Noteloos
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 
757
757Haar lege ogen zwijgen
allengs worden gedachten
verborgen naast immermeer
klanken laten in marstempo
noten los en spelen hun
eigen maat lettervrij
de laatste groef
draait zwart
nogmaals rond
de naald glijdt niet
hij kerft…
Bezig met laden