Ode aan mijn vriend Martin G.
Het is pleziervaart verboden toiletwater
in vaarwater te laten lopen; overtreding
is lastig te bewijzen, schipper moet op
heterdaad betrapt worden bij het lozen.
Martin lost het op met dolfijnen, getrainde
snuffelaars; het dier ruikt en volgt de
sporen tot aan de bron, een kastje neemt
watermonster en foto van de scheepsaars.
Door waterdichte garantie bij falen van dolfijn
glijdt Martin scheldend op Dolfi zelf rimpelloos
te water, snorkelend en snuffelend moppert hij:
dol fijn, door m’n grote mond dolfijn te zijn.
U kent mij als onverbeterlijke leugenaar
die Martin kent heeft dat gelijk begrepen
rimpelloos is hier natuurlijk niet waar.
Inzender: Janneke Koster Baas, 31 juli 2008
Geplaatst in de categorie: humor
schitterend gedicht, zie het helemaal voor me.