Alle inzendingen over Minco

En de mens, de mooie mens in jezelf, opnieuw een kans geven, eeuwige vreugde voor jou, lieve Marga Minco!…

het schrijversoog wikt en weegt de hand schrijft schrapt en schrapt in zakken en dozen de woorden door het poortje van de tuin laten gaan achtergelaten verfrommelde woorden zinloos op de stoep beland schrijvers' hoofd en hart wachten op het ingetogene dat blijven mag de helderheid treedt niet zonder slag of stoot kalm…

Hoe bitter smaakt kruid Meer dan één oorlogswinter Ruim honderd jaar lang…