23858 resultaten.
Buurman Hendrik
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 325 Hendrik
Buurman Hendrik
van de overkant
deed samen met mij de krant
hij las hem helemaal van A tot Z
met als laatste
de overlijdensberichten
daarna legde hij hem opzij
en zei dan steevast hetzelfde
‘het is goed, ik sta er nog niet bij’
vanmorgen
heeft hij niet gekeken
hij staat er nu wel bij
ik leg de krant opzij en slik
In Memoriam…
Opeens word je Opa en Oma
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 519 Onze harten kloppen door
De liefde wordt doorgegeven
Elke voetje vindt een nieuw spoor
De rode draad opnieuw geweven.
Ons bloed stroomt door
Door het lijfje van de liefde
Daar doe je het allemaal voor
Het begint met een eeuwige geliefde
Zo kregen wij ook al die genen
Vol met passie, liefde en gevoel
Waar wij onze kracht aan ontlenen
Iedere…
Taal verwoorden tot liefde.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 117 Taal bezigen is in wezen
liefde bedrijven..
Lichaam en geest overstijgen
om meer te leven!
Het over en weer aanvoelen
en begrip tonen.
Elkander in de ogen kijken,
genieten van het schone.
Om dichter bij elkaar te komen.
Opdat de ziel luistert aandachtig.
En alles wordt gezien als waarachtig.…
Andere gedachten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 19 Ik wil andere gedachten
ik wil niet alleen zijn
met die meningen
over wat ik doe
Dus zet ik de muziek hard
en werk ik hard, met een taart
op feestdagen, een hele taart
helemaal voor mij
En dan word ik misselijk
en moet ik overgeven
Weer zo'n herinnering
die ik niet kwijtraak
die rustig wacht op twijfels
en dan in de rij gaat staan…
wat we worden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 verstrikt in een
streng die ons
omknelt
stiller
almaar stiller
een verdord blad
schuifelt van
stoep naar rand
verder weg niets
blijft bewaard
het onvermijdelijke
tot het einde
vol in het gelaat
zien tot we
niemand worden…
zo worden we
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 997 Weet je, ik denk dat we zijn als graan
klein en schuchter begonnen als een sprietje
piepend naar de lentelucht.
Langzaam groeiend tot
mooie grote halmen, wiegend
in de wind, flexibel en sterk.
En eens een graanveld op z'n sterkst is,
dan heeft nog de wind noch de regen
invloed op die gouden glooiing.
Ja, zo zijn we, zo worden we!…
Zo doen we het dus.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.707 De takken nog kaal
een schrale wind
de lucht is vaal
kom gauw mijn kind
ik druk je tegen me aan
dan blijven we warm
gauw hier vandaan
terwijl ik je omarm
wacht, ik wil een kus
vanaf hier ga ik je dragen
zo doen we het dus
tot in lengte van dagen.…
we zijn er, maar toch niet
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 240 ik ruik
en ik zie
en ik hoor je,
maar je bent er niet,
jij ruikt
en ziet
en hoort me,
maar ik ben er niet,
we zijn er niet,
maar toch wel,
ons lichaam verlaten,
en onze geest vergaan.…
Zo, wat zijn we aan het doen?
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 248 "De wapens van het tuig zijn automatisch.
Wij hebben niet één spijkermat. Zij wel.
De schurken zijn te rijk, te slim, te snel.
De regels van 't systeem te bureaucratisch."
De diender zucht, door al het leed, verbolgen:
"De politiek? Ook díe kan ik niet volgen."…
we
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 261 jij bent
voor me een onbekende
ik ben
een vrouw tussen de bloem
ik noemde jou vreemde
ik noemde jou mannelijk genoeg
jij noemde me preuts
vandaar kwam naar boven
mijn trots en stilte tussen ons…
Wie zijn we?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 205 Zo staan we wel eens
hand uit hand tegen
de rand van de stoep
beide op zoek
naar een ander.
Zo lopen we elkaar
misschien wel dagelijks
voorbij
zonder te zien
of te weten
wie we zijn.…
We zijn er nog niet
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 86 we moeten
versoepelen
maar
morgen
nog niet
zeker
weten we
zijn er
nog niet
het
heeft geen
zin het te
ontkennen
beter is het
om er
maar
gewoon
aan te
wennen…
wie we zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 drie palen steken
uit een berg zand
aan weerszijden twee
vastgesnoerde vrouwen
in het midden zit
jij op een plank
hoofden handen en
voeten van lindehout
dezelfde gezichten
in berusting gestold
onthutsend ongeloof
over wie zij zijn
als in een stomme film
de weidse gebaren
de sprakeloze ogen in
het verstarde gezicht
het…
we kunnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 , ze ontkrachten
van hun vrijbrief, maar bovenal kunnen we
dit leven bestuiven met plezier en mededogen
we kunnen zelfs het sterven vertragen
door wat chemie en lieve woorden, maar we kunnen
ook samen de dood bereiken wanneer we hand in hand
het spoor des levens volgen en ons berusten
bij de overgang waar de wissel weigert om
aan zijn plicht…
Nu we hier toch zijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 97 Je weet en vergeet het
dat we helden zijn, die hier niet voor hebben gekozen.
Maar nu we hier toch zijn...
Nu we hier toch zijn.…
Hier zijn we dan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 149 Hier zijn we dan
in het nabije verleden
dankbaar voor wat geweest is
onbeschreven naïef gebleven
hofnarren en dieven bij de vleet
nijverige huisvrouwen met smetvrees
anderhalve meter dichter
of verder weg bij de waarheid
zonder ommekeer met koude vingers
van een zwerver en de warme voeten
kleine God op weg naar de afsluitdijk…
We Zijn Geweest
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 altijd ben je
je eigen verleden
wat je zei is
ooit gezegd
wat je schrijft is
net geschreven
wat je nu beleeft
heb je gelijktijdig
al weer beleefd
en wat nu is
is terwijl ik
dit lees al
weer verleden
altijd zijn we
er geweest
en we bedriegen
onszelf van iedereen
en alles het meest…
Wat we doen...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 73 De tijd en het lot.
Zij bepalen wat je doet.
Welke weg je gaat.…
wie we zijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 vrouwen en mannen
draaien en draaien
klappen snel in de
handen onder het
bezwerende ritme
van de drums
vrouwen beantwoorden
de liefdesliederen
van de mannen
zittend in de kring
met zwaaiende rode
zakdoeken in de hand
de haren los het rijke
erfgoed van Afghanistan
van wie we zijn
achtergelaten verlaten
Afghanistan…
WIE WE ZIJN
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 103 van onze levensfilm verlopen
en zijn we daarom geworden
wie we moesten zijn?…
Altijd aanwezig
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 131 De ondeugd die uit je ogen sprankelt,
de liefde die we kregen,
was niet voldoende om te geven,
bij ons en jouw leven.
Zo laat je merken dat:
je altijd in onze buurt bent en wij,
wij zijn het al gewend,
om telkens weer de klok aan te passen....
dag lieverd.…
Wat heb je eraan?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 96 Wat heb je
aan een stappenteller
als je verdwaalt?
Wat heb je aan
een paraplu met slagregens
en rukwinden?
Wat heb je aan
geld in je kluis als je
niet kunt slapen?
Wat heb je aan
een kompas als
het schip stuurloos is?
Wat heb je aan
nieuws als je niet weet
of het echt is?
Wat heb je aan oorlog
als er alleen maar
verliezers…
Voorlatenschap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Voor mensen geboren worden
laten voorgangers alles na.
Onze voorlatenschap.
Overleveringen
die weer herinneringen worden.
Nagelaten boeken
over wat voorouders dachten.
Levensreisverhalen zijn het
die niet versleten raken.
Levenskunsten zijn het
die blijven voortbestaan.
Onsterfelijke geesten
die ze hebben gegeven.
Nalatenschappen zijn…
Vervlogen dromen,
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 103 Met kleine dingen waren we toen blij
Voelden ons iedere dag bemind
Ik wou dat ik nog éénmaal kind kon zijn
Leven zonder zorgen, verdriet of hartenpijn
In een wereld van vrede, zonder zorgen
Niet meer denken “wat komt er morgen”…
ROOK KRINGELT
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 548 een vrouw inhaleert diep en
blaast met haar hoofd achterover
verveeld de rook uit
die grillig schimmig zichtbaar
omhoog kringelt in
het schaars verlicht vertrek
we wachten zwijgend
tot het voorbij is
ovens branden
een grijswitte dikke pluim
rook kringelt met de wind mee omhoog
zichtbaar als een kattenstaart tegen
de verder strakblauwe…
Spreken we nog af ?
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 706 Ik weet het niet meer
De maanden zijn voorbij gegleden
Ik kijk zo graag naar je ogen
Zo mooi en donkerbruin
Ik zou je willen beminnen
En oneindig kriebelen in je kruin
Ik zou je mond teder kussen
Maar ik weet je bent er niet voor mij
Wanneer spreken we nog af?
En maak je me weer blij!…
Emoties
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.758 Maar het maakt niet uit waar we over praten..
Iets moet er leiding geven en op dit moment kan ik dat niet.
Emoties vertrouwd en wereldvreemd.
Ze gaan op dit ogenblik hun eigen weg.
Hoe krijg mijn emoties toch weer in het gareel.
Op dit moment word ik door hun geleefd.
Mensen kijken verschrikt naar mijn gedrag.…
Let's dance
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 199 ook al lijkt zo’n dag als vandaag
vol met valkuilen en beren te zitten
Het is als een warme deken
van troost
dat de zon een glimlach schenkt
en de wind speels
door warrige krullen streelt
dans als je te moe bent om te lopen…
Alibi ?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 224 In de vensters
van de wereld komt deze tastbaar
dichterbij, de afstanden
huiveringwekkend klein,
we verdrinken in de alibi’s van
afzijdigheid en inderdaad het
maakt het geweten waterdicht,
maar toch betrapt op heterdaad,
in hoeverre zijn we vrij?.…
de taal die we zochten
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 249 is er nog een zin, een samengesteld woord,
dat groter is dan de schaduw
van een verloren liefde
waarin kraaien zichzelf kwijt willen
rondom hun eigen gekrijs vallen, altijd maar verder
wanneer de bangste dromen beginnen
is er nog iets, evenveel als een vroeger vertrouwen,
dat in ons hart past, nooit hoeft achter te blijven
met een vermomming…