Alle inzendingen over Nacht OR beminnen OR geloven

hij vermoedt een verhaal achter elk geluid digitaal versterkt zonder bron aan de bron van zijn gehoorkanaal of hij nog wel eens luistert drukt hij zijn oren dicht tegen het schriele hoofd tussen zijn benepen ogen een neus die speurt naar de angst die als altijd hem verteren wil of hij ook wel eens snuift en dan de deur luid…

De woorden zijn stenen die vallen in de cirkel van beloftes die nooit breken in de verlaten schaduwen van vrienden die niet in vijanden geloven en minaars die alleen hun eigen eenzaamheid beminnen.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Bij het krieken zwellen de windgeluiden hebben mijn ogen echt de nacht liefgehad heeft een onverlaat unieke Banskykunst beklad maar wat heeft dat nu toch te beduiden. Hij zal weer opnieuw mogen beginnen vlijtig realistische dingen weer te duiden wellicht nu overdag beginnen in het zuiden wetend dat daar inwoners zijn werk beminnen.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Of verlies ik wat ik niet meer kan geloven als elk kruis op een vraagteken lijkt dat jij weer betovert met een lach die ik eindeloos beminnen kan ?…

Míj faalt de kracht, te zeggen hoe 'k u durf beminnen.…

Ik wil de nacht beminnen maar zij is te koud voor mij alleen Hoe hartstochtelijk wil ik opnieuw beginnen maar zij gaat immer heen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Sterren die niet op elkaar lijken, de nacht verliest zijn tederheid eenzaam wachtend op de schaduwen die haar altijd beminnen in de droom van gevonden nachten en een koude liefde mooier dan de eeuwigheid…

Als de nacht de vorst bemint en reuzel langs hete hangijzers glijdt wordt geloven of niet geloven een ijzig koude strijd…

De nacht drinkt de sterren en geeft ze ogen die elk licht beminnen want de eenzaamheid en de eeuwigheid zijn de liefde die ontstaat waar de tijd verliest wat de nacht voorgoed in zijn sterren bewaart…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Ze kunnen slechts beminnen ook al is ‘t niet naar hun zinnen en doet die kleine wat verkeerd. Moeders zijn als engeltjes. Compleet met engelengeduld en vleugels om hun spruit gehuld. Engeltjes die beschermen. Een Engel, die bemint. Engeltjes die geloven in de onschuld van het kind. Ja, echt, moeders zijn als engeltjes.…

Beminnen Het is een kunst Zalig om te krijgen Mooier om te geven Beminnen Het is een geheim Dat verscholen ligt In ieder mens Beminnen Het is een gave Die je mag geven Aan je geliefde Intens hefig en puur Beminnen Ik doe het met liefde Voor diegene Die echt van mij houd…

ik bemin jouw zinnenstrelende flanken zij wiegen als bedeesde golven met ruisende klanken ik blaas mijn streling langs wuivende haren in stotende zuchten speel ik muziek op gewaande snaren…

In stilte wilde ik jou beminnen aan de oever in het riet de sterren kronkelen fonkelen in deze fantasie mijn bed bekleden met je beeld de hitte mijn wangen heet Je bestaat je ogen je naam ik ben niet meer van willen meer van kneedbare was een vochtige schreeuw van passie en verlangen wij zijn in ons gevallen…

Langs de grauwe muur waar grijze specie verhardt door de tijd geslagen gaten dicht banen slepende sporen zich een weg naar de ras naderende lente welke licht ontluikt een verdwaalde krokus duwt groen gras opzij het lijkt wel of ze knipoogt maar er is geen beminnen meer aan…

Maar - 'k zal u niet beminnen, Met brandend hart en brein; Ik wíl u niet beminnen: Ik wil gelúkkig zijn. ---------------------------- Het vaderhuis (1903)…

van afstand kijk ik dichtbij zo door je ballen naar binnen, ogenschijnlijk niets aan de hand, dan vuur jij gedachten af, van afstand diep bij mij naar binnen…

Onder de zwartfluwelen hemel met pailletten van miljoenen sterren, bemin ik jou in deze en andere nachten maar slechts in gedachten want jij bent ver. En in het licht van de zilveren maan, voel ik hoe jouw handen gaan en met mij spelen, geheime plekjes strelen, langzaam plagend , steeds meer vragend en genietend van elkaar.…

In het lenteatelier van de afwezige artiest vult een zwevend standbeeld een netwerk vol van wonderen een koorddansende suppoost bewaakt de fleurige zalen waar niemand binnentreedt alleen de kruipende en bukkende mens is welkom in dit lokaal een enkeling heeft moed genoeg kwetsbaarheid is de enige kracht en de eenzame weg die tot ontdekken…

Dit is het andere beminnen het voorspel waarvan de natuur in stilte heeft besloten of het al dan niet in een menselijk vorm zal worden gegoten en als door dit avontuur een nieuw wezentje is ontsproten dan is de cirkel weer rond komen we weer aan bij het begin waar de liefde ooit ontstond…