Alle inzendingen over Mijn kinderhoofd

Achttien jaar vliegeren wij nu samen. Trekken de touwtjes op en neer. Onze vlieger duikt en stijgt, naar onbekende hoogten. Bleek bestand tegen wind en weer. Wil met jou, nog wel 100 jaar samen, aan de touwtjes trekken als weleer. Met de wind van achter, of van voren. Naar onbekende hoogten, keer op keer.…

met mijn vlindernetje, dartel ik achter je aan in de hoop je te kunnen vangen vangen op gepaste afstand, opdat ik niet in de gaten loop in de hoop je te kunnen vangen vangen vrolijk dans jij door het leven, plots verdwijn je in het grijs kijk uit, ze willen je gappen ze willen je snaaien hoe ik ook roep, of schreeuw, horen doe jij mij…

zoals een draad dat door het oog van de naald zou moeten passen er geen punten meer achter de zinnen kromme zinnen, die niet recht te breien zijn zitten de tranen hoog, viert frustratie hoogtij is het geheugen één grote gatenkaas waar alles uitvalt, maar dan ook echt alles namen die niet meer worden herkent de bril die wordt neergelegd zonder…

ik verleid je tot het luisteren naar radio 4 daar waar de mooiste stukken worden gedraaid hopend dat je de rust vindt om je mee te laten nemen op de golven van de snaren, die jij vroeger ook beroerde en zou je mee willen nemen op een reis naar ver van hier, naar daar waar kruiden geuren bloemen ons verwelkomen, vogels je toezingen daar waar…

Brussel, waar ik mijn brood verdien elke dag veel andere mensen zie waar je makkelijk nog kan napraten met wat vrienden over zus en zo. Brussel, waar je nog een glas kan drinken om dan later de weg niet meer te vinden waar je op houten banken nog kunt slapen om dan s ’morgensvroeg wazig te ontwaken. Brussel, de hoofdstad van ons kleine…

neem mij mee naar ver van hier neem mij mee terug naar daar waar ik de tred herken vogels weer hoor fluisteren bloemen zachtjes dansen in het schijnsel van de maan wolken tikkertje spelen huizen weer kleur krijgen zand mijn voeten liefdevol omhelst daar waar ik gekust word door de wind toe neem mij mee en hou me vast een leven…

Zoveel vragen, spoken door mijn hoofd.. Ben jij de man, die mij van mijn hart heeft beroofd? Zoveel vragen, spoken door mijn hoofd.. Ben jij de man, die wél in mijn toekomst geloofd? Al die vragen, komen maar op 1 ding neer.. Ik twijfel over onze liefde, en dat doet mij zeer. Ik weet dat ik van je hou, maar is dat wederzijds? Ik investeer…

tussen vergetelheid en het grote niets staat een koffer vol boosheid en verdriet de kunst om haar daar uit te halen uit het sombere, negatieve zoek ik naar verhalen uit de oudheid die ze zich nog feilloos kan herinneren een naam, een gebeurtenis tot de naald weer blijft hangen in dezelfde groef, en ze wederom in herhaling vervalt, bevestig…

Nieuwjaar Ik wens en geef iedereen dit jaar Een palet, met de mooiste kleuren aan Kleur je leven (in) dit nieuwe jaar zoals je het zelf wil Ook al kleurt het voor jou niet elke dag even mooi. Geloof dan in jouw eigen regenboog Poets de kleuren weg die niet samengaan. En volg je hart dat je altijd het juiste moment in kleur laat kiezen…

Ik neem mij voor, om je vanavond te zoeken zoeken in de langste nacht, neem het baken van licht mee in de hoop, ergens een sprankje van je te kunnen ontdekken in de Bijenkorf liggen onnoemelijk veel voetstappen, die men onmogelijk zouden hebben uitgewist, al kwam er géén reactie op de kaart die ik hen stuurde, of ze jou gezien hadden, of van…

Wat ik mijzelf te zeggen heb verneem ik pas als het op papier staat, niet altijd tot algemeen genoegen, uitgedrukt in een idee of daad. De taal als betaalmiddel is beperkt om dit verhaal te kunnen spreken, de woorden zijn wat leeg, missen het gevoel van richting en wat in de geest verdwaald, slaan bruggen te ver en te vrij vertaald,…

Aarzelend ben ik als kind begonnen, in een wirwar van draden, door elkaar gesponnen. Net een web, maar ik heb mijn weg gevonden. Met hart en ziel schrijf ik de aaneenrijgende woorden, tot één geheel met een speciale boodschap, mijn eigen of over een landschap. Het is altijd fijn om iets te lezen, om dromend in een gedicht te kruipen.…

Een glimlach van mijn zoon en ik zie jou verschijnen. Hij weet niet wat het doet bij mij. Hoe kan hij ook, de dood liet jou verdwijnen. Dit gaat al jaren zo en echt het gaat niet weg. ’t Is steeds het onverwachte. Een pijl scheurt door mijn hart, nu ik het zeg. Ik wil jouw naam niet langer dragen. Te leven met een dode, dat is niets…

Het is vandaag mijn `trouwdag` ik ben hem niet vergeten omdat ik HEM niet kan vergeten hoe hij mij uiteindelijk ten huwelijk vroeg Het werd formeel geregistreerd partnerschap om alle familiaire gevoeligheden te omzeilen maar mijn dochter en haar moeder waren getuigen als baby nog zeer zacht wiegend in moeders buik Maar haar moeder die…

Het hart gaat verder dan enig etiket, hok of ziekte. Het hart dat tikt, dat klopt gaat verder dan enig medicijn: ziekte en pillen zijn slechts hulpmiddelen alles gaat veel en veel verder dan welk besef van de geest dan de intelligentie van mensen in de hersenen. Het hart is uniek in zijn bestaan. Het hart stopt pas bij voleinding en voltooiing…

Mooie Kleine Libelle Vanuit de lucht Je vrije vlucht Zit Je nu met je Wonderlijk mooie tere Vleugeltjes op mijn huid Even landen bij mij met mij…

Het is zo weinig wat ik heb: Dit éne leven, dit kristal Waaruit ik straal en vormen schep Van ’t wijd heelal. Dit éne leven, maar het is Een knooppunt in het wereldweb, Van waaruit alles anders is Dan ’t andren was of is of wezen zal. Ik heb wel altijd dit kristal Waarin de wereld spiegelt, En in me is altijd vloed en val Van golf die wendt…

In je klank en licht te mogen verwijlen is vreugde De jaren samen zijn bloemen geworden in mijn gemoed Onze handen samen stil in voelend verstaan in de koude heldere winterdag tussen de weilanden en het krassen van de kraaien Dat onze liefde als een rivier zal blijven stromen naar de witte zee…

als ik in liefde voor dit kind mezelf mag verliezen dan laat ik me weer vinden, in zijn ogen en zijn huid vol zoete geur de haartjes, goudgetint van kleur verdrijven mijn mineur om oude diepe wonden ik verberg me in zijn lach en waar ik weerstand heb gevonden blaas ik zachte wolkjes door een hemelsblauwe dag…

Ik zie je daar nog zitten, je keek naar het opgaan van de zon. Ik zag alleen maar jou… dat ik zo van jou houden kon! Je hemd was blauw, je ogen blauw. Je voeten bloot, je haren warrelend in de wind. We waren met ons bootje… Gevaren naar het meer. Het was zo heerlijk rustig, ik voel die rust nog weer. Je zat heel stil te kijken, zodat…

Nu ben ik word ik oud en besef hoe dankbaar ik ben de mooiste voetbaljaren te hebben meegemaakt van Johan Cruijff altijd een heer. Tv en het grote geld bestond toen nog niet, wel de bal. Ik woonde vlak aan het stadion de Meer. Spijbelde op school en haalde de ballen van Johan en Piet Keizer die werden over geschoten met een flinke peer. Ajax…

zing, dans, bemin ontdek, durf, begin heb lief en vermijd verspil geen tijd aan strijd leef en beleef schreeuw, huil goed uit pak op waar je was vergeet wat goed genas kijk uit naar morgen houd geheimen verborgen zeg dank voor elk geschenk want in een oogwenk waarin niemand wordt ontzien is het voorbij Carpe Diem…

die ander uit de waagschaal van mijn evenwicht is dat mijn helft die hem tot woorden dicht…

als een herinnering mij weer een duwtje in de rug geeft onderhand... jij als jochie weer stap voor stap het duinzand wegtrapt mij keer op keer weer nadeed kijk eens pap heel vlug lijk ik nou niet veel op jou? en loop ik ook weer zo terug redt u het wel? of moet ik gewoon maar weer een handje geven…

Op de een of andere manier draag ik alles lijk ik alles te verdragen maar kom, ga leven, ga je begeven tussen de mensen en realiseer uiteindelijk zo toch al je wensen.…

Er waren vele liefdes er bestonden kleuren namen zonder namen, plaatsen zonder tijd maar alles verbleekte, in het zicht van dat éne Licht.…

als een donkere deken lag de nacht over het houten huis de wereld was stil donker en eenzaam hij had de rust gezocht maar kon de slaap niet vinden beelden overspoelden hem die hij jarenlang niet meer had gezien hij wilde haar niet zien ,nooit meer aan haar denken het verhaal erachter was te gewelddadig onnozele trut ….…

Mijn kind, waar ik trots op ben, mijn kind, waar ik van hou, mijn kind, die zelf al moeder is, mijn kind, hoe zeg ik je nou, dat ik veel, heel erg veel van je hou? Mijn kind, ooit woonachtig in mijn buik, negen maanden lang, die ik op zag groeien, tot mijn kind van nu, volwassen met man en kinderen. Mijn kind, mijn…

Zingen kan ze niet maar op een liefdesliedje dein ik met haar mee…

na 'n telefoontje vol paniek over 't kwijt zijn van haar pinpas haast ik mij naar het huis van negentig plus daar vlij ik neer op de bank en vind het boek ' Poëzie op Pootjes' met daarin mijn naam 'zal ik je mijn gedicht voordragen ' vraag ik aandachtig luisterend wordt ze weer rustig nu belt ze mij iedere dag om te vertellen…