons hart in…

Je denkt: nou valt er niks meer te remaken Komt er een Beatlemix de kop opsteken Gepresenteerd als nieuwigheid van 't jaar Ja, die George Martin is me een genie Ofwel that is I think I disagree…

Martin (voorheen Dutroux)”…

..en in mijn geest bewaar ik steeds de herinnering aan jou aan hoe je lachte hoe je keek en aan wat je zo graag wou nooit zal ik nu die lach weer zien en je bescheidenheid maar in me blijf je wel bestaan ook al ben je "uit de tijd"..…

Ik wist niet dat jij ooit zou komen en dat ik zo verliefd kon zijn je bracht me bloemen gaf me aandacht we dronken samen rode wijn... tot op een dag de roze bril is afgegleden de wereld kreeg weer zijn normale kleur jij was weer jij en ik weer ik met ieder weer een eigen deur ooit zal de lucht weer blauw gaan kleuren en…

ik danste onder de sterren en zag dat je keek naar mij ik voelde een warmte van binnen mijn hart was licht en heel blij ik hoorde muziek in mijn oren en wist, het is bladergeruis en onder die hemel van sterren voelde ik me helemaal thuis ik keek naar de rust in je ogen en wist, 't is zo puur wat ik zie ik danste met jou op een afstand…

In 't donker van de nacht terwijl mijn lichaam slaapt vloeien de tranen van mijn hart om de wond die daar nog gaapt Als ik 's morgens dan ontwaak en kijk naar mijn gezicht neem ik een lange douche en plak de wond weer dicht.…

Is niet de beste tijd tussen 't dromen en ontwaken.. waar de werkelijkheid van 't leven je nog niet echt kan raken waar je je niet bewust bent van pijn en van verdriet die enkele seconden... zijn die 't beste niet?…

het zand de zee de duinen de zon en ook de wind meeuwen boten surfers het spelen van een kind lopen langs de vloedlijn een duik nemen in zee zout proeven op je lippen geen radio of tv je ogen sluiten dromend weg van iedereen geluiden van heel ver voelen je bent alleen een hand beroert je schouder "hee, slaap je?" …