Alle inzendingen over Minnaar OR Lightverse

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Vriend of minnaar waar ligt toch de grens ... je liefste vriend als minnaar is dat niet stiekem ieders wens?…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Een minnaar mild. Die nu of later De Dood toch stilt.…

Als ik later groot ben opa mag ik dan ook oorbellen aan mijn tanden als ik internetbellen mag zegt opa…

Wil ik nog wel met jou in een Venetiaans Palazzo tango's dansen tot na middernacht om dan na het champagne drinken en een licht souper tussen marszwart zijden lakens in het hemelbed diep weg te kruipen achter hoge deuren in een kamer die haast oosters geurt: patchouli, wierook en de nevelende dwelmen van het zwoele rozenwater - en, vager wel…

ik besluit niet te buigen voor te dunne woorden (tussen haakjes) van de taal om vorm te geven aan een omgekeerde wereld waar letters betekenisloos zijn geworden...…

Doekjes. Emmertjes sop. De dichter is vroeg op. Actie! Weg met stofnesten van oude woordenresten. Weg met knipsels en spinsels en vergeten verzinsels, en bladderende bladen in schimmelende laden. En dan die blinde vlekken op onverwachte plekken!…

Vandaag niets bijzonders. Nobelprijs gewonnen en tanden gepoetst. Of andersom.…

Ik werd omringd door reuzen. Ze riepen luide leuzen en dat ik weg moest gaan. Ontsteld zag ik hen aan. Ik dacht: dat doet de deur dicht! en schreef een heftig treurdicht, waarin bizarre rijmen de losse eindjes lijmen. Terwijl ik verzen ploegde en op het ritme zwoegde en in de woorden woelde en me steeds beter voelde, leek de deur minder…

Een Weesper rijmelaar had weer een versje klaar. Pas toen hij het overlas zag hij wat er niet was: een hele zin ontbrak! Een pijnlijk ongemak! Dus vroeg hij zijn vrouw Tjeesp: "Weet jij een rijm op Weesp?"…

Je mag je kunstje laten zien. Je mag je liedje laten horen. Je mag iets zeggen, heel misschien, maar dan van achteren naar voren.…

ik weet niet eens of ze kan dansen maar is het eerste wat ik met haar wil doen en zij met mij en ik met haar…

Een gedicht van G.K. Chesterton De galg die in mijn tuin staat, naast de vlier Is nieuw en netjes, hoog genoeg vooral Ik knoop de lus op 'n eendere manier Als iemand die zijn stropdas knoopt voor 't bal Maar net als heel de buurt -in groot getal- Diep ademt voor een kreet van puur plezier Bevangt me 'n vreemde stemming...ben ik mal(?) Ik…

Daar stond hij met zijn glas omhoog niet voller dan zijn gedachten hij stond al lang te wachten maar niemand geloofde wat hij loog zijn hoofd werd moe, zijn gemoed te zwaar dus liet hij zijn bedrog maar daar achter op de bodem van het glas, voor de afwas…

een beer van ijs leek niet goed wijs toen hij ging liggen zonnen naast hem lagen twee nonnen ook beiden van het beergehalte zonder nongekrijs zijn berenhart smolt bij het zien van beide nonnenberen toch kon het hem niet deren dat beide nonnen krijsten nu in een plas van ijs…

minnaar: Och mijn leven, kom ik 't avond weer? Galathea: Och mijn moeder mocht het horen En haar storen, Och zij mocht het horen - maar komt even zeer. minnaar: Galathea, hoe raak ik van uw hals?…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Tot last te zijn van jou mijn edele minnaar is te veel, te snel en daarom tot gauw de rest weet je wel.…

*Geen enkele vrouw kan van haar echtgenoot verwachten, dat hij haar evenzeer lief heeft, als toen hij haar minnaar was.…

hier ontwaakt de jonge vrouw tussen stof van gisteren en een minnaar met zijn voet tussen de deur lichaamstaal raakt verward in het laken ze lacht, de nacht gelaten bij de maan schampt de dag haar grijze ramen gedachten verbergt ze tussen lingerie voor de naam die haar wil kennen ze moet gaan, voorbij het oude vuur…

De bloem Een dieprode Die ik bij haar Mocht plukken Die bloem Een heel fraaie Echt mooi Van kleur De geur Aangename Die ik toen bij Haar opsnoof Die geur Heel erg lekker Opend' een deur De poort Van de weelde Via een pluim De heuvel De poort Van haar liefde Niet lan- ger dicht Speculum Lonkend flamoes Geslepen…

aan te raken met de ernst van een jad onder een hemel vol sterren een witte wolk die ons voorgaat verdrijft het masker van de dood ik heb in een tuin vol met papavers gezeten gekeken naar de gekleurde vogels en de papegaai horen krijsen en ik was bang, maar overal breekt de morgen aan opgestaan met het brood van mijn minnaar…

het al die tijd geweten je ruikt naar de lente in Amsterdam als een muzikale toerist in het zonlicht van de lentezon op een terrasje, gitaar naast je stoel een cappuccino en een croissant een eendenkuiken met een hoed op de lippen lurkend aan een sigaret ben je onbevangen in mijn dromen zie ik je al voor me in mijn bed een heldere minnaar…

-------------------------------------------------------- uit: 'Het comfort van een vertrouwde minnaar', 1989…

ze Moeder Overste en minnaar Als in een voorlopig bestand De bezadigde erfgenamen Van haar open vraag…

Ik had ooit een minnaar uit Loenen En al kon hij geweldig goed zoenen Ik had al snel spijt Van de intimiteit Toen bleek dat ik hem moest ontgroenen…