Alle inzendingen over Natuur OR Verbazing OR Wonder

vol verbazing en respect aanschouw ik hoe je weer jezelf herneemt vanuit schijnbaar een hopeloze situatie het wonder der veerkracht…

Ze zijn een wonder, dat ons doet verbazen Ze zijn een gedicht, dat ons raakt in het hart…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Vol verbazing kijk ik omhoog, 't blijft steeds een wonder zo'n regenboog.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Het is wonderlijk, hoe de natuur uit zijn voegen komt. Overweldigend was de stilte, waarin je de dag mee mag maken, zoals je het zelf wilt. Niets is minder waar, de zomerhitte is een feit. Mooi is het wel hoe je alles mag beleven. Geniet op je eigen manier.…

Een ooievaar daalt neer tussen bloemen en planten, liefdevolle eenwording genietend van het moment in het nu met aardse pracht en wonderlijke schoonheid, intense beleving met een Goddelijke glimlach.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Mens Je kwam Hier Op deze Aarde Hulpeloos Puur Wijs Natuurlijk Als Een wonderlijk Natuur Verschijnsel Groei Maar op Dicht Bij jezelf Alles Wat je nodig hebt Zit in jou Mens Wonderlijk Natuurverschijnsel Jij bent oke Op je mooist Gewoon Door Er te zijn…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Ochtendgloren Een dag nieuw geboren Het ontwaken van de natuur Alles is nog fris en puur Eerste zonneschijn kust het land Het riet aan de waterkant Ontwaken in verwachting Het hebben van achting Voor het wonder, iedere keer Dat de natuur telkens weer Zich niet laat dwingen Doet haar eigen dingen Laat elke dag een wonder zijn Waarvan…

Ik verbaas me soms hoe haar intellect Zoveel verhaal kan vangen Als ze na uren oeverloos geklets nog aan de foon blijft hangen…

'k Las hem 't gedicht Leermeesters voor, waarin ook hij voorkwam Toen keek hij even in mijn tuintje Zag het vogelhuisje hangen, Heb je 't schoongemaakt, vroeg hij Nee. Doen, zei hij, anders komt er niemand Nadat hij weg was haalde ik 't eraf, 'k probeerde 't te openen. Eerst zoemde er een hommel uit, 't Was verder volgepropt met zacht…

uit het bos het ruisen is aan het verhuizen jengelt nog na in versgezaagd hout op het mos hun zielen dwalen in het woud van oudsher dat tot park verwordt paden van naalden zijn al door asfalt vermoord hoor drift in het stappen van mensen, hier knispert beschaving stilte verwensend met schreeuwen in dolle verdwazing verbazing…

De geel-oranje bloemenzee in jouw tuin Je opknapbeurt boven, de gordijnloze badkamer Je schouders die aandacht krijgen na zoveel gedaan Ons praten op de bank over een knuffel piemel Hoe pluche kinderonschuld omhult We uitkijken op vlinders tussen de vlinderstruiken, de vijver die rimpelt door roze visjes, een kikker zien zitten op…

Hoe we in de rommel van de berichten en geruchten, in de rommel van ons eigen huis en in de rommel van ons lijf, van onze gedachtenbrij 's morgens bij het wakker worden altijd bijna, iets nuttigs, iets corrigerends willen doen.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Het blijft een wonder der natuur, en natuurlijk ga ik ook voor haar door het vuur!…

De natuur wacht stil.... tot hij zich langzaam ontvouwt en stralend open gaat! Het is een wonder op zich....…

Telkens als ik een regel schrijf laat ze tijd verdwijnen op het onzichtbare papier aan de andere kant Gaat ze rechtlijnig door vlechtend haar weg in oorsprong van volmaakte eenvoud Ze trekt haar kleren uit en strooit zachtjes zingend haar poëzie uit in een bevredigende verbazing…

De verbazing is te lezen wanneer ik woorden spreek die je raken als had ik dat maar en je huid begint te strelen. Ach meisje, het leven is zo goed dat die woorden van mij niets meer of minder zijn dan andere alleen dat je mij er nu bij ziet.…

Telkens als ik een regel schrijf laat ze tijd verdwijnen op het onzichtbare papier aan de andere kant Gaat ze rechtlijnig door vlechtend haar weg in oorsprong van volmaakte eenvoud Ze trekt haar kleren uit en strooit zachtjes zingend haar poëzie uit in een bevredigende verbazing…

ik dacht dat verbazing eigen is aan het kind zijn daarom twijfel ik aan mijn volwassen brein maar mijn medemens bezorgt mij elke dag een raadsel waarnaar ik altijd gissen mag het waarom dingen gebeuren die mijn verbazing wekken doet mij steevast denken ik leef in een wereld van gekken…

Pijnbomen beven; rauwe stemmen roepen hard: reigerruzie woedt! Voort, door het moeras. Ploeteren... Verlichtend blauw! Kijk, gentiaantjes. Na de fikse regen blinkt het bos verblindend.…

ik reed vanmiddag door de kerkstraat en wie schetst mijn verbazing, daar stond een kerk. ik reed verder en kwam terecht in een dorp en wie schetst mijn verbazing, op het bord stond: dorpstraat. ik sloeg rechtsaf en kwam in de esdoornstraat en wie schetst mijn verbazing, er stond niet één esdoorn.…