13 resultaten.
Om de dooie dood niet
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 503 Combineer het maar met je deeltijdbaan
Want die man wordt nu nog steeds aanbeden
Na tien uur mortuarium, onbedekt
Begint de jongen de dag nu opgewekt
…In India is een 17-jarige jongen ontwaakt in een mortuarium. Hij was 10 uur eerder dood verklaard...…
Luguber
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 195 in zijn vrije tijd
klust de tandarts altijd bij
een mortuarium
daar trekt hij gouden kiezen…
Mortuarium
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 114 Hier versterft het licht met de stilte
het ruikt muf
hier liggen zij voor wie het laatste uur
al had geslagen
hier wachten zij op een afscheid
één dezer dagen
jij gaat naar huis
om de geur van je handen te pellen.…
Als hij van te voren had geweten?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Hij die gisteren nog twijfelde, maar vandaag in het
mortuarium ligt, als hij eerder had geweten
zou hij gewacht hebben en zijn gezwicht?
Hij twijfelde op de richel, donderde dertien etages
naar beneden, daar aangekomen, was er weinig over
van die mooie kerel, die twijfelde op die richel.…
Uiterste wilsbeschikking
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.639 een kort leven beschoren
wil herdacht worden naar behoren
lees mijn testament
mijnheer de recensent
niet droogweg worden gecremeerd
maar graag breeduit uitgesmeerd
met lovend literair betoog
een autopsie onder kundig oog
van schrijvers die weten
welke jambe niet te vergeten
breng mij niet naar een columbarium
leg mij koel in het mortuarium…
Hemels idee
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 331 Grove nalatigheid van doktoren
Heeft er uiteindelijk toe geleid dat
Mortuaria in een Turkse stad
Voorzien zijn van bewegingssensoren
Daar denken ze dat de komende nacht
Een zombie Apocalyps wordt verwacht
…De gemeenteraad van de stad Malatya in het oosten van Turkije heeft een mortuarium laten bouwen waar een alarm afgaat indien ‘overledenen…
Het strakke polderland
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 266 het oogt strak, doch de lijnen
zijn star en het grauw verandert
de ijzige stilte in een mortuarium
waar de doden opgestapeld
blijven hangen in de kou van zekerheid
het zwijgen van de wind
krijt het landschap in een
zonderlinge rust, de getijdenstroom
doorbreekt de nuances slechts tijdelijk
en laat een blatende horde achter
op het culturele…
Ik maakte foto's van geluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 noch van kinderen, hun spel
hun ernst en hun lieve blikken
Het was veel, maar geen geluk
Dan de winnaars, het juichende
genot dat met duizenden
handen de hemel in spuit
en de morsige vrede van de slaap
de open monden, uitgezakte gezichten
en enge dromen, opnieuw
het ontbreken van geluk
dat pas op het allerlaatst
indaalt, in het mortuarium…
De rokende pijp van het mortuarium
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 236 Terwijl we richting de aula lopen,
werp ik een blik naar boven.
De rokende pijp laat weten
dat de oven brandt.
Wetend dat jij daar straks ook in ligt
in die nietsontziende vlammen
ril ik, in de warme voorjaarszon
en weet: dat na mij opnieuw iemand
naar boven kijkt, naar die rokende pijp.…
De dood uitgedaagd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 233 De jankende hond een beeld dat wegebde en je huis
ineens een mortuarium, bestormd door hulpverleners
en agenten. Je nagelaten woorden ademen nog wat na,
zoals je wel bij neergeschoten vogelborsten ziet.…
María, 18 jaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 De grafdelver kende jouw gevoelens
voor mij, jouw vrije held uit Havana
Hij belde me en gaf het adres
van het mortuarium waar je lag
Ik heb je gekust, jouw voorhoofd
dat ijskoud gloeide op mijn lippen
ik kuste de hand op jouw buik
en ook je witte schoenen, nee
ik kon geen afscheid nemen
Ach María, je liep de rivier in
waar je van liefde…
Feest van vreugde en verdriet
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 694 mijn woonkamer weerspiegelt een mortuarium
stil, doods en ijskoud
geen plaats voor een boom
zelfs geen kaartje of kaarsje
een zwak vlammetje
dat samensmelt met mijn gedachten
tijden van weleer
tijden van ons samenzijn
buiten, witte maagdelijke sneeuw
die zachtjes neerdwarrelt
op de met lichtjes versierde bomen,
sporen verraden, van…
Samen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 In Athene scheidden
onze wegen,
mijn vrouw moest naar
een mortuarium
voor een autopsie.
Alles was geregeld,
ik ging met twee koffers
terug naar
Nederland.
Na zes dagen kwam
mijn vrouw terug
en werden we herenigd,
het viel me zwaar heel zwaar.…