1776 resultaten.
Tijd.
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 992 In mijn hoofd is alles tomeloos
terwijl ik luister naar de wind
van zeven wereldzeeën
Onvast schrijf ik in ’t zand
hoeveel ik voor je voel, lief kind
had ik maar hier met jou gevreeën
Leeg nu het strand, de zee schreeuwt eb
Zacht fluister ik, de tijd die stond niet stil
O tijd! Wat heb je ons aangedaan!
Ik geef je mijn…
Gejaagd door de wind
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 762 De dwaling in de druppels
als duizenden onbekende gedachten
vormend tot een waterval van
ongekende melancholie.…
Uit het hart
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 2.495 Je raakt me diep met je gedachten
nooit vermoed en nooit gezegd
je openheid, je oprecht bekennen
gevoelens op papier, diep en hecht.
Meer dan ik wil houd jij mij bezig
dat brengt onrust, ieder moment
ik wil verder met mijn leven
moeilijk, als je er nog zo bent.
Laat het los schat, deze binding.
Hoe moeilijk dat ook voor je is.
Ook ik heb…
Vervlogen.
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.093 Mijn liefde is vervlogen,
heel zachtjes uitgeblust
Geen hand meer op de mijne,
geen mond meer die mij kust
Geen lachje uit de verte,
geen hand meer door m’n haar
Niet meer samen zitten
en kijken naar elkaar
Er vallen geen woorden
en er is geen ergernis
Maar ik weet uit ervaring,
hoe eenzaam eenzaam is.…
Gemis.
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 243 En zijden vleugels
de Heer had het haar beloofd
Uit de hemel dank…
geluk
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 194 aan de oevers van de tijd
op de tempelklok
.......is een vlinder gevlogen
en ingeslapen
sereen en stil
luchtledig
geen haat
momenten zonder tranen
worden kristallen stralen
van geluk…
Wat gebleven is.
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 3.262 Wat gebleven is,
de klank van je woorden,
je stem
Beelden vol van zon,
jij en ik, warme zee,
het zand
Lieve beloftes
gefluisterd in een oor,
je blik
Twee cappuccino,
twee keer dubbel suiker,
een terras
Herinneringen,
streling, voelbare huid,
een kus
Je eerste letter,
je woorden op papier,
gemis…
Ik heb een man gekend.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 646 Ik heb een man gekend
hij liep ooit rond
op deze aarde
die man die heeft
mijn Moeder goed gekend
nooit had een man
op deze aard
voor mij meer waarde
dan de man
die mijn Moeder
zo goed heeft gekend
Ging ik links
dan was hij steeds bij me
ging ik rechts
dan stond hij aan mijn zij
Als ik fout was
wees hij me altijd naar…
Beloofd.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 154 Stuurde je me vele nachten weg
liet je onze ringen koud worden:
het maakte mij alleen maar sterker
Als ik weer een boosheid van je
te boven was gekomen
hielp ik je doodleuk
een verleden te herbeleven
Is je woede nu op mij gericht:
alle beloftes zijn weggewaaid
in een mistige wind
Ik stond er bij en heb het geloofd
ik keek er naar…
Gat in mijn schoen. (Traffic)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 277 Ik keek naar de hemel
waar het oog van een olifant
naar me keek
vanuit een kauwgomballenboom
en alles wat ik wist
is dat er water binnenliep
door het gat in mijn schoen
Ik liep door een veld
dat niet eens echt was
met 100 tinnen soldaten
die aan mijn schouder stonden
en alles wat ik wist
is dat er water binnenliep
door het gat in…
Voorbij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 186 Melancholie is hartzeer,
maar heelt, als alle wonden…
Lente blues
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 213 Het is even zo
Dat ik me laat gaan
Inzien dat het overwicht
Zich met mij heeft verstaan
Dagen met enkel regen
Of bezwaarde wolken
De aanwezigheid ervaren
Van uitzichtloze wegen
Waar ongerijmde gevoelens kolken
Die mijn geest niet verklaren
Het zou moeten zijn
Als dat ik word gedragen
In de door mij gevoelde
Onderscheidende…
winter
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 247 ín de winter,
die vaak grijs is gemutst
zoek ik de romantiek
van de witte koude
draag dat nog bij me
als jeugd en verte,
ik aan verlangen bouwde
al gaat dat werkelijk voorbij,
niet tegen te houden,
het vertelt nog van toekomst
dat moest ook wel
toenmalig vriezen,
ver onder nul,
als ik de schaatsten onderbond
dwong mij wel die richting…
Dorpswijsje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 ik speelde met een houten vogel
in een dorp op een wintervacht
waar we Brahms hoorden aan de gracht
en ons bogen over een kogel
we liepen samen over het veld
in een jas en een mand vol waar
de componist zagen zonder haar
als de koude oorlog zonder held
we waren anders dan de leraar
met zijn jas en versleten sjaal
die ons interesseerde…
Oud Parijs
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 245 ik dwaalde door de straten van Parijs
vergaapte mij aan die mooie oude stad
genoot van het overheerlijke ijs
alsook van haar die ik het meest aanbad
we wilden wat vragen over de toren
de winkels op het schoon geveegde plein
in het centrum kon je het koor horen
dat begonnen was aan een nieuw refrein
ze zongen duidelijk, en hielden wijs
genoten…
ongekend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 de vuurtoren
seiner van stavast
stuurt in nachtelijke
uren haar lichtende
codetaal over
ondoorgrondelijk water
dat golven als rollende
stenen naar de voet van
de duinen stuwt
in dit zeelandschap waar
lichttoren en duinenrij
van geen wijken weten
stroomt ondergronds
een ongekend verlangen…
bluegrass
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 99 alleen binnenmuren vertellen
over de stilte in de buitenlucht
een oceanografische stem
verhaalt met lange halen
over wat voorbij gaat
zonder enig gerucht
en de kunst van het op
volle zee verdwalen…
weemoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 schoorsteen
de blauwe sluier rook die
over de daken reist
de overgroeide kuil bij de rivier
een vogel die in de verte roept
de verdwenen zandweg
de afgepelde oude verflaag
het is een dag
vol nevel en dauw
de beklemmende middag
het stuurse zwijgen
het dorp dat nooit
mijn dorp werd
de korst van afstand
en vervreemding
het is de melancholie…
zo luid en zo bang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 het hart van de storm
een oceaan van wachten
slaapt zonder wolken
houtduiven koeren
droever dan mensenverdriet
de boom zucht ruisend
een heldere pijn
in oude zielenlagen
het gras nat en zwaar
iemand wil schreeuwen
een stem met honderd kelen
zo luid en zo bang…
De kracht van melancholie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 115 Op welke wijze deze momenten in mijn leven zijn gekomen
waar de natuur zich terugtrekt om zich voor te bereiden op wat komen zal
en waarbij ik soms ongemerkt wat vaker stil sta bij de vergankelijkheid van het leven
samen met een stemming van melancholie als schoonheid en tristesse geworteld in het lichaam.…
kinderjaren
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 481 als verwaaide klanken en geuren
van tijdloze jaren
als vergeelde kindertekeningen
in vage tinten vol melancholie…
melancholie in herfsttooi
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 112 melancholie is de
zachte treurnis
om het gemis
dat nog zal komen
ginds in een zweem
van mist hangt het
al pijnlijk in de bomen…
Geen excuus voor lachen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 recht door zee is best
een nuance
is verschansen
wat humor verpest…
land des laechelns
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 281 De humor valt daar uit de lucht,
met bakken,schuin en rechte.
Een paraplu die kent men niet,
men loopt met open mond,
daar in de humor stortbui,
dat houdt hen zo gezond.
Spreuken 17:22
Operette van Franz Lehar…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Partij voor de Humor
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 161 Humor verbindt oud met jong.
Dat doet de Partij van Krol.
De Partij voor de Humor.
Partij van verbinding.
Partij van de Lol.…
Charlie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 116 een god zonder humor
is als een duivel
fanaten die haten
zijn duivelsgebroed
-een zwarte dag voor woord en beeld-…
herfstmarathon
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 849 verkleurde bladeren
dwarrelen door de lucht
strooien hun melancholie
voor mijn voeten neer
die landen om te zweven
ze hebben dat geluk
lopen naar het einde
het is nog ver genoeg…
missen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 105 twee paarden
wreven de hoofden
tegen elkaar
de wind liet
rimpels achter
op het water
het was hier
dat de
melancholie stokte
en ik jou
ononderbroken
missen kon…