Terug bij mijn fiets wist ik met die nijptang
mijn fietsslot uiteindelijk door te knijpen
en nu koester ik die nijptang als een teken
van onze liefde voor elkaar en hoe wij zoveel
lief en leed gedeeld hebben en hoe je altijd
mijn allerliefste vader zult blijven.…
Je maag voelt aan als met een nijptang omklemd…
Het gevoel kun je niet plaatsen.
Alleen weet je dat je ervan af wil raken
wát je er ook voor moet doen.
Je krijgt de bal terug als je hem gaat kaatsen.
Dat heeft met de natuurwetten te maken.
Je zet het licht in je ziel op ‘groen'
Eens kijken wat of wie voorrang heeft...…
geen vogel
geeft er antwoord
en de treurwilg prevelt tevergeefs:
niet doodslaan
naald na naald
in ogen,
ontredderd blauw
nijptangen in bolle buiken
trekken de dood naar lege handen;
het geschreeuw waait
door onbestaande ramen, vrouw
na vrouw
niet doodslaan
trage messen sluipen
door identieke lijfjes; harten
op zwarte, naamloze…