Alle inzendingen over Niet te bevatten

de lijst van het leven bevat een schilderij die lijst is vaak mooier dan het jong omrande doek gelijk een knop haar schoonheid moe is doch om als bloem te bloeien zal zij verlost moeten worden van jeugd en schoonheid dan is de lijst vaak mooier van het doek bevrijd…

Boek ligt open Links bevat de tekst Rechts is blanco Drie vingers beroeren het wit onder de woorden Rechterhand kruist de linker Hier gaat het om Ze verdwijnt even in de letters En komt er nog steeds gehavend uit Maar nu kamt ze haar haren…

Ik vind knielen echt iets hebben jezelf, je bestaan even afleggen je te laten gaan in stil zeggen of zwijgen door dat grote unieke iets of denken aan dat ook niet te bevatten niets Ik vind dat knielen dat doel dient de omhelzing met je diepste gevoelens en dat kan je niet vaak genoeg doen…

Pharrell z’n hoed bevat vier trendy deuken Zijn song is net zo specifiek van snit Je hoort ‘m af en aan, de Happy-hit Van DAB tot de transistor in de keuken Met dit record ben ik echt overtuigd: Geen crisis meer! Of toch te vroeg gejuicht?…

Diepe holle leegte In het hart En de ziel Geen geest kan dat bevatten De pijn is te kolossaal Om mee te gaan Met de vaart der volkeren Donderslagen in het hoofd Een pil die de pijn verdoofd De geest Die vreest Weet van dat wat er nooit is geweest Geen bestaansgrond De open wond…

Ze zingt als de donkere duistervogel op de late middag van een vrijdag nu het gedicht weer van de lezer is probeert ze de energie te bevatten onder herfst en regenachtige twijfel in herinneringen opgesloten ligt er in de laatste zin als een klein geheim besloten even niets en dan stilte.…

De onmacht vervagend, door al wat liefde bevat… In een zucht geprolongeerd, tot eindeloos verlangen. Onbewust geraffineerd, surrealistisch onbevangen... De lijn des levens, onbeschrijflijk koel.. deze realiteit staat tevens, synoniem voor angstgevoel...…

Ik kan het niet bevatten maar 'k weet dan nooit iets gaat verloren van wat de liefde schonk aan vreugd en kracht en dat ooit alles wordt herboren.…

Vandaag vangt pas de echte werkweek aan Een doordeweekse alledaagsewaandag Een dinsdag die verwarrend voelt als maandag Die verder wel z'n gangetje zal gaan Ofschoon je zoiets nooit echt in kunt schatten Ook deze dag kan Easter Eggs bevatten…

Mijn bloed bevat gewild aminozuur Ik hoor dus rond mijn bed frequent gezoem Maak licht, zoek dader en dan klinkt weer boem Wat rest is een rood vlekje op de muur Dat ik toch bijdraag aan veel muggenkroost Beschouw ik - krabbend - als een schrale troost…

O ja lijden dood kruis en pijn kunnen we nog wel bevatten een nieuw begin ook daar zien we de logica nog wel van in maar kom nou toch lieve Heer nog aan toe opwekken uit de dood dat is toch onmenselijk daar moet je nou echt weer God voor zijn…

dat stukje twijfel naast het weten die traan nog telkens naast de lach het niet kunnen bevatten toch ook glashelder soms struikelen naast de krachtige stap de melancholie naast de luchthartigheid - misschien mezelf wat minder prangen blijven vertrouwen blijven verlangen naar……

je klampte je verbeten vast aan macht zelfs Shakespeare kon zo’n joker niet bedenken: een charlatan die elke Brit moest krenken - en wetten die je bloody hebt verkracht de brexit was al moeilijk te bevatten we zagen ook jouw bende zich bezatten…

Weggerukt, Verscheurd, Uiteengereten Alles wat eens was Liefde, puur, Zuiver goud Vertrouwen, Voelen, Dat iemand van je houd Onverwacht, Weggerukt, Verscheurd, Uiteengereten, Alles wat eens was Geen liefde meer, Je hart kapot, Je ziel uiteengescheurd Niet bevatten, Niet begrijpen Hoe dit alles is gebeurd Jaren later nog…

Is een droom waar ik nooit in wakker word waar verlangens blijven bestaan, telkens opnieuw de hoop is geen nieuw begin, maar een oneindigheid die komt tot leven bij jou weerzien jij bent zoveel, een regen in overvloed duizenden druppels, van zowel kou als van liefde wat niet in woorden is uit te drukken ben jij voor mij, wat ik niet kan bevatten…

Het is niet te bevatten Geen einde, maar ook geen begin En ik zit daar heel klein ook tussenin...…

Duizend wolken bevolken mijn hoofd het zijn eigenlijk watten waardoor ik de werkelijkheid niet meer kan bevatten duizend dingen zingen rond in mijn hoofd ik kan mij niet meer concentreren dat koor verstopt mijn gehoor duizend woorden heb ik in mijn hoofd ze staan allemaal in de weg maar zijn verdwenen voordat ik wat zeg.…

deze kamer bevat het ongeboren licht niemand verhaalt van moederschoot van een tijd nog zonder aangezicht onwetend dat dit aan duister ontsproot een geheugen graaft om niet te vergeten leven zindert als een streling over de huid o liefde, zal ooit nog iemand van mij weten als een kluis van steen en mos mij omsluit…

De kosmische reeks van het leven Terug te vinden in de kleinste zaken Komt zonder zes niet bij de zeven Kent zonder tong geen smaken Waarachtig onzichtbaar voor het oog Bevat einde noch begin Gelijk een ongrijpbare regenboog Is de weerkaatsing des levens er middenin...…

Hoe kan mijn hart zoveel schoonheid en verdriet bevatten en niet breken?…

op zoek naar roomse wortels stuit men al rap op de blauwe monnikskap oh la la verleidelijk fleurt ze rank ultraviolet gekleurd de wortelstok is wel medicatief maar slechts verdund en selectief bevat bovenmatig giftig alkaloïd gebruik het als leek vooral niet…

dode ogen spreken boekdelen in hoofdstukken gesneden kost voor kenners, brood ontzettend Leids komijnen kazematten ik beleg heel weids voed de korsten aan mijn katten nodig uit, heel blood melkwit gesneden dicht ter lijk kan het niet bevatten…

Fragment III Puella, een air [ ] onder de levensboom vermeien wij in de hof mijn luit bespeelt schoonheid die muziek niet bevatten kan je brokaten kleed die de wijsheid van de boom omvat ruist mij tegemoet hoe bekoort mij jouw schittering Godelinda, lief mij! verteer mijn hart met een baiser…

In mijn diepste wezen kan ik de werkelijkheid niet bevatten Ik zoek naar Zingeving Bevestiging In de ander Er moet toch een reden zijn voor mijn bestaan? Wat is werkelijk?…

Een ondoordringbare andere wereld te bevatten door niemand er omheen. Het eeuwig duistere doolhof waar de caroussel draait, zwevend in de lege leemte om hem heen. De adelaar vliegt door de onvatbare wolken en ziet haar prooi alsof het altijd op haar iris heeft gezeten. Zij stort als een raket neer.…

tussen de regels waar woorden elkaar vinden en zinnen eindigen met een punt onderbroken door leestekens het gevoel dat zij verwoorden is niet te bevatten in het echt de huid lijkt niet te winnen van de regels op papier woorden worden gezocht om samen een geheel te vormen om samen een gevoel te verwoorden en om samen te zijn…

Laten wij elkander nimmer weer verlaten het is nog moeilijk te bevatten dat ik zoveel van je hou voor het eerst zie ik de kleuren van de regenboog het is niet meer zwart niet langer meer mijn gevoelens begraven het voelde als de dood door jou ben ik weer gaan leven ik stik niet meer in de woorden _ik hou van jou_…

het pad bevat, links en rechts, opgeschoten fluitekruid overwoekerend hebben beschutte plekken het zicht onttrokken, geen prachtschubwortel meer te zien een verloren ooghoek schittert takkenstralend nerveus een bosblauwtje ja, kleine vlinder ik heb je gezien de zon doorbrak het bos, bekende kleur en ik vervolg mijn pad…

als ik je hartje steel ben ik dan een dief als ik je hartje verover ben ik dan een piraat wat als het gevoel groter is dan het woord wat als het ongesprokenen plots heel veel wordt verteld wat als onze harten de woorden gaan bepalen die over onze lippen rollen wat als we overstelpt worden met een gevoel dat je niet verklaren of bevatten…

een onbewolkt landschap rukt zich los van bodem en ziel, als een naaldhak door de eindeloze rij uren van het bos zaterdag, zondag, of voor het gemak oneven of verweven met alle dagen; droge aarde berooft zich van schatten ontdoet zich van antwoord op vragen die reizen zonder weg terug bevatten…