21181 resultaten.
ALTIJD IN MIJN GEEST
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 219 downers up
down at the end of lonely street
maar, om heel eerlijk te zijn
moet ik onhoudbaar janken
wanneer Elvis gospels zingt
deze man geloofde echt
geloofde oprecht
in de liefde van zijn god
en ik,
ik nu ook
================…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Als een wachter
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 117 Kijkend naar de maan,
in het duister van de nacht.
Denk ik aan dit grote wonder.
De maan, die trouwe wachter,
houdt over mij de wacht.…
Ze vraagt zich af...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 92 Ze verbergt zich in de stilte
waarin de dag haar blijft schaduwen
zoals
de zon die leert haar donkerte te omarmen in de maan
die stilletjes in haar nachtelijk zijn
haar dingetje doet
en zich niets aantrekt van het aardse bestaan..…
spiegel van stilte
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 359 De maan weerspiegelt
een stille traan en toont hoe
koud de nacht kan zijn…
De sterren bleven stralen...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 658 We lagen snachts
op het strand
Verliefd, languit
in het zand
Kijkend naar de
sterren en maan
Die daar voor ons
leken te staan
Ik voelde me licht,
leek te zweven
Genoot van al die
sterrenpracht
En de magie die 't
gaf deze nacht
Zo tegen het zachte
ochtendgloren
Voelden we ons als
herboren
Een nieuwe dag met
nieuwe kansen
Een…
Op de thuisreis
poëzie
2.0 met 21 stemmen 3.955 Eer een tweede zon zal stijgen,
Nacht de komst der maan vermoedt,
De eerste ster door 't donker bloedt,
Zien mijn ogen weer ziels eigen
Vaste zon, uw oog doorgloed
Van het licht dat ebt noch vloedt!…
Nachtelijk
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 2.270 oneindig roert haar schijnsel
het licht in trillend water
dirigent met zwoel gesluierd
de krekels en hun eigen stilte…
Nachtelijk schaduwspel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 350 Rijzende nocturnes
flitsen honend contouren
van verachte flora
uit hun losse pols
Gekegeld op
gepolijste kasseien
druppelen zij bebloed
de versmade grond in
en smeken onnodig
om herkansing
Dan puft de maneschijn
in 't holst van 'r nacht
en gelukkig beklimt
'n schim de berg
van hoogmoed
en vergankelijke kracht…
Blauwe Maan
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.113 twinkelend lichtgerei
over een vlaamse straatkassei
nachtstilte die de kop opsteekt
onder een maan die ’t wegdek bleekt
en mij vermoeid tot dichten smeekt
voor jou ... liefste ... ik mis je ...…
Aantrekkingskracht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 608 Hoe kan ik slapen als jij naar me kijkt
met een blik die fascineert
omdat hij ondoorgrondelijk is.
Zo mysterieus... zó lokkend
dat ik niet anders kan dan vol
verlangen staren.
Bij het besef dat deze kracht
mijn wezen voedt
en alle angsten zal verdringen,
weet ik dat dit de reden is
waarom
de wolven voor je zingen.…
In het holst van de nacht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 800 In het holst van de nacht
belemmert dichte mist mijn zicht
Ik moet opletten, alert blijven
De aandacht verzwakt als de mist verdwijnt
mijn ogen, gericht op de maan
Ze is vol, volmaakt...net als jij…
NACHT
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.321 De kleine maan werd door de nacht verslonden.
De sterren gingen onder in de wolken.
Alleen, laag aan de aarde, tracht te branden
Mijn gele lamp. In ’t donker schuilen dorpen,
Achter gesloten blinden slapen allen,
Ik waak alleen. Waarom, als allen slapen?
Waarom ik, die zal sterven met de andren?
Ik teken de karakters zonder eerbied.…
Avondromance
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.635 Het laatste geflonker
Der zonne ging ter rust;
De beek is door ’t donker
In sluimring gekust;
Maar ’t zwijgende duister
Toont lieflijke pracht:
Want de aard groet uw luister,
Vorstinne der nacht!
Geen nevelen betrekken
Uw Goddelijk schoon;
Geen schaduwen dekken
’t Azuur van uw troon.…
De maan is al boven de seringen
poëzie
4.0 met 15 stemmen 4.354 De maan is al boven de seringen;
De stralen hellen de kruinen langs...
De nachtegaal houdt zich stil van zingen
Tot de hof verlucht staat van haar glans.
Tot de donkere tuin als een ijle beker
Tintelt vol licht, dofgouden wijn,
En als slaapwandelaars onzeker
De rozen ontwaken in de schijn...…
O nacht
poëzie
3.0 met 20 stemmen 1.872 O nacht, o nacht, o schone nacht!
Langzaam zonk in rode pracht
de eedle zonne en smolt in ’t glimmen
en het blaken van de kimmen,
smolt… en al met eens was ’t nacht,
en al met eens was ’t nacht.
Koninginne van de nacht
in de onbewolkte hemel
zwemt de mane in ’t blij gewemel
van haar pinklende erewacht.…
Maansverduistering
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 242 Mijn donkere ogen zien
de maansverduistering
een deel van jouw lichaam
vol rotsen van heuvelachtig
wulps verlangend vlees
jouw schaduw
voelt jouw lippen
door schaamte
die doorkijkt, doortastend is
jouw beweging
als een bewegend licht
met kleuren die op klanken
lijken,
we worden verliefd
ik zie jouw hand
langs mijn begeerte glijden…
Geschilderde maan
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 240 hij vroeg zich af, waarom het nacht was
en hij in duisternis de maan schilderde
boven wolken, ondoordringbaar
onheilspellend boven de slapende stad.…
Maannacht
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.548 De maan schijnt wonderhel,
De maan maakt àlles wakker,
De lucht is als een blauwe tent
Met duizend sterren goudelend
Boven de donkre akker....
Het hele leven was maar spel...
O kom! laat mij niet wachten,
Mijn ziel, mijn leven is voor U,
Kom met mij mee,... ik geef het U...
Kom mee... ik k á n niet wachten.…
De nacht valt
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 197 Terwijl de rozelaar zijn witte geur verspreidt
en een lichte bries door mijn haren strijkt
verstilt aan de kim het rijpend graan
tot een lichtgouden deinend meer:
het doek van de nacht valt neer.…
Nachtrust
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 405 De nacht is gekomen
iedereen gaat
slapen en dromen.
De sterren schijnen
helder en klaar...
Daar zie ik de maan zowaar!
Het is een stille nacht
de maan houdt trouw de wacht
tot de morgen weer verschijnt
en de stille nacht verdwijnt.…
Een koude nacht een bleke maan
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 394 Een koude nacht een bleke maan
een stad een straat een huis een raam
een zwarte kat
ze zit, je ziet: ze is met bijna niets
volmaakt voldaan
haar grenzen
worden nu en dan een beetje vaag
heel even knijpt ze met haar ogen
dan is ze ook het huis
de stad de maan de hele nacht.…
Maannacht
poëzie
3.0 met 3 stemmen 667 Over de tuinen schijnt de maan,
'k Hoor een zucht door de bomen gaan,
Eenzaam ligt de brede laan
In de kalme nacht.
Twijgen trillen in 't blauw-wit licht,
Hoge kruinen verdringen zich dicht
Achter 't lange vergezicht
Van der lane pracht.…
De maanschijn hangt
poëzie
4.0 met 3 stemmen 864 En als was het de stilte, of de maanschijn,
of de nacht, die tot tonen werd,
zweeft wijd, door de ragfijne luchten,
lijze een lied - vol vlijmende smert...…
spiegel van de nacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 156 vanavond wil ik lopen in de schaduw van de maan
de nacht om me heen slaan als een deken
de schemering zijn in het donker
het stof onder mijn voeten
tussen mijn tenen laten ontsnappen
en verspreidden zoals de sterren aan de hemel
de nacht heeft altijd al meer van me gehouden dan de dag
net zoals dit lege glas
klaar om gevuld te worden met de…
Maangodin
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 198 omdat een droom het hoofdkussen opschudt
wat verlangen tussen de lakens schuift
en mijmeringen zachtaardig zijn
haast ze zich naar boven
geen rolluik die de kamer donker maakt
alleen een wellustige maan
die stralen schijnend naar haar lichaam hunkert
ze ademt zwoele woorden uit
ontdoet zich van het laatste weefsel
ze denkt aan zweven
zichzelf…
Zijn bleke blikken
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 338 weer schijnt
maan zijn
bleke blikken
vol in het gezicht
donkers gangbaar
wordt nu opgelicht
duister flipt in
overvloedig argwaan
waar stilte loerde
dreigen ongemoduleerde
klanken met
een naderend paniek
het volle maanslied
klinkt en op het scherpst
van de snede vieren jager
en de prooi het lichtend heden…
Ommetje
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 155 de nacht zo stil
de maan zo vol
van haar
‘n schijn van kans
dat uit te lichten
haar voeten
gaan aan haar voorbij
ze volgt het niet
maar blijft klaarwakker
naast zich lopen
ze wekt de indruk
maar die slaapt
en wandelt verder…
De hoog-geslegen maan glimt door de twijgen.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 412 En in de bladerstille lucht, met trage
glinsters, lichtend-gestrooide sterren blinken,
wijl Nacht en Vrede in 't zwellend harte zinken.…
Maneschijn Blauw
netgedicht
4.0 met 82 stemmen 155 Hoor de nacht vervalt
tot één enkel ogenblik
van passie en verlangen
uit hetzelfde vuur
dat brandde in dit donker uur
tot vervelens toe.
En de jonge aankomende dames
zich, schaars gekleed, begevend
naar het midden van de cirkel
dat zich liet hullen in het zilver
satijnen lied van de zonnewende.…