Alle inzendingen over Mien Waige

Blijkens haar ma heeft Mien talent en niet zo’n pietsie Ze danst de hele dag de sterren van de lucht Dat drijft haar vader vaak tot zorgelijk gezucht Terwijl haar moeder roept: ~Dat kind moet op auditie~ De tweespalt leidt in het gezin tot veel frustratie Want ma die draagt de broek en roert haar mond geducht Jaagt zo Hermientje naar een…

wereld veranderen die jij en jou te omarmen wist door het moment te genieten door het dierbare te betekenen spiegelen jou de herinneringen met een glimlach en een traan wie jij vroeger was en nu bent ik hoop dat te mogen betekenen als ook ik negentig worden mag wat jij iedere mens graag bracht het simpele gewoon te genieten van harte mien…

Hij neemt zelfs Mien de thuishulp op zijn schoot die hem met regelmaat zit uit te dagen. Bij hem verveelt ze zich nog lang niet dood: drie keer per week, nee haar hoor je niet klagen.…

Het rommelt bij de NAM en ook bij Shell Wie zal de rekeningen straks betalen Waar gaan de Groningers hun centen halen Bij wie trekt Wiebes ’t hardste aan de bel De boer kiekt noar de scheur’n in de muur’n En denkt: ach man het zal mien tied wel duur’n…

Anima, Spiritus - Ziel en geest die Ten diepste in dit Lichaam wonen en mij Maken tot de mens Die ik ben - Worden geprikkeld door Wind en lucht, Gedachten ruimen met De wind die waait uit Het verkoelende oosten, Bewegen mee met het ritme Van mijn adem aangeblazen Door de deining van de Oneindige zee in het westen - Windstilte…

Voor Omke Boom van machtige statuur, Wortels die zo diep in de Bodem verankerd waren, Reus die leefde van alle moois Om zich heen hier op dit Prachtige land, ons mooie Westerkwartier - Neergehaald door een Vroege najaarsstorm die Zich onverwacht liet gelden, Maar zijn schoonheid blijft, Laat voorgoed zijn sporen achter…

Gezellig was het kerstmaal gisteravond na jaren zagen we elkaar eens weer waren verbonden in pais en vrede alle haat en nijd werd eindelijk bijgelegd bij aankomst een zoen van Truus voor Mien zwager Henk sloeg Jan ferm op de schouder de familie was na zoveel jaren één gisteravond bij thuiskomst belde Truus nog eens met Mien wat gezellig is…

De oude man loopt kreupel Hij vraagt: Hoe geat mien jong? Het kleine kind is vrolijk zo zorgeloos, nog zo jong De 60 plusser zit de krant te lezen wachtend op zijn pensioen De eerst zo mooie buurvrouw krijgt rimpels wat moet zij nou toch doen?…

loeiende lavenis ik weet niet wat er is maar voel mij aangebrand tot aan mijn navelrand dit ranzig Nederland zet ik maar aan de kant ik eet niet langer pizza en heb straal genoeg van Rita geef me bloemenharten laat me geuren snuiven maak me haarscherp zien dat alles draait om mien en haar betonnen rozen vertolkt door holle dozen…

op m'n begrafenis misschien zelfs "een paard in de gang" de fanfare en veel confetti Ik vier de dood niet ik vier het leven mijn voltooide leven te kort voor velen te vroeg voor mij Maar als kind van het verstandshuwelijk tussen leven en dood sluit ik het tenminste uiteindelijk vrolijk af Als ik van boven kijk naar mijn 'mien…

op gelieke hogte sie icke um mie hinne is da wa icke sogte dun grotste ende diepste sinne skonner ende errug himmels gemaeckt nee, geschaepe mien hande rieke naer oe, maer jie kiek allene naor folmaeckte knaepe och icke kenne mieselfe in toekomede maete ende ontdeckte immer mere kaese gaete…

Maar ’t Kerstdiner geniet hij uitermate, hem opgediend door Mien, een Heilsoldate.…

Daarbij opgeteld, dat men de brievenbussen verwijderd heeft zijn er weinig mensen die nu nog denken: Ik stuur een kaartje naar tante Mien, vindt ze best wel lief misschien? De post, heeft z'n eigen graf gegraven, want zeker de oude van dagen: kunnen de weg naar de bus, niet meer lopen is te ver: laat staan dat ze nog zegels kunnen kopen!…

Jou had aan het einde niet verwacht Oma misschien, of tante Mien uit Schagen weet je nog wel, dat mens had dertien blagen en die verschaalde paardenhinniklach waarmee ze als een harp zou schallen dat het Godvertyfus tijd werd Jezus Mina dat ik mijn smoelwerk eens kwam laten zien ja en hoe ze dan ontroerd zou laten vallen terwijl ze vol met…

Plof ik op mijn divan neer begint buurvrouw aan de vaat buurman voor de zoveelste keer keihard orgel spelen gaat Mien, even verderop stofzuigt plinten van de muur ergens blaft een hond non-stop iemand timmert aan z'n schuur. Nergens in huis één stil plekje voordat ik gek word op den duur verhuis ik naar 'n landelijk stekje.…

de huismus komt vanuit het verhaal in de krant onze tuin ingevlogen blij verwelkomd door de roodborst de kwetterende winterkoning verbaal door de merel van Groninger komaf die bromt: bist d'r weer mien jong alleen de zwart-witte kat van de buren van onze buren staat eventjes paf ik moet me al op verschillende veren concentreren en nu komt…

Bij 't muurke, waor de druufkes hangen, Daor speult, met bleekheid op de wangen En flonkerieng ien 't donker oog, Mien jungske; 't gooit zien petje umhoog Um 't witte vliendertje op te vangen. 'k Stao naor dâ kienderspul te turen, En zie 't zoo graog en toch zo nooi... Ocherm!…

Nou alles leeg - en 't leegst van alles Mien portmenei: gen halve cent!…

kopje thee voor mama maken voorzichtig om vooral maar niet te knoeien de lepel in de kop om mee te roeien of zou ze bezig zijn met hele andere zaken het hoofdje scheef eens vragen of iets mag of dat ze iets heel goed gedaan heeft ondanks het feit dat alles aan haar kleeft en ze vol trots je antwoord afwacht voorlopig is zij nog geen dolle mien…

Eigenlijk zoeken we gelijkenissen bij de apen voelen we ons thuis herkennen familieleden hebben ineens geluiden in voorraad om alles te verhullen nemen we de kinderen mee want die vinden dieren zo leuk nee, wijzelf zoeken bevestiging dat is toch precies mijn collega moet je dat verwaande smoel zien kijk tante Mien op haar best je lacht…

icke bluuie effe op, gelieck oewe sieje, as die skemering faelt dun daeg is dan bestreeje ende draoge miene swaore haande meeje naor die fraogende naegt moei van slegts eene etmaol geleeje ut flacke ontwaockt as allengs ut ligt sich ieler verspriede telle skraope sich sulcks bie elckaore, leefe betaest ut geniete urstes…

Die rok van Mien zat veel te strak De broek van Jan moest korter Haar commentaar trof iedereen Als een bezield reporter Toen iedereen naar huis al was Kon haar dat heel niet deren Ze dook de koelkast in om nog Wat broodjes bij te smeren We ruimden op, het was bedtijd Dat kon haar pret niet drukken "Ga maar lekker slapen", zei ze "Het…

De moeder zat appelen te schellen; Mien huushouwing, docht ze, wordt groot; Ik heb er genoeg mee te stellen, Al hêt ook mien man goed z'n brood. Zij zag ze um de taofel daor zitten Zes kienders - 'en aorige trop! - Die speulden heel zuut met de pitten, Went ielk had z'n appeltje al op.…

's Zondags in de zijkapel, vooraan de eerste banken Zaten Jan en Mien de Heere trouw en vroom te danken Na de Mis gelijk naar huis, voorbeeldig als zij waren Nimmer trof hen een verwijt of enige bezwaren Eenmaal thuis klonk geen geluid van leven door de muren Geen uiting van passie in ochtend- of avonduren 't Was wel zeker, zo dacht men…

Drents: In ’t duuster zie ik vall’nde sterr’n als ik ev’n goed luuster heur ik ja heulmaol niks ’t haordvuur knapt ja zo lekker de katt’n krull’n in ’t rond in mien kop heur ik steeds gemekker maor buut’n heur ik ja heulmaol niks Hejje ’t al heurt van Gesie en Jan?…

Ik zie hen door de dorpen gaan anachronisme in het heden, contradictio met short en shirt in binnensteden het is zo spijtig en zo tegenstrijdig om te zien dat geen dier draagsters schijnt te willen weten dat die Mien, Dol en vrijgevochten, ja, bazin in eigen buik, zich aan die nieuwe vrijheid wilde laven en de kans kreeg niet langer…

Mamme, mien Flappie is vot, joa kind, dien pabbe is joareg de familie komt vandoage eten; Flippie is ook vot, mamme joa, Flappie was nait genog, ome Doeke prikt ‘n vörkie mit-- dan mout ome Doeke dizze nacht mor in ‘t knienhok bie Flappie’s moeke sloapen, zai is aarg verdraiteg en ainsoam, en er zit nog veul Flappie in ome Doeke.…

het weer logenstraft de vele toeristische gedachten dat de zon zich hier altijd dagelijks laat zien ‘een pokken dag vandaag,’ roept een verbolgen tante Mien terwijl 't land toch om wat water zit te smachten tussen de vochtnevel welke optrekt over het Zuid Franse land zien we op de grond kleine stroompjes door regenwater ontstaan blauw gele…

Nicotine Cocaïne Amfetamine ‘ine, ine, ine’ miene mutte Tien pond grutte Tien pond kaas Wie weet de verslaving de baas Vergeet het maar vette pindakaas In elke wet zit wel weer een maas Politiek omarmt hard drugs alcohol, niet! Die zag en zie ik u gretig drinken, niet!!…

Zit ze steeds als Jan met de korte achternaam naar links te koekeloeren, zeg ik tegen Mien wat zit je nou toch continue naar links te kijken verwacht je soms wat van die kant? Nee, helemaal niet, zegt ze tegen me dus ik meteen er bot bovenop, jawel dat doe je wel?…