Alle inzendingen over Muggen

Nietverwacht Kleuren Jonge loten In de late zon Dansen muggen Een laatste dans Denk ik jou Mijn laatste Liefde…

in de eenzaamheid van een zwoele zweterige zomernacht zoemen doorheen flarden sluimerslaap bloeddorstige muggen en verlangen naar jou alleen dat laatste blijft onbevredigd.…

1. de zomer is nu toch echt voorbij jij bent bij e. de tv is shit een mug zoemt het is weer piekertijd (ruimte voor zuchten) 2. en toch doet het minder pijn je kan me wat ik heb mijn werk ik heb mijn fanclub en bovendien: ik heb die mug te pakken jullie doen maar (ruimte om te glimlachen) 3. vanavond…

Zuigen zij mijn bloed stiekem op Maar eentje raak ik op z'n kop De andere 7 hebben goed opgelet En weer een nieuw aanval ingezet Weer een bult en nog meer jeuk En die muggen vinden 't leuk Ze blijven me overal prikken Zo erg, ik voel me bijna stikken Ik vraag me wel eens af hoe het kan komen Dat ik zo *geprikkeld* over muggen kan dromen…

Van muggen- zo bekent de Dalai Lama- Wordt hij in zomernachten soms gestoord Toch mept hij ze niet dood, daar dat niet hoort En blijft hun hinderlijk gezoem een drama Dus innerlijke vredelievendheid Leidt met gemak tot innerlijke strijd…

Daar zij frequent hun angels in mij pluggen En zich aansluitend laven aan mijn bloed (Hun eitjes moeten immers uitgebroed), Blijk ik nog woest aantrekkelijk voor muggen. Die vallen op Wim Overweg, de ziel, Meer om zijn bloed dan om zijn sexappeal.…

Je kan tijdens het elektriseren van muggen niets betuigen ter bevestiging van het liefde genieten wat volbracht; je wekker die zoemt evenals een mug het bloed zal zuigen, getuigenis ander vrouwtje met digitaal lichaam van kracht.…

van muggen maakt men olifanten voor mij heel erg sneu geen huis kan ik meer binnen vliegen en dat ben ik meer dan beu met zo'n slurf kan ik niet steken slagtanden zijn daarvoor te groot het is gedaan met mijn prikkende streken ik ben een mug in nood…

het beste middel tegen malaria is geen prik en ook geen kinine maar dagelijks een glas bavaria dat smaakt als pure wasbenzine houdt de muggen uit je buurt en zo word je niet geprikt maar alleen zolang het duurt en je deze rommel slikt…

alweer meld ik me aan bij het aardbeienplantenbevrijdingsfront en vecht tegen smeermoes en meerwortel ik duizel, het zweet breekt uit vette muggen vallen me aan en nijlpaarden grommen in de vensterbanken volgende week weer een stukje en anders opnieuw beginnen…

vanmorgen leek het lente in het land de zon verwarmde huizen en bloemen en even hoorde ik muggen zoemen ik werd door grote vreugde overmand helaas het was van zo'n kortde duur dit geluksgevoel duurde nog geen uur…

De vleermuizen razen De wereld is verlaten Vergooi je leven niet met poezie Zei Komrij zie je dat dan niet De vuurkolf danst Zoals de muggen zouden dansen In trance En het vergaat Zo ook de woorden En was een lach Die sprak zonder te horen…

Dan hitte, moeilijk slapen, kind ziek, muggen, bestolen, diarree, verbrande ruggen, door stokbroodkorsten stukgereten wang… Ik sluit mijn ogen en droom van de dag dat ik naar huis kan en weer werken mag.…

Stoppels op het veld kraaien zwart van begeerte meer staat op het spel populieren werpen al hun schaduw ver vooruit al wat krijst of krast doet het minder luid tussen het rijshout langs de sloot ziften muggen het avondgoud…

Asperges zijn al weken terug gestoken Net als ikzelf, de muggen zijn er vroeg We hebben vreemde tijden voor de boeg Want al het groen is praktisch al ontloken De vorst vervroegt zijn feestje, ook al raar En eind november start het nieuwe jaar…

Maar morgen schop ik weer naar hond en kat, Ik wurg de haan en sla de muggen plat.…

Per autoband Eén wolf...páár muggen...marginale dingen Maar zo beginnen veel veranderingen…

Bleke najaarszon: muggen dansen fier, ijskoud, glimmen als elfen. In de grijze lucht kringelt een buizerd traag rond, duikt weg _ voor kraaien. Verre sneeuwwolken hangen stil en grauw, rondom glanzend avondrood…

De muggen dansen in de wind En wachten tot de avond valt De vogels hebben hun rustplaats al in het vizier Ik zie een buitenspelend kind, Met weemoed denk ik terug Aan die zomers van weleer We speelden boompje wisselen in het bos Dit is de zomer van het Pokémon vertier.…

't Rijk der muggen is gekomen, En de vliegen zonder tal Geven in mijn zonnig huisje, In mijn warm en stoffig kluisje, Wesp en bij haar zomerbal. 'k Ben vannacht schier opgevreten, Uitgezogen, stukgebeten, Door een kannibaalse mug; En, sinds de eerste morgenglansen, Hoorde ik niets dan vliegen dansen, Die ontwaakten vers en vlug!…

De krekels zingen daar in 't gras Hun allerschelste toon, De muggen vinden wis de bas Dier zangren wonderschoon. Zij draaien, zwaaien blij vergaard In 't dalend hemellicht, Zij ruisen, kruisen dicht geschaard Voor mijn verrukt gezicht.…

O, wat een eiland was Schiermonnikoog! Wij hadden het niet beter kunnen wensen! Wij hebben er genoten van de mensen En hielden het een zomer lang niet droog. Wij komen daarom dit jaar graag weer terug. Tot spoedig weerziens! De familie Mug.…

zoem-zoemerdezoem-prrrik 's nachts lig ik in mijn slaapzak geen oog doe ik nu dicht muggen komen voor mijn bloed zoem-zoemerdezoem-prrrik…

Een zweefvliegende laaghangende mug in de omgang nogal stug wilde alle dagen nietsen totdat hij mij zag fietsen zoemde lustig met me mee ik dacht nu even niet nee jouw vraag ik echt niet op de thee maar ach hij was al binnen wat moest ik nu beginnen hij was mijn luchtpijp zoemend in gegaan kloppen, hoesten zitten, blazen, slaan wat…

Och, Steven had zonder 't te weten bij 't picknicken muggen gegeten. Hij was buiten zinnen, toen deze hem binnen z'n lichaam nog hadden gebeten. Met jeuk in z'n maagstreek heeft Steven zich naar een geneesheer begeven, die - wat 'm verblijdde - om jeuk te bestrijden een krabcocktail voor heeft geschreven.…

Als bonus na die wekenlange regen Gaat nu een plaag van net ontloken muggen Op weg naar blote schouders, benen, ruggen In grote wolken komen we ze tegen Tenzij we merken over een paar weken Dat de horde onderweg is blijven steken…

Muggen dansen elegant licht en luchtig, ijlend dorsten naar de pirouetten verre dromen beestenbloed de lokroep van lavendel beest flaneert heupwiegend bruine ogen zoekend naar in ravijnendiepe schaduw kijkt de afgrond terug in haar de gele rozen huilen…

Daar liggen ze tussen ons in vullend de ruimte naast mijn kussen ik luister of ik ze nog hoor het koor van speelse muggen ’t is toch niet waar ’t is toch te gek hij heeft gelijk gekregen het muggenkoor met alle leden op de vlucht voor enkel lucht van één aardappel rauw en doorgesneden!…

Stilte in de straat slechts roerlingen schaduwen tegen het donker stilte alom bij het huis waar een stoet van muggen de historie beklijft gewist in leisteen geschreven stil aan die zijde waar het ritme van de liefde aansluit op een driekwartsmaat eindeloze dans in het stille van de straat…

de tijd spaart je niet onder dit onbegrijpelijke schouwspel, je leventje dit vat alles samen maar ben je nog steeds alleen geen sprookje waarheid zie ze vliegen die nietige muggen schrijf mij weg afwezig onverklaard een strohalm is tegenwoordig niks meer waard de regels tussen regels lang geleden…