Alle inzendingen over Mieren OR natuur

Een mier zegt in reïncarnatie te slagen: ‘Ik sta steeds weer op, maar... mocht u ernaar vragen: Ik heb geen actieve herinnering aan Mijn premierbestaan'…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Orde in de kom: de grootste vissen boven -- kleintjes onderin.…

Vergrootglas. mier en mij. U lacht. Met tranen.…

De mieren die denken een nest te bouwen. Je kunt ze wegslaan, ze blijven bestaan. Gek, geflipt, gestoord. Of heb je de juiste dioptrie?…

men neme een normale mier dat is toch zo'n effectief dier maar als je 'm vergroot dan wordt het z'n dood een reuzenmier werkt voor geen zier het mierenontwerp is gericht op marges van lengt' en gewicht want wordt-ie te zwaar dan speelt-ie niets klaar hij geeft het vlug op, want hij zwicht hetzelfde geldt voor het getal van mieren en mensen…

Ik kan uren kijken naar de mieren op een stronk naar het schaduwspel van bladeren op de grond luisteren naar het fluiten van de leeuw’rik op haar stok zelfs het graven van konijnen in hun hol dat alles boeit mij bovenmate tot ik terug geroepen word door zuster Bovendonk in het tehuis “Het honk”. hendrik…

een slak liep door het hoge gras genietend van hoe mals het was een troep mieren kwam langs zij en passeerde in een lange rij wat een snelheid en een haast reageerde de slak verbaasd wij zijn op weg naar een nieuwe stek zoekend op de juiste plek onder een biels of onder een steen daar willen wij nu heen ik hoef niet heen en ook niet terug…

Dit gretige intense Waar zie je dat bij mensen Dit vurig attribuut Geen twijfel, geen reserve Volledig en met verve Vasthoudend, resoluut Je van je taak te kwijten… Voor deze kwaliteiten Is er geen substituut Dat is de kracht van mieren Van stieren …. en van vlieren.…

In Bielsk Podlaslki, mijn ziel leeglopend In een plasje bier op het stationsbuffet dacht ik bij thee met room en wodka aan schaarste en mieren in je navel......…

Vraag de vogels wat ze al trekkend daar beneden zien vraag de bijen om in geuren en kleuren te vertellen wat ze proeven vraag de mieren waarop ze toch hopen en waarom ze zo haastig lopen vraag ’t ze En als we hun verhalen in onze oren knopen kunnen onze ogen eindelijk echt alles zien en begrijpen we wat er werkelijk aan de hand is…

de mieren hebben zich verscholen de natuur sluimert afwachtend in en de dichter houdt zich verborgen verbaasd tussen zomer en winter agressie neemt zienderogen toe ook de mens is wat uit het lood komt er vorst regen of de zomer of dobberen we voort zo boven zero maar diep in het hart groeit besef hoe aarzelend dan ook beleefd dat de mens…

bemand in de vervagende jaargetijden wilden zij, weliswaar onbewust, wat eens het voorjaar heette, de naweeën van een winter bestrijden om het komen en gaan te aanschouwen ben ik met ogen toegerust en zie dat de natuur met het tonen van twee gezichten de schaduw en het daglicht kust…

17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren, dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld, een kleine winterkoning kleurt de struiken, ik voel dit tere en slordige hoopje veren oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld, kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt, dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje, grootste woorden helpen nu niet…

Als de zon schijnt over mijn mooie hei Komen gedachten in mij en verdwaal ik in stilte en rust Geniet van het een zijn met de natuur Vergeet ik elk uur en hoop dat ik niet verdwaal of de weg kwijt raak Maar kom altijd op het juiste pad…

kristallen transformeren op bevroren water… zonnestralen weerkaatsen licht op een klein wonderlijk theater fruitig geel en groen laten zich vooral gelden… gekleurde nevel zweeft verder boven uitgestrekte velden een moment van schoonheid die weldra zal wegkwijnen… wanneer de zon straks weer volop gaat… schijnen!…

wat donkere wolken drijven samen de hemel wordt plots hel verlicht gekraak, gedruis … een bliksemschicht een foto waard, die luchtopname. in mum van tijd, wat tellen later als hemelsluizen opengaan verlangen akkers drooggestaan... naar bakken vol met regenwater. de regen daalt nu heftig neder het levensvocht voor vele dingen laat dier…

Ik heb zoveel asfalt gezien Zoveel wegen Zoveel snelheid Zoveel ondoordringbare stenen Ik heb met zachte handen in de verbeelding het landschap uitgedacht Alles was vloeibaar Meerduidig Alleen maar stroming van een rivier naar zee Kijk hoe de kleuren zich vermengen met lucht en water Hoe de horizon verdwijnt Niets is hetzelfde…

Ik ben zo verliefd, dat ik het haar maar opbiecht: ik kan niet dichten.…

Op haar bed denkt ze aan prille liefde, zo vaak -- lees je daarover.…

God verlangt naar rust, de mensen zetten hem steeds -- meer aan het denken.…

Kantoor is een plaats van samenkomst waar men praat -- en zo ontstaat werk.…

In een plechtige stoet trekken de mieren zich terug in de kieren van de oude muren. Voor ons niet te volgen. *) uit de Koran, de soera AL Namal op blz. 377. Gedicht n.a.v. het boek “Het huis van de moskee” van Kader Abdolah, Geïnspireerd door het 1e hoofdstuk over de mieren, voortbordurend op de prachtige beeldspraak van de schrijver.…

Ik peuter maar wat en ik mier aan gindse wilgen hangt mijn lier onbereikbaar voor de hand in 't bekende polderland.…

vertel me alles van heuvels in de verte mieren in rijtjes vertel me over die ene bloem in het zand de leeuw in de wolk vertel me alles voorbij mijn blinde ogen ik je kan horen voorbij…

wast onschuld van verloren mensen van het gouden kalf van het eigen ik van de macht van het niets van hebzuchtige aanbidders zichzelf dit aangedaan of is het toch gewoon toeval een speling van natuur…

Hoor getjilp, gepiep en veel geritsel, zie mieren slepen met allerlei gefrutsel. Nee dit bankje is niet eenzaam en alleen, ze heeft het volle leven om zich heen. Sta op en loop weer verder, in de verte gaan schapen met hun herder. Ik voel me lekker, één met de natuur, ’n heerlijk gevoel, maar helaas slechts van korte duur.…

Echter wanneer ik zo rap ben als een mier, dan klopt mijn gemoed en barst ik van plezier.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…